Ως έργο της δεκαετίας χαρακτηρίζουν την σιδηροδρομική γραμμή Μπουργκάς (Πύργος)-Αλεξανδρούπολη οι Βούλγαροι καθώς θα αναβαθμίσει κάθετα την γεωστρατηγική αξία της Ελλάδας και της Βουλγαρίας και θα υπογραφεί σήμερα στην συνάντηση των δύο πρωθυπουργών Μ.Μπορίσοφ και Α.Τσίπρα
Eνα δισεκατομμύριο ευρώ θα κοστίσει η κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής στο βουλγαρικό έδαφος, η οποία θα συνδέει το λιμάνι της Καβάλας με την πόλη Ρούσε κατά δήλωση του Βούλγαρου υπουργού Μεταφορών, Ιβαΐλο Μοσκόφσκι.
Οι δηλώσεις του έγιναν με αφορμή την επίσκεψης του πρωθυπουργού, Μπόικο Μπορίσοφ, την Τετάρτη στην Ελλάδα, όπου θα υπογραφεί το Μνημόνιο του διαδρόμου «See to See»
Ο Μοσκόφσκι είπε ότι η κατασκευή αφορά σιδηροδρομικές και λιμενικές υποδομές και ο κύριος στόχος της επένδυσης είναι η διασύνδεση και η ανάπτυξη.
Το μνημόνιο συνεργασίας περιλαμβάνει την προετοιμασία των τεχνικών, οικονομικών και νομικών στοιχείων που απαιτούνται για τη δημιουργία διακρατικού Φορέα Υλοποίησης και διαχείρισης της σιδηροδρομικής γραμμής από τη Θεσσαλονίκη έως το Ρούσε της Βουλγαρίας.
Η σιδηροδρομική γραμμή θα συνδέει τρία λιμάνια της Ελλάδας, και συγκεκριμένα, Θεσσαλονίκης, Καβάλας και Αλεξανδρούπολης, με τρία λιμάνια της Βουλγαρίας (Μπουργκάς, Βάρνας και Ρούσε στον ποταμό Δούναβη).
Με την υπογραφή του μνημονίου αρχίζει η προετοιμασία για τη συγκρότηση μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου της κοινής ομάδας των δύο χωρών και αμέσως μετά της δημιουργίας ενός Διακρατικού Φορέα που θα υλοποιήσει το έργο, αξιοποιώντας κοινοτικά και ιδιωτικά κεφάλαια.
Αρχικά η σύνδεση αφορούσε μόνο τις πόλεις Μπουργκάς –Αλεξανδρούπολης, στη συνέχεια, όμως, συμπεριελήφθησαν τα λιμάνια της Καβάλας και της Θεσσαλονίκης, ενώ από τη βουλγαρική πλευρά το λιμάνι της Βάρνας και η πόλη Ρούσε στο Δούναβη.
Μόλις πριν λίγες ημέρες η ελληνική πλευρά ανακοίνωσε ότι για την κατασκευή του διαδρόμου θα δαπανηθούν περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια ευρώ.
Ως προς το ελληνικό κομμάτι χρειάζονται κεφάλαια περίπου 4 δισ.ευρώ. Διακρίνεται σε 3 τμήματα: το Θεσσαλονίκη-Καβάλα-Ξάνθη που θα έχει τελείως νέα χάραξη, το Ξάανθη-Αλεξανδρούπολη και το Αλεξανδρούπολη-Ορμένιο. Στο σύνολο της η γραμμή θα είναι μονή με ηλεκτροκίνηση-σηματοδότηση και τηλεδιοίκηση.
Μια επένδυση που θα επιφέρει σημαντική αύξηση του γεωπολιτικού βάρους της χώρας και θα αποδώσει σημαντικά οικονομικά οφέλη.
Όλα θα ξεκινήσουν στην επικείμενη επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρας στη Βουλγαρία όπου και θα ανακοινωθεί η δημιουργία του σιδηροδρομικού διαδρόμου Αλεξανδρούπολη – Ορμένιο – Svilengrad – Μπουργκάς (ο περιβόητος ελληνικός Πύργος της ανατολικής Ρωμυλίας).
