Περίανδρος Ανδρουτσόπουλος: Η απάντηση του στη Χρυσή Αυγή

Η ιστοσελίδα HellenicNS παρουσιάζει την απάντηση του Περίανδρου Ανδρουτσόπουλου στον “οχετό λασπης που εξαπέλυσαν εναντίον του, προσφάτως, οι επαγγελματίες εθνικιστές του κυνοβουλιου, καθώς και διάφοροι άλλοι επαγγελματίες… ρουφιάνοι”, όπως η ιστοσελίδα σημειώνει.

Αναδημοσιεύουμε αυτούσια τα λόγια του Περίανδρου:

Πόση Τουρκιά σας πρέπει, ραγιάδες!

– Εν τέλει, θέλεις ν’ αγιάσης και δεν μπορείς…

Οκτώ έτη μετά την αποφυλάκισή μου από τα κάτεργα της δημοκρατίας, φανατικώτερος πιστός της εθνικής ιδέας από ποτέ, και δι’ αυτό αποστασιοποιημένος από κάθε πολιτικαντισμό, διαπιστώνω και πάλι ότι οι οχλήσεις εις βάρος μου γιγαντώνονται. Διατί, άραγε; Ποιοί θέλουν, αλήθεια, να ξαναμπώ στο παιχνίδι; Και πώς;

Αρχικώς, είχε δοκιμάσει ο Μιχαλολιάκος μετά της κοινοβουλευτικής του παρέας. Θέλοντας να με αναδείξουν σε πολιτικόν ήρωα του κόμματός των, ετοίμαζαν την φιέστα της υποδοχής μου. Όμως, πίστευαν ότι δεν εγνώριζα τον ύποπτο ρόλο εκείνων εκ του φορέως τους, που συνεργάστηκαν με το σύστημα τον Ιούνιο του ’98 δια να κατασκευασθή η ενοχή μου. Έτσι, όταν τους έπτυσα κατάμουτρα, οι ρουφιάνοι και οι καταδότες έχυσαν το δηλητήριό τους να με συκοφαντήσουν, ως δήθεν συνεργάτη του καθεστώτος. Πόσον Οθωμανοί, αυτοί οι θιασώτες της ανατολίτικης υπουλίας!

Και ποιοί; Μα, εκείνοι που ώφειλαν είτε την πολιτική τους ύπαρξη στους αγώνες μου, είτε την ελευθερία τους στην σιωπή μου. Αστεία πράγματα, βεβαίως, ετόνισαν πολλοί. Και χυδαία μαζί… Επτάμισυ έτη καταζητούμενος, τεσσεράμισυ κρατούμενος – μειώνοντας τον εγκλεισμό μου με σκληρή εργασία – και πάντα ειρωνικός προς τους δικαστές που έσπασαν τα μούτρα τους πάνω στην άρνησή μου να «συνεργασθώ» και να κατονομάσω συνενόχους. Κατεδικάσθην, επομένως, ΜΟΝΟΝ ΕΓΩ, από μια υποτιθέμενη δεκαμελή ομάδα, που χάιδεψε τα αριστερά καλόπαιδα, τότε, στην παλαιά Σχολή Ευελπίδων, όταν εν χορώ εφώναζαν δια τις «κονσέρβες των Εαμιτών» και τις «εκατόμβες του Μελιγαλά».

Όμως, όλα αυτά μαζί με την στάση μου και τις νικηφόρες μάχες που έδωσα κατά των αποβρασμάτων στις ανδρικές φυλακές, και όχι στις «γυναικείες πτέρυγες», υπήρξαν τ’ ακλόνητα επιχειρήματα της καθαρότητός μου, ώστε οι αχάριστοι να σιωπήσουν και να καταδειχθή η νοσηρή τους εμπάθεια.

Ακολούθησαν, ωστόσο, και άλλες οχλήσεις, διαφορετικού είδους. Δεξιοί και ακροδεξιοί παράγοντες, αδιάφοροι των αγώνων μου, αλλά επίδοξοι εκμεταλλευτές του ονόματός μου, επιχείρησαν να με προσεταιρισθούν, δια πολιτική συνεργασία. Εφθόνησαν τους παχυλούς μισθούς των χρυσαυγιτών – το οθωμανικό μπαξίσι – και ονειρεύτηκαν να γίνουν χαλίφηδες στην θέση του χαλίφη. Προσέτι, υπήρξε και μία εκ του μακρόθεν βολιδοσκόπηση απ’ τα ψαλιδόκωλα όρνεα της επαράτου Νέας Δημοκρατίας, κατά την γνωστή τους τακτική ν’ αποδυναμώνουν την εκλογική συσπείρωση κάθε συγκεντρωτικής ακροδεξιάς… Και παρ’ ότι διεσκέδασα, άπαντες οι φιλόδοξοι «Μαυρογιαλούροι» γεύτηκαν τα φάσκελά μου.

