Η αμερικανική εταιρεία Lockheed Martin που κατασκευάζει τα F-16 θα αναλάβει το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των 2,404 δισ. δολαρίων που έκλεισε ο Αλέξης Τσίπρας στο πρόσφατο ταξίδι του στις ΗΠΑ.
Είναι η ίδια εταιρεία που «κέρδισε» και το συμβόλαιο των 500 εκατ. δολαρίων για την αναβάθμιση των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας P-3B που υπεγράφη τον Μάρτιο του 2015 – και πάλι από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ.
Οι δύο συμβάσεις, που αθροιστικά πλησιάζουν τα 3 δισ. δολάρια, είναι τα μοναδικά εξοπλιστικά προγράμματα που έχουν υλοποιηθεί από το 2006, όταν οι αμυντικές προμήθειες ανεστάλησαν λόγω της οικονομικής κρίσης. Ποιοι είναι όμως οι άνθρωποι της Lockheed Martin στην Ελλάδα που θα ντιλάρουν τα αντισταθμιστικά της μεγάλης οπλικής προμήθειας και έχουν πάρει δουλειές 7,2 δισ. ευρώ από το 2000;
Ντένης Πλέσσας
Ο δαιμόνιος και αθόρυβος άνθρωπος των εξοπλιστικών deals
Θεωρείται σοβαρός και μετρημένος και τα γραφεία του βρίσκονται σε ένα απλό διαμέρισμα στον Χολαργό. Ακόμη και την εποχή του χρυσού πάρτυ στους εξοπλισμούς, όταν κάθε λίγο και λιγάκι το Δημόσιο υπέγραφε κι ένα κολοσσιαίο εξοπλιστικό πρόγραμμα, ο Ντένης Πλέσσας απέφευγε τις κοσμικότητες, τις σπατάλες και τα πάρτυ στη Μύκονο, όπου άλλοι έμποροι όπλων ξεσάλωναν καταναλώνοντας τις σαμπάνιες σαν νερό. Ψυχρός, μεθοδικός και συστηματικός, έχει δυσανεξία στη δημοσιότητα, αρρωσταίνει όταν βλέπει το πρόσωπό του στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και κρατά χαμηλό προφίλ. Εχει την ίδια αφοσιωμένη γραμματέα και αποφεύγει οτιδήποτε μπορεί να προκαλέσει.
Με τους δημοσιογράφους είναι πολύ επιφυλακτικός, ενώ παλιότερα είχε αναθέσει την επικοινωνιακή εκπροσώπηση της Lockheed Martin σε μεγάλη εταιρεία δημοσίων σχέσεων, προφανώς διότι ο συγχρωτισμός με τους ρεπόρτερ του προκαλεί αλλεργία. Θεωρεί ότι με την πολιτική του έχει βοηθήσει την Ελλάδα και δεν κρύβει την πίστη του ότι τα προγράμματα της Lockheed Martin έχουν κρατήσει την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ) σε ανταγωνιστικό επίπεδο. Με τις δικές του ενέργειες, λένε πολλοί, η ΕΑΒ πέτυχε μια στρατηγική συνεργασία με τη Lockheed τόσο για την κατασκευή τμημάτων του μεταγωγικού αεροσκάφους C-130 όσο και δομικών στοιχείων της ατράκτου του μαχητικού αεροσκάφους F-16 που τοποθετούνται σε όλα τα αμερικανικά μαχητικά παγκοσμίως, για όποια χώρα και αν κατασκευάζονται. Εχει πολύ καλές προσωπικές σχέσεις με στρατιωτικούς, ιδίως στο Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας, αλλά αποφεύγει να κάνει ακόμη και ευτελούς αξίας δώρα, σε μια προσπάθεια να μην παρεξηγηθεί ότι θα επιχειρούσε να δωροδοκήσει κάποιον κρατικό αξιωματούχο.
Τονίζει ότι δεν είναι αντιπρόσωπος, αλλά υπάλληλος της Lockheed, αντιπρόεδρος για την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή, θέλοντας να περάσει το μήνυμα ότι δεν ανήκει στην ομάδα των εμπόρων όπλων, αφού γνωρίζει την αρνητική διάθεση της κοινής γνώμης γι’ αυτούς, καθώς οι περισσότεροι έχουν συνδεθεί με μαύρο χρήμα. Εκνευρίζεται και αντιδρά για τα αρνητικά δημοσιεύματα, διότι, όπως λένε συνομιλητές του, θεωρεί ότι τα επικριτικά σχόλια εξυπηρετούν τους ανταγωνιστές του, αν δεν εκπορεύονται από τους ίδιους, όπως πολλές φορές πιστεύει. Αεικίνητος και αθόρυβος, από το 2000 μέχρι σήμερα ο δαιμόνιος Ντένης Πλέσσας έχει εξασφαλίσει στη Lockheed Martin εξοπλιστικά προγράμματα άνω των 7,2 δισ. ευρώ, μόνο από την Πολεμική Αεροπορία.
