Το ημερολόγιο έδειχνε 12 Φεβρουαρίου 1944, όταν το ατμόπλοιο «Ορια» προσέκρουσε στη νησίδα Πάτροκλος (Γαϊδουρονήσι) κοντά στο ακρωτήριο του Σουνίου και μετά από λίγα λεπτά βυθίστηκε.
Μαζί του πήρε στον βυθό 4.074 ανθρώπους και είναι μία από τις μεγαλύτερες ναυτικές τραγωδίες που παραμένει ευρέως άγνωστη.
Είμαστε στο προτελευταίο έτος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν η Ιταλία έχει συνθηκολογήσει και οι Γερμανοί έχουν τα Δωδεκάνησα. Η ιταλική φρουρά έχει παραδοθεί και είναι πλέον υπό καθεστώς αιχμαλωσίας.
Το απόγευμα της 11ης Φεβρουαρίου, 4.046 Ιταλοί στρατιώτες στοιβάζονται στα αμπάρια των νορβηγικών συμφερόντων πλοίο «Ορια», που επιτάχθηκε από τον γερμανικό στρατό.
Το πλοίο ξεκίνησε από τη Ρόδο για τον Πειραιά. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του δέχθηκε επίθεση από βρετανικά πλοία και από το ολλανδικό υποβρύχιο «Ντολφάιν», αλλά κατάφερε να ξεφύγει και να συνεχίσει την πορεία του.
Το βράδυ της 12ης Φεβρουαρίου, το Ορια προσέκρουσε στον βράχο Μεδίνα κοντά στη νησίδα Πάτροκλος, που βρίσκεται στον Σαρωνικό. Το πλοίο πήρε κλίση και άρχισε να βυθίζεται με την περιοχή να γίνεται υγρός τάφος για 4.074 ανθρώπους. Πιο συγκεκριμένα τη ζωή τους έχασαν 4.025 Ιταλοί, 44 Γερμανοί και 5 μέλη του πληρώματος. Οι διασωθέντες ανέρχονται σε μόλις 28 -21 Ιταλοί, 6 Γερμανοί και ο Ελληνας μηχανικός του πλοίου.
Η βύθιση του πλοίου δεν οφείλεται μόνο στην κακοκαιρία και τους κακούς χειρισμού του Νορβηγού πλοιάρχου αλλά και στον εγκλωβισμό ανθρώπων σε ένα μικρό και πολύ παλιό πλοίο.
Μπορεί η θάλασσα να γέμισε νεκρούς, ωστόσο, το συμβάν δεν καταγράφηκε πουθενά αν και οι νεκροί ξεπερνούσαν τα 1.523 θύματα του Τιτανικού.
Οι γερμανικές αρχές κατοχής απέκρυψαν το γεγονός, ενώ δεν υπήρξε μνεία ούτε στον ελεγχόμενο από αυτές αθηναϊκό Τύπο της εποχής. Εικάζεται πως επρόκειτο για σκόπιμη ενέργεια, προκειμένου να μη ζητηθούν ευθύνες και αποζημιώσεις για τον χαμό των αιχμαλώτων, αφού στο μέγεθος της τραγωδίας είχαν αποφασιστική συμβολή οι συνθήκες στοίβαξης και εγκλεισμού τών -έτσι κι αλλιώς υπεράριθμων- Ιταλών στα αμπάρια του σκάφους.
Τα απομεινάρια του Ορια βρίσκονται σε βάθος 28 έως 42 μέτρων. Το ναυάγιο ερεύνησε, το 1999, ο Αριστοτέλης Ζερβούδης και το 2002 δημοσίευσε για πρώτη φορά το ιστορικό της βύθισης, όπως αυτό βρέθηκε στα αρχεία της γερμανικής Ναυτικής Διοίκησης Αιγαίου.
Με πληροφορίες sansimera.gr
Πηγή: iefimerida.gr