Παρά ταύτα, δεν θα εδύναντο να λείψουν και οι γραφικές καρικατούρες του ακροδεξιού οχετού, ιδίως ο γνωστός ευρύπρωκτος παρακμίας που επί έτη ανακατεύει την λάσπη. Εστέτ της συμφοράς, δειλός καρπαζοεισπράκτωρ, φύση σχιζοειδής, με ρυπαρό παρελθόν κλέπτου του κοινού ποινικού δικαίου, τυμβωρύχος φετιχιστής του Γερμανικού νεκροταφείου στην Ραπεντώσα, φίλος αλλοδαπών και αναρχικών και παλαιός αρθρογράφος σε φυλλάδες κιναίδων και τριβάδων της αριστεράς. Καθώς επί έτη αποφεύγω να με λερώση με την παρουσία του, αυτός τον οποίον οι αναρχικοί επαίρονται στις εφημερίδες τους ότι «ηράσθησαν» στην φυλακή, ανεζωπύρωσε το μίσος της «απορριφθείσης κορασίδος» και με εσυκοφάντησε, μήπως και ασχοληθώ μαζί του. Εις μάτην, οθωμανικό γιουσουφάκι!

Ποίος, ωστόσο, αποτελεί την μόνιμη πηγή των οχλήσεών μου, τόσον ώστε είτε να ενορχηστρώνη τους προαναφερθέντες είτε να επωφελήται εκ του μένους των; Ευθαρσώς θα πω – μακράν κάθε συνωμοσιολογικής υστερίας – οι ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ, το βαθύ κράτος της αστικής δημοκρατίας. Αναφέρομαι συγκεκριμένως στην μετάλλαξη του παλαιού τμήματος της ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ, σ’ εκείνους που ασχολούνται με τον ακροδεξιό χώρο…

Θα γίνω σαφέστερος. Άρτι αποφυλακισθείς, ήμουν βέβαιος ότι ο «κοριός» της ΕΥΠ θα ησχολείτο μαζί μου. Είχα απαξιώσει την αστική καταξίωση της τρυφηλής κοινοβουλευτικής ζωής, και παρά την ανηλεή βάσανο δώδεκα ετών, η επαναστατικότης μου διωγκώνετο. Οι «υπηρεσίες», όταν διεπίστωσαν ότι δεν θα με αδρανοποιούσαν ως αφωμοιωμένο πολιτικάντη, έπρεπε να προσδιορίσουν τις προθέσεις μου ως ανυποτάκτου Εθνικού Επαναστάτου, και να διαλύσουν κάθε απόπειρα δημιουργίας πατριωτικού κινήματος εκτός Χρυσής Αυγής. Διότι εκεί, στο κοινοβουλευτικό της μαντρί, ηλέγχοντο άπαντες.

Βεβαίως, εκτός των εννόμων κομματικών προσεγγίσεών μου, οι κρατικοί ρουφιάνοι ωργάνωναν είτε ήλεγχον παράξενες οργανώσεις εκνόμου δραστηριότητος, εις τις οποίες ενεφανιζόμουν ως μάρτυς της ιδέας και πρότυπο αγωνιστού. Τεχνηέντως απέφυγα κάθε επαφή ή έστω και λεκτική αναφορά, διότι η άνεση, με την οποία ενεφάνιζαν τις ενέργειές τους στο φως της δημοσιότητος τα μέλη τους, ήτο κραυγαλέα. Έτσι, οι «υπηρεσίες» δεν με παγίδευσαν ούτε με τον παράνομο τρόπο, παρά το γεγονός ότι μετά την σύλληψη κάποιων παιδιών δια ασήμαντες πράξεις – ενώ οι αναρχικοί τρομοκράτες παραμένουν ανενόχλητοι – οι δημοσιογράφοι ωρύοντο δια κάποια υποτιθέμενη σχέση μου, που ουδέποτε απεδείχθη. Εν τέλει, ούτε πολιτευόμουν, όπως θα ήθελαν οι «υπηρεσίες», μα ούτε και βιαιοπραγούσα, ώστε να με φυλακίσουν στην ειρκτή…

