Ως προσφάτως απολυμένος και αναρρώνοντας από την πνευματική ραστώνη που επιβάλλει η στρατιωτική θητεία πρέπει να αναφέρω την τρέλα που κυκλώνει τους νεοσύλλεκτους και κυρίως αυτούς που δεν είναι χειραφετημένοι από τους εξουσιαστές τους ή όσους «έχουν δουλειές εκεί έξω». Το παιχνίδι του βύσματος.
Δύσκολη η δουλειά του εκάστοτε ΥΠΕΘΑ καθώς «πρέπει» να εξυπηρετήσει πολύ κόσμο και να κρατήσει ακόμη περισσότερες ισορροπίες. Τα διαμαχόμενα άτομα, οι «δύσμοιροι φαντάροι» επιδιώκουν διά των αντιπροσώπων τους (οικογένεια, φιλίες, συνεργασίες) το μέγιστο ατομικό συμφέρον, ανταγωνιζόμενοι γύρω από περιορισμένες προνομιούχες φανταροθέσεις. Για κάποιο λόγο (κοινωνική ενσωμάτωση ή αποβλάκωση συνήθως) μπροστά στο όνειδος της θητείας εξωτερικεύεται όλος ο κοινωνικός κανιβαλισμός μας. Όμως, επειδή η διεκδίκηση των θέσεων δεν είναι άμεση και το λυσσαλέο κυνήγι της στρατιωτικής οικοθέσης δεν οδηγεί σε συνολική σταθερότητα και ευημερία, όπως επικαλούνται αναπόδεικτα για την πολιτική οικονομία οι «φιλελεύθεροι» (αυτορρυθμιστική «αόρατη χείρα» του Adam Smith), πρέπει να κουραστεί και να ιδρώσει ο ΥΠΕΘΑ για να περιοριστούν όλοι στη θέση τους.
Και τίποτα δεν είναι απλό. Υπάρχουν τόσοι «ομοαίματοι» βουλευτές με τα «δικά τους παιδιά» που πρέπει να εξασφαλιστούν, τόσα «παιδιά» αξιωματικών, «παιδιά» υπαλλήλων του κόμματος και του υπουργείου, «παιδιά» άλλων κομμάτων, οι πολύ σημαντικοί κληρονόμοι της άρχουσας τάξης κ.α. Κανένας τους δεν πρέπει να μείνει ανικανοποίητος. Υπουργοί, στρατηγοί και διοικητές οφείλουν να τους ικανοποιήσουν όλους για να διατηρηθεί η τάξη, η φήμη τους και να προωθηθεί η καριέρα τους. Το κράτος σε όλου του το μεγαλείο. Βεβαίως, υπάρχει και ιεραρχία ανάμεσα σε όλους αυτούς. Ο στρατός αντικατοπτρίζει τους ταξικούς διαχωρισμούς της κοινωνίας και τα διαταξικά συμβόλαια, τα τυπικά και κυρίως της πίσω πόρτας.
Οι κοινωνοί του συστήματος, ως σύννομες ανακατασκευές του, επιβάλλουν τα βυσματικά όρια για να διατηρείται η «αρμονία» και στο στρατό. Στις μαρτυρίες απολυμένων φαντάρων, ευνοημένων του καθεστώτος, αναφέρεται πως συνηθίζεται να υπάρχει μία «δύναμη» περίπου 30 νεοσύλλεκτων όλων των σωμάτων ανά ΕΣΣΟ προορισμένη να υπηρετήσει στο υπουργείο από το σπίτι της, ενώ 30 σύνολο σκληραγωγούνται στο πολεμικό μουσείο και άλλοι 15 στο μετοχικό ταμείο του στρατού. Μην ξεχνάμε τις λέσχες, τα κέντρα επιστήμης και τεχνολογίας, τα μεταφραστικά του στρατού κ.α., όπου λίγοι χώνονται και πολλοί αράζουν. Επίσης στα καλά αθηναϊκά γραφεία (πολλά σε κάθε μονάδα ή στρατόπεδο) βρίσκονται 4-6 για να «βγαίνουν» άνετα οι υπηρεσίες, ενώ πάντα λίγοι φαντάροι του ναυτικού βρίσκονται στα χαρτιά και μόνο, σε μονάδες «αποκλειστικά» αποτελούμενες από επαγγελματίες. Προφανώς και όλοι αυτοί τα Σαββατοκύριακα πάνε μόνο αν έχουν υπηρεσία και παίρνουν και τουλάχιστον ένα 25ήμερο άγραφη στο τέλος, ενώ στις λεγόμενες δυσμενών συνθηκών μονάδες κάνεις υπηρεσίες και την τελευταία ημέρα της θητείας.
