Παντελής Ζερβός. Ο ηθοποιός που έζησε την απόλυτη τραγωδία στην σκηνή .«Έθαψαν ζωντανή την 12χρονη κόρη του»

Ήταν παραμονές Χριστουγέννων του 1908, 23 του Δεκέμβρη, όταν στην Περαχώρα, λίγο έξω απ’ το Λουτράκι, γεννιόταν ένας μεγάλος ηθοποιός.

Ο Παντελής Ζερβός. Τεσσάρων ετών ήταν όταν έχασε τη μητέρα του κι οκτώ τον πατέρα του.

Οι συγγενείς τότε τον έκλεισαν στο Τζάνειο ορφανοτροφείο.

Δεν άντεξε πολύ. Πιτσιρίκος ακόμη, προτίμησε να δουλεύει το πρωί σε καφενείο στον Πειραιά, να πηγαίνει νυχτερινό σχολείο και το βράδυ να πουλάει λεμονάδες και πορτοκαλάδες στους διψασμένους Πειραιώτες.

Όταν τέλειωσε το σχολείο κατετάγη στο Βασιλικό Ναυτικό και προήχθη σε αρχινοσοκόμο!

Έλα όμως, που τραγουδούσε καλά κι έτσι όταν του είπαν πως στη Λυρική Σκηνή αναζητούσαν νέα ταλέντα, πήρε μέρος και τα κατάφερε.

Την εποχή εκείνη ο Κάρολος Κουν ξεκίναγε δειλά τη δραματική σχολή του.

Μια μέρα, ενώ συζητούσε με τους μαθητές του, άκουσε απ’ έξω ένα ηχηρό γέλιο.

Βγήκε και είδε έναν ναύτη. Ήταν ο Παντελής Ζερβός.

Ο Κουν τον ρωτάει: “Θέλεις να παίξεις στο θέατρο;»«Φυσικά», απαντάει ο Ζερβός με τη γαλανόλευκη στολή.

Εμφανίσθηκε στη σκηνή το 1933 και συνεργάστηκε με τους καλύτερους θιάσους της εποχής του.

Έπειτα ήρθε ο κινηματογράφος, οι 70 ταινίες και το πρώτο βραβείο δεύτερου ανδρικού ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 1960, για τον ρόλο του παπα-Φώτη στην ταινία Μανταλένα.

Η κόρη του κάτω από τα ερείπια

Η γυναίκα του ήταν Σαντορινιά και μαζί έκαναν τρεις κόρες.

Το καλοκαίρι του 1956, η οικογένειά του βρισκόταν στη Σαντορίνη για διακοπές.

Εκείνος δεν ήταν μαζί τους, γιατί έπαιζε στην Επίδαυρο. Κάπου εδώ είναι η αρχή του δράματος, που έμελλε να στιγματίσει όλη την υπόλοιπη ζωή του.

Ο σεισμός του 1956, που ισοπέδωσε το νησί, έθαψε κάτω από τα ερείπια τη μικρή του κόρη, την Ευδοξούλα, σε ηλικία 12 ετών.

Η γυναίκα του κι οι άλλες δυο κόρες πρόλαβαν και βγήκαν απ’ το σπίτι και σώθηκαν.

Το βράδυ, την ώρα που έμπαινε στο θέατρο, κάποιος συγγενής τον σταμάτησε και του είπε: «…σκοτώθηκε η Ευδοξούλα».

Βγήκε στη σκηνή κι έπαιξε, κάνοντας τον κόσμο να γελάσει.

Όταν τέλειωσε, υποκλίθηκε, τον μπιζάρισαν, ξαναβγήκε στη σκηνή, υποκλίθηκε ξανά και μετά το όγδοο μπιζ, όταν μπήκε μέσα, λιποθύμησε.

Το δράμα όμως είχε και συνέχεια.

Όταν μετά από τρία χρόνια έγινε η εκταφή, διαπιστώθηκε πως το κοριτσάκι είχε θαφτεί ζωντανό!

Το κατάλαβαν, γιατί ο σκελετός του παιδιού δεν ήταν ανάσκελα, αλλά στο πλάι και με το στόμα ανοιχτό.

Προφανώς είχε τραυματιστεί κι όταν συνήλθε, προσπάθησε να πάρει ανάσες, αλλά πέθανε από ασφυξία.

Ο Παντελής Ζερβός κράτησε για πάντα μέσα του αυτό το μυστικό, ακόμα κι απ’ τη γυναίκα του.

Το εξομολογήθηκε λίγο πριν από το τέλος του, σε κάποια συνέντευξη: «Εκείνες τις τραγικές μέρες στο νησί, όποιον σκουντούσαν και δεν σάλευε, τον έθαβαν», είπε.

Ήταν ακριβώς όπως τον φανταζόμασταν.

Ένας στοργικός πατέρας, ένας πολύπλευρος καλλιτέχνης, ένας δοτικός άνθρωπος, ένας εξαιρετικός καρατερίστας κι ένας ανεκτίμητος θεατρίνος που, στα 73 του χρόνια, ένα παγωμένο πρωί του Γενάρη του 1982, πήρε την απόφαση ν’ αφήσει την ενδοχώρα και να γυρίσει για πάντα στα χώματα που τον γέννησαν.

Εκεί… στην Περαχώρα.