Ας προσθέσω εδώ, ότι μόλις απεφυλακίσθην, προσέφυγα στο τμήμα διώξεως ηλεκτρονικού εγκλήματος, διότι υπήρχαν οκτώ πλαστά προφίλ μου στο Facebook με το όνομα και την φωτογραφία μου, οι κίβδηλοι κάτοχοι των οποίων εκάλουν τους οπαδούς της Ιδέας να διενεργήσουν εγκληματικές ενέργειες κατά λαθρομεταναστών, δήθεν υπό την εντολήν μου! Όμως, παρά την μήνυσή μου κατά αγνώστων, ώστε να διαφυλαχθώ από την κατηγορία της ηθικής αυτουργίας σε ποινικώς κολάσιμες πράξεις, ΟΥΔΕΠΟΤΕ ευρέθησαν οι παραχαράκτες. Αφήνω στην κρίση των συντρόφων να σκεφθούν τίς ωφελείτο από τούτη την σκευωρία και ποιοί προφύλασσαν ποιούς…

Αλλά η παρακολούθηση του τηλεφώνου μου ωργίαζε. Εξάδελφος συγκεκριμένου βουλευτού Πειραιώς της Χρυσής Αυγής μετετάχθη απ’ την ΕΥΠ μετά τον φόνο του Φύσσα, ενώ ακόμη και ο συστημικός δημοσιογράφος Τέλλογλου έσπευσε αμέσως, τότε, να καλύψη, δηλώνοντας ότι πρόκειται περί συνωνυμίας των επωνύμων τους και μόνον. Βεβαίως, έως τότε, λίγο μετά από κάθε κριτική που ασκούσα στην Χρυσή Αυγή σε τηλεφωνική μου συνδιάλεξη, τα τσιράκια της με καινοφανή θρασύτητα εσχολίαζαν… τις απόψεις μου στην διαδικτυακή τους αρθρογραφία! Ιδού τα συγκοινωνούντα δοχεία κομμάτων και «κρατικών ωτακουστών», καθώς η δημοκρατία πρέπει να διαφυλαχθή! Γιουνανιστάν, ρουσφέτι, μπαξίσι, ρουφιανιά…

Εν πάση περιπτώσει, από νωρίς απεφάσισα να γελοιοποιήσω τις υπηρεσίες των κρατικών ρουφιάνων με μία αστεία, πλην όμως, όπως διεφάνη εκ του αποτελέσματος, λίαν αποτελεσματική τακτική: Να λέγω ασύστολα ψεύδη κατά τις τηλεφωνικές μου συνομιλίες, αφού στις ιδιωτικές μου επαφές ουδόλως κρίνεται η ειλικρίνειά μου από τους ρουφιάνους, όπως αντιθέτως συμβαίνει με τον δημόσιο λόγο μου και την υπογραφή μου. Τοιουτοτρόπως, εξεμυστηρευόμουν δήθεν σπουδαία μυστικά, εξωμολογούμουν τάχα αξιόποινες πράξεις γνωστών και αγνώστων που ουδέποτε, όμως, συνέβησαν, και φυσικά αποπροσανατόλιζα την Χρυσή Αυγή είτε την εφόβιζα, διότι δια κάποια περίοδο έπαυε εκείνη ν’ ασχολήται μαζί μου…

Αποτέλεσμα; Ουδέποτε με εκάλεσαν ανακριτές και δικαστές προς επιβεβαίωσιν των τηλεφωνικών μου λόγων, αφού στις ίδιες συνδιαλέξεις πολλάκις υποσχόμουν ότι αν το πράξουν, θα τους γελοιοποιήσω επί της ακροαματικής διαδικασίας! Εμπρός, τους προκαλώ και τώρα! Αντιθέτως, οι ανόητοι δημοσιογράφοι και οι ακροδεξιοί περιθωριακοί των ΜΜΕ και του διαδικτύου έκαμαν το λάθος να αναπαράγουν ΗΘΕΛΗΜΕΝΕΣ ΜΟΥ ΑΣΥΝΑΡΤΗΣΙΕΣ, μεμφόμενοι και συκοφαντώντας με. Όμως, ευρίσκονται ήδη ενώπιον μηνύσεων και αγωγών μου εις βάρος τους, και κάποιοι εδώ και καιρό εκλιπαρούν να τις άρω, υποσχόμενοι να ζητήσουν δημοσία συγγνώμη κατά την τυπική τουρκική νοοτροπία, «Γλείφε την χείρα, που δεν μπορείς να δαγκώσης!»