Ο ηγέτης ΥΠΕΘΑ Αβραμόπουλος έχει κι αυτός τους κανόνες του. Πρώτιστα οι φαντάροι της άρχουσας τάξης υποχρεωτικά φαντάσματα, όπως κι όλοι «οι δικοί του» άνθρωποι. Κάθε βουλευτής ΝΔ έχει 2 φαντάρους όπου θέλει και κάθε πολιτευτής 1 (προφανώς και τα πλεονάζοντα βύσματα των παραπάνω πάλι κάπου επιθυμητά βολεύονται). Οι επιθυμίες των στρατηγών και αρχηγών ένστολων σωμάτων εξαιρούνται από τον κανόνα, αλλά με μέτρο. Ακόμη κι έτσι, θέσεις φιλέτα για τα βύσματα των υπαλλήλων του υπουργείου και του κόμματος υπάρχουν πολλές και τις καλύπτουν.
Συμπερασματικά, αυτοί που ταλαιπωρούνται είναι όσοι δεν έχουν θεσμικές άκρες και οι άνθρωποι των κατώτερων τάξεων που βλέπουν ότι τα παιδιά τους θα πάνε στην παραμεθόριο και θα μείνουν όλη τη θητεία μέσα σε ένα στρατόπεδο, με συνεχή εξάντληση από τις υπηρεσίες και την έλλειψη προσωπικού, χωρίς παροχές ή χρήματα για να πάνε σπίτια τους στις άδειες ή για τις σπάνιες εξόδους τους. Όπως ακριβώς η υποχρεωτική για τον καπιταλισμό φτώχεια.
Μόνη ρεαλιστική λύση, η συλλογική και συστηματική διεκδίκηση συνθηκών αξιοπρεπούς διαβίωσης και η αλληλεγγύη μεταξύ των φαντάρων ενάντια στον κοινωνικό κανιβαλισμό που προτάσσουν οι οικονομικές και πολιτικές εξουσίες.
Κανένας φαντάρος μόνος. Δηλώστε όλοι οι κοινωνικοί αγωνιστές την ίδια μονάδα δυσμενούς μετάθεσης και δημιουργείστε εκεί τις δικιές σας συνθήκες, όσο μπορείτε.
Υ.Γ. 1) Στις ΕΣΣΟ 327, 328, 329 ο Δαβάκης έκανε θραύση στις μεταθέσεις. Η Φώφη υπολείπεται αρκετά σε τόπο και σε ποσότητα.
Υ.Γ. 2) Στα βύσματα της επαρχίας κυριαρχεί η λογική των προσλήψεων Καραμανλή στην αρχή της μεταπολίτευσης. Σε μονάδες της «ευμενούς» επαρχίας γίνεται βυσματικός χαμός καθώς μπλέκονται στρατιωτικά, πολιτικά και τοπικά βύσματα και όλοι στο τέλος παραπονούνται.
Υ.Γ. 3) Προς τους γονείς: Αν δεν υπάρχει προσωπικό, οικονομικό ή κοινωνικό πρόβλημα, μην ασχολείστε καθόλου με τη μετάθεση. Σταματήστε να προβάλλετε στα παιδιά σας λογικές ανάθεσης και κοινωνικής αδράνειας. Διεκδικήστε κι εσείς μαζί τους τα απαραίτητα της διαβίωσης και πως δε θα απορροφήσετε εσείς το κόστος της θητείας.
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