Είναι ένα έργο τεράστιας σημασίας καθώς επιτρέπει την παράκαμψη των στενών του Βοσπόρου, με στόχο την προσέλκυση φορτίων συνδυασμένων μεταφορών (σιδηρόδρομος/πλοίο) μεταξύ χωρών της Μέσης και Άπω Ανατολής και χωρών της Μαύρης Θάλασσας και της Ανατολικής Ευρώπης.
Επίσης, δεδομένου του φόρτου διελεύσεων στα στενά του Βοσπόρου, που σημαίνουν πολύωρες, ακόμη και ολιγοήμερες καθυστερήσεις στη διέλευση πλοίων, η λειτουργία της σιδηροδρομικής σύνδεσης Αλεξανδρούπολης – Μπουργκάς εκτιμάται ότι θα αποτελέσει συμφέρουσα εναλλακτική
Εφόσον κατασκευαστεί ο διάδρομος αυτός, επιτυγχάνεται πλήρης αξιοποίηση της στρατηγικής θέσης της χώρας και ενισχύεται η μετατροπή της σε διεθνή κόμβο εμπορευματικών μεταφορών για την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη.
Για να γίνει κατανοητό το μέγεθος της επένδυσης μόνο η αναβάθμιση του τμήματος Αλεξανδρούπολη – Ορμένιο, μήκους 175 χλμ, έχει προϋπολογισμό 171 εκατ.
Γι΄ αυτό το λόγο, προωθείται η ένταξη της συνολικής επένδυσης (σιδηροδρομικός διάδρομος και αναβάθμιση των λιμένων Αλεξανδρούπολη και Μπουργκάς) στο «πακέτο Γιούνκερ», με στόχο την προσέλκυση ιδιωτικών κεφαλαίων
Το «πακέτο Γιούνκερ» για να «ενεργοποιηθεί» πρέπει να υπάρχει μια πλήρης μελέτη κόστους-οφέλους και εξασφαλισμένη συμμετοχή ιδιωτών.
Το έργο αυτό συγκεντρώνει την θετική πρόθεση σχεδόν τωην πάντων λόγω… Ερντογάν. Το θέλουν οι Ρώσοι που ναι μεν τα έχουν καλά τώρα με τον Ερντογάν αλλά για πόσο κανείς δεν ξέρει, το θέλει η ΕΕ (δηλαδή η Γερμανία) η οποία ακούει Ερντογάν και αλλάζει… χρώμα, το θέλει η Κίνα η οποία λόγω Ουιγούρων δεν αρέσκεται και ιδιαίτερα να εξαρτά το εμπόριό της από την Άγκυρα και φυσικά το θέλει και η Αμερική του Ν.Τραμπ καθώς στην Ουάσιγκτον θεωρούν ότι η Τουρκία έχει «ψηλώσει» επικίνδυνα και θα πρέπει να «κοντύνει».
Ελλάδα και Βουλγαρία θα είναι ιδιαίτερα ευχαριστημένες με την περαίωση ενός τόσο σημαντικού έργου.
Το έργο αυτό όμως θα επιφέρει και σημαντικές αλλαγές ως προς την ασφάλεια της χώρας.
Στην ουσία εμπλέκει τον ρωσικό παράγοντα στα ελληνοτουρκικά σύνορα κατά μήκος του ποταμού Έβρου. Επ ΄ουδενί δεν θα ήθελαν οι Ρώσοι να συμβεί ένα πολεμικό επεισόδιο που θα έθετε σε κίνδυνο την επένδυση αυτή.
Είναι σαφές ότι και η Μόσχα θα ακολουθήσει μια πιο αποτρεπτική πολιτική απέναντι στον Ρ.Τ.Ερντογάν σε συνδυασμό και με την δημιουργία του Greek-Turkish Stream τον οποίο η ΕΕ φιλοδοξεί τελικώς να τον μετατρέψει σε νότιο διάδρομο μεταφοράς ρωσικού φυσικού αερίου για να αποφύγει την εκ νέου οικονομική και ενεργειακή της υποδούλωση στις ΗΠΑ του Ν.Τραμπ και στο πανάκριβο αμερικανικό LNG.