Ενδεικτικό των ανωτέρω αποτελεί το γεγονός της καταδίκης του Παναγιώταρου σε πρώτο βαθμό του αστικού δικαστηρίου δια συκοφαντική μου δυσφήμιση, με την υποχρέωση καταβολής οικονομικής μου αποζημιώσεως. Είχε το θράσος να δηλώση – ποίος, αυτός – ότι δήθεν συνεργάστηκα με τις αρχές δια να αποφυλακισθώ! Καλώς, αναμένεται ακόμη η ποινική του δίκη την οποία το σύστημα επιδιώκει να θέση στο αρχείο. Έως τότε, παραμένει η εναγώνια προσπάθεια του μάρτυρός του εις την δίκη Δουλτσινιάδη που με ικέτευε, ζητώντας έλεος εκ μέρους του Παναγιώταρου, ο οποίος τάχα μετάνιωσε.

Επίσης, εκκρεμούν οι δίκες μπολσεβίκων δημοσιογράφων του συγκροτήματος Μπόμπολα, μία εκ των οποίων ήδη εκλιπάρησε δια συγχώρεση από τηλεφωνικό μου συνομιλητή. Άπαντες διεχειρίσθησαν παρανόμως φράσεις από «θεατρικές» μου τηλεφωνικές συνδιαλέξεις, αποδίδοντάς τους ακατανόητη σημασία, πέφτοντας σαφώς στην παγίδα και συνδέοντάς με, με ασχέτους σε μένα ανθρώπους, προφανώς λόγω της επαγγελματικής τους διαστροφής.

Και φυσικά, ακολουθούν και νέες δίκες εις βάρος «τρελλών κουνελιών, που μπήκαν σε ξένο περιβολάκι». Ας δικαιολογήσουν αυτοί και άλλοι ηλίθιοι, τώρα ενόρκως και δημοσίως, την λασπολογία τους δια δήθεν συνεργασία μου με καθεστωτικούς και κυβερνητικούς φιλοσιωνιστές. Ποιοί; Αυτοί, που όταν το ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΙΣΡΑΗΛΙΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ εζήτει την κεφαλή μου επί πίνακι τον Ιούνιο του ’98, εκρύβησαν με χαιρεκακία υπό τον σιωνιστή Έβερτ που απήτησε την σύλληψή μου πάση θυσία. Οψόμεθα ες Φιλίππους, λακόπρωκτοι τουρκόσποροι!

Παρά ταύτα, ο αναγνώστης αναρωτιέται: Διατί ο επαναστάτης Περίανδρος μηνύει τους συκοφάντες του; – Προφανώς, απαντώ, διότι η ποινική δικαιοσύνη, πίσω απ’ την οποία αυτές οι ΕΤΑΙΡΙΕΣ κρύπτονται, με εμποδίζει να τους πλησιάσω… Αλλά, διότι οι καταδίκες αυτών, επίσης, δεν προϋποθέτουν εις ουδεμίαν περίπτωσιν κάθειρξη. Πλην όμως, αποτελούν ηθική μου επιβράβευση και τεκμήριον της πολιτικής μου τιμής.

Δέον είναι, τώρα, να καταστήσω σαφές το άγχος των «υπηρεσιών» το τελευταίο χρονικό διάστημα. Αυτά τα βοθρολύματα του καθεστώτος, μέλη των οποίων συνδέονται με ευρεία διακίνηση ναρκωτικών, λαθρεμπορία τσιγάρων και καυσίμων, μα και την πώληση εθνικών μυστικών σε εχθρούς της πατρίδος, σήμερα τίθενται στην καρδιά του βαθέος κράτους των μπολσεβίκων. Έτσι, ως προς την υπόθεση, δια την οποίαν κατεδικάσθην, παίζουν το τελευταίο χαρτί των αριστερών. Δηλαδή, με συκοφαντούν ως καταδότη, ώστε αγαναχτισμένος γαρ, να «σπάσω» αντιδρώντας εν βρασμώ, και ν’ αποκαλύψω τους πραγματικούς ενόχους του ’98, οι οποίοι εγλίτωσαν έκτοτε ακριβώς διότι… κατέδωσαν.

Τούτο, όμως, επιδιώκουν μετά μανίας τώρα, καθώς απομένουν μόνον δύο μήνες απ’ την συμπλήρωση της εικοσαετίας εκ της πραγματοποιήσεως του αδικήματος. Δύο μόνον μήνες, επομένως, απ’ την παραγραφή κάθε κακουργηματικής πράξεως. Και δι’ αυτό σκυλιάζουν, μήπως, έστω και οριακώς εκδιωχθούν κάποιοι, που τώρα, ως εκείνοι πιστεύουν, ευρίσκονται στα έδρανα της βουλής…

Πόσον γελοιωδέστατοι οι ρυπογόνοι χαφιέδες σας, τα σκύβαλα των τουρκαλάδων τσαούσηδων και του οθωμανικού σας φαναριωτισμού!

