Προφανώς εάν η Φώφη Γεννηματά έχει πάρει 50%+ από τον πρώτο γύρο, δεν θα υπάρξει δεύτερος.
Μαθαίνω όμως πως ακόμη και από την Επιτροπή Διαδικασιών και Δεοντολογίας – πέρα από τους παράγοντες και “παράγοντες” – ασκούνται πιέσεις προς τον Νίκο Ανδρουλάκη να παραιτηθεί και να μην υπάρξει δεύτερος γύρος, ακόμη και εάν η Γεννηματά δεν έχει κατακτήσει απόλυτη πλειοψηφία.
Ελπίζω αυτά που κυκλοφορούν για τις παρεμβάσεις της Επιτροπής να είναι μόνον ψέμματα. Δεν έχει καμιά δουλειά σ’ αυτό.
Ο μόνος τρόπος να επιδειχθεί η υποτιθέμενη ενότητα γύρω από τον αρχηγό (για την οποία “ενότητα” μπήκαν κάτω απ’ το χαλί όχι σκόνες αλλά ολόκληρες χωματερές), να αναδειχθεί πως η μαζική προσέλευση δεν ήταν νίκη των μηχανισμών και του παλαιοΠΑΣΟΚ αλλά μήνυμα κατά του εθνολαϊκισμού, είναι η διενέργεια του δεύτερου γύρου με νέα μαζική προσέλευση.
Δεύτερος γύρος με τους μισούς να ψηφίζουν είναι εντελώς διαφορετική κατάθεση από τον κόσμο του “χώρου” σε σχέση με συμμετοχή 80% ή 90% των σημερινών ψηφοφόρων. Η κοινωνία δεν έχει ανάγκη να “σπρώχνεται” ο ένας ή ο άλλος αλλά να καθαρίσει η πολιτική εικόνα. Οι διοργανωτές της σημερινής ψηφοφορίας το οφείλουν στους πολίτες.
Σε τελευταία ανάλυση, δίνεται και μια ευκαιρία τηλεοπτικής παρουσίας για να διαχυθούν οι απόψεις του φορέα, όπως θα εκφράζονται από τον/την Πρόεδρο. Εάν η διαφορά των δύο είναι τελικώς όντως μεγάλη, είναι και μια ευκαιρία για ελεύθερο φορμάτ και όχι τις διαδικασίες που διώχνουν κόσμο.