To έργο αυτό συνδέεται με τον κοινό σχεδιασμό Ρωσίας-Κίνας αλλά τελικώς και της ΕΕ, για την μελλοντική δημιουργία υδάτινου δίαυλου που θα συνδέει τη Μεσόγειο Θάλασσα, μέσω του Αξιού ποταμού στη Θεσσαλονίκη, με τον Δούναβη και το υφιστάμενο ποτάμιο δίκτυο μεταφορών στην Ευρώπη και τη Μαύρη Θάλασσα.
Ο «Δρόμος του Μεταξιού» για να υλοποιηθεί και να αποφέρει τα ποθητά για το παγκόσμιο εμπόριο αποτελέσεματα πρέπει από όπου περνάει να δημιουργήσει τεράστια έργα υποδομής που θα διευκολύνουν την μεταφορά των εμπορευμάτων και από άποψη ασφάλειας αλλά και από άποψη συντόμευσης χρόνου.
Ο «Δρόμος του Μεταξιού» στήνεται από ξηράς, αέρος και θαλάσσης και φυσικά οι ποτάμιες και παραλήμμνιες συνδέσεις περιλαμβάνονται σε αυτά. Το έργο αυτό είναι τόσο κολοσσιαίων διαστάσεων που η Ελλάδα και οι υπόλοιπες βαλκανικές χώρες δεν διαθέτουν τους πόρους για να το πραγματοποιήσουν αλλά τους διαθέτει η Κίνα η οποία είναι αποφασισμένη να το πραγματοποιήσει.
Πρόκειται για ένα έργο που όταν και εφόσον πραγματοποιηθεί θα δώσει υψηλή «προστιθέμενη» αξία στις χώρες της Χερσονήσου του Αίμου
Kακά τα ψέμματα όσο κι αν έχουν παραμυθιαστεί οι Έλληνες ότι απέκτησαν υποδομές τα τελευταία χρόνια, αυτές είναι πολύ λίγες μπροστά σε αυτές που θα έπρεπε να είχαν ήδη. Οι υποδομές είναι ο μόνος σίγουρος και εγγυημένος δρόμος για να αποκτήσει μια χώρα μόνιμη και σταθερή ανάπτυξη.
Συνάμα ανεβαίνει και η γεωπολιτική αξία της χώρας αλλά και η πρόσβαση σε ευκαιρίες και δουλειές. Αν σκεφτεί κανείς ότι μετά από 30 χρόνια εργασιών μόλις πριν λίγους μήνες Αθήνα και Θεσσαλονίκη συνδέθηκαν σε όλο το μήκος της διαδρομής με αυτοκινητόδρομο της προκοπής γίνεται κατανοητό πως αυτή η χώρα χαράμισε τα δισεκατομμύρια της ΕΕ χωρίς να καταφέρει να ανέβει επίπεδο.
Πάντως όλες οι υπερδυνάμεις προσανατολίζονται στην γεωπολιτική μείωση της Τουρκίας λόγω Ρ.Τ.Ερντογάν.
Όλοι αγαπούν την Τουρκία αλλά όλοι απεχθάνονται τοην Τούρκο πρόεδρο. Μην υπάρχει καμία αμφιβολία ότι εάν στην εξουσία βρίσκονταν το κεμαλικό καθεστώς οι Δυτικοί θα «έδιναν» τα πάντα στην Άγκυρα εις βάρος του Ελληνισμού.
Όπως ο γράφων πολλάκις έχει γράψει και συμφωνούν ακόμα και Ρώσοι αναλυτές σε αυτό «εάν δεν υπήρχε ο Ρ.Τ.Ερντογάν θα έπρεπε να εφευρεθεί» με κάποιο τρόπο ως ο καλύτερος προωθητής των ελληνικών συμφερόντων.
