Διαβάστε όλο το παρασκήνιο των εξελίξεων..
Το γεγονός πως η κατάσταση στη Συρία θα επηρέαζε σε μεγάλο, μη σας πούμε τεράστιο βαθμό, τις διεθνείς οικονομικές εξελίξεις ήταν από όλους δεδομένο. Δε χρειάζεται να είσαι οικονομολόγος για να καταλάβεις πως ένα τέτοιο σημαντικό γεγονός, το οποίο μάλιστα βρέθηκε εκτός πλαισίου με την τελευταία ρώσο – τουρκική εμπλοκή θα έφερνε τα πάνω κάτω στον παγκόσμιο χάρτη!
Η έκβαση του πολέμου στη Συρία μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την ευρωπαϊκή αγορά φυσικού αερίου. Οι εμπλεκόμενες πλευρές στη σύγκρουση υποστηρίζονται από δύο ανταγωνιστικές δυνάμεις οι οποίες θέλουν να κατασκευάσουν νέους αγωγούς φυσικού αερίου προς την ΕΕ που θα διέρχεται μέσα από το συριακό έδαφος: Από το Ιράν και από το Κατάρ. Υπό αυτό το πρίσμα, οι συνέπειες για τα έσοδα του ρώσικου προϋπολογισμού, θα καθοριστούν σε μεγάλο βαθμό από τις εξελίξεις στην Συρία.
Η σύγκρουση έχει ενεργειακή-πολιτική διάσταση της καθώς οι μεγάλοι παίκτες στην παγκόσμια αγορά φυσικού αερίου εδώ και αρκετά χρόνια έχουν κάνει τα δικά τους σχέδια. Το κύριο «έπαθλο» σε αυτόν τον αγώνα, είναι η πρόσβαση στη μεγαλύτερη και πιο γενναιόδωρη αγορά φυσικού αερίου. Την αγορά της Ευρώπης.
Στη δεκαετία του 2000, το Κατάρ, άρχισε να ποντάρει στην αύξηση της ζήτησης για υγροποιημένο φυσικό αέριο. Η χώρα αυτή καταλαμβάνει την τρίτη θέση στην παγκόσμια κατάταξη των χωρών με αποδεδειγμένα αποθέματα φυσικού αερίου, και διαθέτει το μεγαλύτερο ανεκμετάλλευτο κοίτασμα φυσικού αερίου στον πλανήτη. Το Βόρειο Πεδίο. Να σημειωθεί πως το Ιράν, το οποίο έχει επίσης πρόσβαση σε αυτό το κοίτασμα, ονομάζει το πεδίο «Νότιο Pars». Τα LNG τάνκερ κάνουν το Κατάρ πιο ανεξάρτητο, από την άποψη της διαφοροποίησης των αγορών.
Ωστόσο, δεδομένης της γεωγραφικής θέσης της χώρας, οι πηγές των εσόδων της εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την ασφάλεια της περιοχής του Περσικού Κόλπου. Έτσι, το Κατάρ προσπαθεί να κατασκευάσει αγωγούς φυσικού αερίου, που θα παρακάμπτουν τα στενά του Ορμούζ. Από το 2008, η ηγεσία του εμιράτου, έχει αρχίσει να μελετάει το σχέδιο της κατασκευής ενός χερσαίου αγωγού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη.
Η κύρια πηγή ενεργειακών πόρων του νέου αγωγού, προβλέπεται να είναι τα κοιτάσματα του Βόρειου Πεδίου. Η κατασκευή του αγωγού, θα ενίσχυε επίσης τα δικαιώματα του Εμιράτου πάνω στο κοίτασμα.
Το Κατάρ όμως, χρειάζεται τη συναίνεση τριών χωρών για την υλοποίηση του αγωγού. Της Σαουδικής Αραβίας, της Ιορδανίας και της Συρίας. Το μόνο πραγματικά προβληματικό τμήμα του αγωγού είναι η Συρία. Σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν, δεν αποτελεί καθόλου έκπληξη ότι το Κατάρ έχει γίνει ένας από τους κύριους υποκινητές του αγώνα κατά του συριακού καθεστώτος.
Εκτός από τις ενεργές και δημόσιες διπλωματικές προσπάθειες της Ντόχα, η κυβέρνηση του Κατάρ, παρέχει ουσιαστική οικονομική βοήθεια προς την ένοπλη αντιπολίτευση της Συρίας. Πράγματι, στην περίπτωση της νίκης της στον εμφύλιο πόλεμο, θα έχει πέσει το τελευταίο εμπόδιο στο δρόμο του αγωγού φυσικού αερίου από το Κατάρ στη Μεσόγειο Θάλασσα.
Ωστόσο, το συριακό καθεστώς έχει έναν ισχυρό σύμμαχο, το Ιράν. Οι ιρανοί, από καιρό κάνουν σχέδια για την κατασκευή ενός αγωγού φυσικού αερίου που να καταλήγει στις ακτές της Συρίας. Η υλοποίηση του έργου, θα επιτρέψει στην Τεχεράνη να επιλύσει το πρόβλημα της διάθεσης του ιρανού φυσικού αερίου στις παγκόσμιες αγορές.
Κάπου εκεί εμπλέκεται και η Ρωσία. Η τρέχουσα κατάσταση στη Συρία, όπου κανένα από τα εμπλεκόμενα στη σύγκρουση μέρη δεν πλησιάζει στη νίκη, βολεύει τη Μόσχα. Αν η αντιπολίτευση δεν καταφέρει τελικά να ανατρέψει το καθεστώς του Άσαντ, τότε ο αγωγός φυσικού αερίου από το Κατάρ, στη Συρία, την Τουρκία και στην Ευρώπη, ξεχνιέται. Αλλά και η άνευ όρων νίκη του Άσαντ, δεν είναι και τόσο αναγκαία στη Μόσχα. Διότι, σε κατάσταση συνεχιζόμενου εμφύλιου πολέμου, κανείς δεν θα σκεφτεί να προχωρήσει την εναλλακτική ιρανική εκδοχή ενός αγωγού στη Συρία.