Όχι, ΠΟΡΝΕΣ της βαλκανικής σας δημοκρατίας! Εγεννήθην δια να φυλακίζωμαι και να πολεμώ δια άλλους, ουχί δια να φυλακίζωνται άλλοι δι’ εμέ. Κάθε αποκάλυψη και κριτική μου στοχεύει στην εξυγίανση του πατριωτικού τόπου και έτερον ουδέν. Είσθε ασήμαντοι δια να με παρασύρετε. Αντ’ αυτού απαντήστε:

– Διατί κρύπτετε τους δολοφόνους των δύο εθνικιστών στο Ηράκλειο;

– Εγνώριζε η Χρυσή Αυγή το αναμενόμενο κτύπημα; Πού ήσαν τότε οι βουλευτές της;

– Διατί αφηρέθησαν τα αλεξίσφαιρα γιλέκα των φρουρών λίγες ημέρες προ της αιματηρής επιθέσεως;

– Διατί εκρύψατε ότι ευρέθη η διασύνδεση των απαγωγέων Παναγόπουλου με μέρος του εξοπλισμού των δολοφόνων;

– Διατί το σύνηθες περιπολικό της φυλάξεως των γραφείων εξηφανίσθη λίγο πριν την δολοφονία;

Σας ενοχλεί σφόδρα που κάποιοι ερωτούμε, διότι πάντα υπερασπίζετε το ακροαριστερό σκυλολόι. Μα, και διότι η απόκρυψη των στοιχείων παρουσιάζει την Χρυσή Αυγή καθαρή και θυματοποιημένη, ώστε να επιτευχθή ο σκοπός σας: Να τιμωρηθούν κάποια αθώα παιδιά, ώστε να μειωθή η ισχύς του κόμματος μεν, αλλά να γλιτώσουν – ως είθισται – τ’ αγαπημένα φιλαράκια της ηγεσίας της και το κόμμα να επιβιώση δε… Άλλωστε, όπως είχε εκμυστηρευθεί και ο «μαύρος όρνις» στον αστυνομικό Χάρο, αποσπασμένο απ’ το τμήμα της Μεσσήνης στην προσωπική φρουρά του Μιχαλολιάκου, τότε, λίγο μετά τον φόνο του Φύσσα: «Μην ανησυχείς, μέχρι τον Λαγό θα φθάσουν…»

Οψόμεθα. Έως τότε, οι «υπηρεσίες» σας θα συνεχίζουν να καθαρίζουν το τοπίο από επικίνδυνους εθνικιστές, δια να βασιλεύουν τ’ ακίνδυνα παιδιά σας. Αυτά που συλλέγουν ψήφους με τα οπίσθιά τους, είτε τ’ άλλα που με τα ίδια οπίσθια συλλέγουν «εμπειρίες». Στους πρώτους, σβήνετε κακουργηματικές κατηγορίες δια να πληρώσουν οι αθώοι σύντροφοί τους. Στους άλλους, σβήνετε εντάλματα δια κλοπές και κλεπταποδοχές, δια να τραγουδούν την εκπόρνευση και την σπερμολογία τους στο διαδίκτυο.

Και ο χορός καλώς κρατεί στο Γιουνανιστάν σας. Εκτός και αν, κάποτε, τα φυσικά σας αφεντικά απ’ το διπλανό σουλτανάτο, τουρκόσποροι, αποφασίσουν να επανασυνδεθούν μαζί σας. Εάν, η θεία Πρόνοια επιβάλη την φυλετική θεοδικία, κι όλο τούτο το καταραμένο μιλέτι σας – φαναριώτες πολιτικάντηδες κι αρματωλοί μισθοφόροι τσανακογλείφτες – τσιρίξη και σκούξη υπό το προσκλητήριο του Χότζα δια υποταγή στον Μουχαμέτη.

– Αχ! Πόση Τουρκιά σας πρέπει, ραγιάδες,
πατριδοκάπηλοι, κίναιδοι και μπολσεβίκοι,
μέχρι να βγούμε οι κλέφτες στο κλαρί
και να σας πιούμε τ’ αίμα ολωνών σαν λύκοι!

ΑΙΜΑ – ΤΙΜΗ

ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΣ ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Πηγή: hellenicns.gr