Πέθανε “χορτάτος”. Ξετρελαινόταν με τις “ανηψιούλες” και μία από αυτές ήταν ο τελευταίος επισκέπτης του “Νιόνιου” πριν βρεθεί νεκρός φορώντας τη ρόμπα του. Άρχοντας, αρσενικός και άξιος!

Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος (12 Ιουλίου 1912 – 13 Απριλίου 1984) ήταν Έλληνας ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Το 1968 βραβεύτηκε με το βραβείο των Ελλήνων κριτικών για την ταινία «Το κανόνι και το αηδόνι».

Γεννήθηκε στο Διακοπτό Αχαΐας στις 12 Ιουλίου 1912 και σπούδασε στην Αθήνα στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Την πρώτη του εμφάνιση στη σκηνή την έκανε στον ρόλο του ιππότη στον Βασιλιά Ληρ. Στο Εθνικό Θέατρο παρέμεινε μέχρι το 1941. Συνολικά για 46 χρόνια, ερμήνευσε και έπαιξε στους μεγαλύτερους θιάσους της εποχής του.

Πρώτη του ταινία ήταν, το 1947, τα «Παιδιά της Αθήνας». Συνολικά έπαιξε σε 136 ταινίες, ανάμεσά τους «Ένας ιππότης για τη Βασούλα», «Η βίλα των οργίων», «Ο κυρ Γιώργης εκπαιδεύεται», «Φουσκοθαλασσιές», «Ο Κύριος Πτέραρχος» κ.τ.λ. Τελευταία ταινία του ήταν το «Ταξίδι στα Κύθηρα». Έπαιξε και στην τηλεόραση όπου ο ρόλος του κυρ-Γιώργη στο «Λούνα-Παρκ» τον καθιέρωσε στη λαϊκή συνείδηση.

Πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του μόνος, καθότι άγαμος και πέθανε στις 13 Απριλίου 1984. Βρέθηκε στο σπίτι του, λίγες μέρες αργότερα. Προς τιμή του, ο Δήμος Διακοπτού τοποθέτησε την προτομή του στην παραλία του δήμου. Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος έκανε πολλές αγαθοεργίες, κυρίως στην περιοχή όπου γεννήθηκε, χωρίς αυτό να είναι ευρέως γνωστό. Μακιγιέζ είχε εξομολογηθεί σε δημοσιογράφο, πριν από χρόνια ότι ο “Νιόνιος” ξετρελαινόταν με νεαρές αλλά σοβαρές υπάρξεις. Με μία από αυτές λέγεται ότι έμεινε μέχρι τις τελευταίες του ώρες. Για όσους δεν το ξέρουν ο Διονύσιος Ππαγιαννόπουλος, ήταν ένας μεγάλος γυναικοκατακτητής.