Αθήνα 15/11/2017
Πλημμύρισε ο τόπος…
Όχι όμως από τα νερά της βροχής.
Πλημύρισε ο τόπος από άθλιους.
Άθλιους κυβερνήτες.
Άθλιους δημάρχους.
Άθλιους οικοπεδοφάγους.
Άθλιους, Άθλιους, Άθλιους…
Συγχωρήστε την έκφραση μου αυτή αλλά αγανάκτησα, όπως φαντάζομαι και όλοι εσείς εκεί έξω.
Χρόνια προσπαθούμε με τους συνεργάτες μου καθώς βρισκόμαστε δίπλα στους άστεγους να καταφέρουμε να μειώσουμε τον αριθμό τους.
Και εσείς Κύριοι το μόνο που κάνετε είναι να τον αυξήσετε με τα έργα σας, με την ματαιοδοξία σας, με την ανευθυνότητα σας.
Δεν περνάει ο πόνος Κύριοι με μια αποζημίωση που ο Θεός και η ψυχή σας γνωρίζει πότε θα τους δώσετε.
Ο πόνος δεν λυτρώνεται με χρήμα.
Έρχονται Άγιες Ημέρες, και εκατοντάδες οικογένειες ξεσπιτώθηκαν.
Άλλοι γιατί έχασαν τους ανθρώπους τους και άλλοι γιατί έχασαν το βιός τους.
Τρέξτε να στολίσετε τα δέντρα, να ανταλλάξετε δώρα και να γεμίσετε τις κοιλίες σας.
Τρέξτε να στολίσετε και τους δρόμους με φωτάκια και λαμπιόνια που θα καθαρίσετε από τις λάσπες της βροχής, αλλά δεν θα καθαρίσετε από τις ψυχές των αθώων συνανθρώπων μας που χαθήκαν.
Δεν θυμάμαι κανένας σεισμός και καμία καταιγίδα να κατέστρεψε το σπίτι κανενός πολιτικού.
Δεν θυμάμαι να θάψατε το παιδί σας, την μανά σας, τα αδέρφια σας κάτω από την λάσπη μιας δυνατής βροχής.
Δεν θυμάμαι κανένας σας ούτε πρώην ούτε νυν να είναι στο δρόμο να πεινάει και να κρυώνει.
ΑΙΣΧΟΣ… για μια Ελλάδα γεμάτη Πολιτισμό και Αξίες.
ΑΙΣΧΟΣ… για τα παιδιά που μεγαλώνουμε και παρακαλάμε να μείνουν και να εργαστούν στην πατρίδα.
ΑΙΣΧΟΣ γιατί δεν έχετε Θεό.
ΛΥΠΑΜΑΙ
+ ό Αθηνών Π.Ε. Παρθένιος
