Ευθείς εξαρχής η πολιτική της Μεγάλης Βρετανίας στην Κύπρο βασίστηκε στην αρχή του «Διαιρεί και Βασίλευε»:
Αρχικά, το νησί «διαμοιράστηκε» πολιτικά μεταξύ της Ελλάδας (Ελληνοκύπριοι) και της Τουρκίας (Τουρκοκύπριοι) μέσα σε κλίμα έντασης, έτσι ώστε η απευθείας συνεννόηση των δύο κοινοτήτων να είναι αδύνατη, λόγω της αμοιβαίας δυσπιστίας και της βαθιά ριζωμένης εχθρότητας. Οι δύο κοινότητες χρειάζονταν διαιτησία, την οποία βεβαίως προσέφερε η Μεγάλη Βρετανία. Η τελική λύση, δηλαδή η de facto διχοτόμηση του νησιού εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Μεγάλης Βρετανίας, η οποία διατηρεί μέχρι σήμερα μόνιμες στρατιωτικές βάσεις στην ευαίσθητη περιοχή της ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου.
Από την άλλη η Ουάσιγκτον εφάρμοσε μια πολιτική ίσων αποστάσεων (αρχικά) και υποστήριξης της Τουρκίας (στη συνέχεια), αγνοώντας πολλές φορές τα δίκαια του ελληνισμού στην Κύπρο, αλλά και αλλού (στο Αιγαίο, τη Θράκη και την Κωνσταντινούπολη).
ΤΩΡΑ,ΜΑΣ ΕΙΠΑΤΕ ΚΑΤΗ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ.