Σοκ στον πλανήτη προκαλεί το βίντεο με τα τελευταία λεπτά του Αρσλάν Βαλέεφ, ενός Ρώσου ειδικού στα φίδια, ο οποίος φέρεται να έβαλε τέλος στη ζωή του, αφήνοντας το πιο δηλητηριώδες φίδι που είχε στην συλλογή του, να τον δαγκώσει μετά τον χωρισμό από τη σύζυγό του.
Στις εικόνες, που βγήκαν σε ζωντανή μετάδοση στο διαδίκτυο, ο άνδρας αναφέρει ότι πρέπει να κάνει κάτι. Σηκώνεται από τη θέση του και αμέσως μετά ακούγεται ένα «ωχ», το οποίο εικάζεται ότι εκστόμισε ο νεαρός άνδρας, την στιγμή που το μαύρο φίδι, το οποίο ο ίδιος ονόμαζε Μάμπα, τον δαγκώνει.
Δευτερόλεπτα μετά επιστρέφει μπροστά στην κάμερα και ακούγεται να λέει ότι θα πεθάνει, ενώ απευθυνόμενος σε όσους έβλεπαν την ζωντανή μετάδοση είπε «θα μείνω μαζί σας για λίγο ακόμα. Στην περίπτωση που …..(σημ: πεθάνω) υπάρχει ένα μήνυμα στο κινητό μου για την Κάτια (ενν: την σύζυγο του). Πείτε της ότι την αγάπησα πάρα πολύ».
Δείχνοντας το ματωμένο του χέρι λέει «όμορφο, δεν είναι; Γαμώτο, πώς… Γεια σε όλους. Δεν πιστεύω ότι αυτό συμβαίνει σε μένα. Αυτό είναι το τηλέφωνο της Κάτια, αν κάποιος καταφέρει να της τηλεφωνήσει, αν έχει χρόνο να έρθει να με δει, θα ήμουν χαρούμενος. Στην πραγματικότητα πεθαίνω. Αντίο. Θα ήμουν χαρούμενος να δω την Κάτια. Γαμώτο, τρέμω…» ακούγεται να λέει ο 31χρονος, ενώ παραληρεί, τα μάτια του γυρίζουν και τα άκρα του όπως αναφέρει έχουν μουδιάσει.
Σύμφωνα με ρωσικά ΜΜΕ, τουλάχιστον ένας από όσους έβλεπαν την ζωντανή μετάδοση ειδοποίησε ασθενοφόρο το οποίο μετέφερε τον Βαλέεφ στο νοσοκομείο, όμως οι γιατροί δεν κατάφεραν να τον σώσουν.
Ο άνδρας είχε μία ημέρα νωρίτερα προαναγγείλει μια «ειδική μετάδοση με ένα από τα αγαπημένα μου φίδια». Ο Βαλέεφ και η πρώην σύζυγός του Εκατερίνα (Κάτια) Πιατζίκινα ήταν γνωστοί στη Ρωσία για το κανάλι τους στο YouTube καθώς και οι δύο αγαπούσαν τα φίδια. Φίλοι του λένε ότι στις 4 Αυγούστου είχε κατηγορήσει την Κάτια ότι τον απατούσε και στη συνέχεια την είχε χτυπήσει.
Ένας άλλος φίλος του όμως υποστηρίζει, ωστόσο, ότι όλα όσα καταγράφηκαν στο βίντεο ήταν αποτέλεσμα ατυχήματος και όχι αυτοκτονίας του Βαλέεφ.