Αεικίνητος και αθόρυβος, από το 2000 μέχρι σήμερα ο δαιμόνιος Ντένης Πλέσσας έχει εξασφαλίσει στη Lockheed Martin εξοπλιστικά προγράμματα άνω των 7,2 δισ. ευρώ μόνο από την Πολεμική Αεροπορία
Κρίστιαν Χατζημηνάς
Λάτρης του κινηματογράφου και εξπέρ των εξοπλιστικών
Το πρόγραμμα αναβάθμισης των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας P-3B δεν ήταν έκπληξη μόνο επειδή η κυβέρνηση Τσίπρα αποφάσισε την εκταμίευση 500 εκατ. δολαρίων για να ανακατασκευαστούν πτητικά μέσα ηλικίας 50 ετών. Μία ακόμη «καινοτομία» ήταν ότι για πρώτη φορά σε κείμενο διακυβερνητικής συμφωνίας, εκτός από τον προμηθευτή, δηλαδή τη Lockheed Martin, αναφερόταν ρητά και ο υποκατασκευαστής. Επρόκειτο για την εταιρεία ISI του Κρίστιαν Χατζημηνά, η οποία εξασφάλισε το 10%, δηλαδή εργασίες που απέφεραν στα ταμεία της το ποσό των 50 εκατ. ευρώ. Κι όλα αυτά για μια εταιρεία που ιδρύθηκε το 1993 και μάλιστα από το 2009 μέχρι το 2011 εμφάνιζε τζίρους που δεν ξεπερνούσαν τα 3 εκατ. ετησίως.Ο Κρίστιαν Χατζημηνάς χαίρει εκτίμησης στην πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα και διατηρεί καλές σχέσεις με τη σημερινή πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας. Είναι απόφοιτος του Wharton School of the University of Pennsylvania, εξωστρεφής και λάτρης του κινηματογράφου, έχοντας μάλιστα χρηματοδοτήσει κάποιες ταινίες. Ως πρόεδρος του Wharton Club of Greece έχει προσπαθήσει να παντρέψει τον κόσμο των επιχειρήσεων με τους επαγγελματίες του σινεμά. Του αρέσουν τα ταξίδια, άλλωστε είναι αναγκασμένος να μετακινείται συχνά σε όλο τον κόσμο για να προωθεί τις δουλειές των εταιρειών του που πλέον έχουν διεθνή προσανατολισμό. Ο κ. Χατζημηνάς είναι από τους πλέον εξωστρεφείς στον τομέα των αμυντικών εξοπλισμών, του αρέσει να γευματίζει σε καλά εστιατόρια και κάθε άλλο παρά αποφεύγει να φωτογραφίζεται με υπουργούς. Η ISI Hellas δεν είναι η μοναδική εταιρεία συμφερόντων του, καθώς κατέχει μια σειρά από άλλες εταιρείες μεταξύ των οποίων η Θέων Αισθητήρες ΑΕΒΕ, που κατασκευάζει προϊόντα όπως οι σκοπευτικές διόπτρες, τα περισκόπια νυχτερινής οδήγησης, τα μονόκυαλα και τα δίκυαλα. Τον Μάιο του 2017, το υπουργείο Aμυνας υπέγραψε σύμβαση με τη Θέων Αισθητήρες για την προμήθεια 1.950 διοπτρών νυχτερινής παρατήρησης και σκόπευσης για αντιαρματικά του Στρατού αντί ποσού 17 εκατ. ευρώ. Η συγκεκριμένη προμήθεια δέχθηκε επικρίσεις για την ταχύτητα με την οποία υλοποιήθηκε, ενώ ορισμένοι υποστήριξαν ότι και το τελικό κόστος που κλήθηκε να πληρώσει το Δημόσιο για κάθε διόπτρα ήταν υψηλότερο των τιμών της αγοράς. Παρά το γεγονός ότι ακόμη δεν έχουν καθοριστεί τα offsets για το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των F-16, θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι η ISI Hellas θα λάβει κομμάτι από την πίτα.
Ο Κρίστιαν Χατζημηνάς είναι από τους πλέον εξωστρεφείς στον τομέα των αμυντικών εξοπλισμών, του αρέσει να γευματίζει σε καλά εστιατόρια
και κάθε άλλο παρά αποφεύγει να φωτογραφίζεται με υπουργούς
Αυτοί που δεν βγήκαν «καθαροί»
Τα οπλικά συστήματα και οι υπόγειες διαδρομές του βρώμικου χρήματος
Την περίοδο της Μεταπολίτευσης και ιδιαίτερα μετά την κρίση στα Ιμια σχεδόν όλες οι αγορές οπλικών συστημάτων για την αμυντική θωράκιση της χώρας θεωρούνται σκανδαλώδεις ή έστω ύποπτες και αντιμετωπίζονται με καχυποψία από τους πολίτες. Ο παρ’ ολίγον ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1996 ήταν η αφορμή από την οποία ξεκίνησε ένα τρελό πάρτυ εξοπλισμών. Ο φαινομενικά αγαθός σκοπός να επιτευχθεί η αμυντική θωράκιση της χώρας επέτρεψε την πραγματοποίηση προμηθειών χωρίς σαφές πρόγραμμα, διευκόλυνε την αγορά συστημάτων που ουδέποτε εντάχθηκαν στον αμυντικό σχεδιασμό και άφησε ορισμένους επιτήδειους να πλασάρουν όπλα που είτε δεν χρειάζονταν είτε αποκτήθηκαν σε δυσθεώρητες τιμές, αφού η μικρή Ελλάδα έφτασε να παραγγέλνει συστήματα προτού αυτά αποκτηθούν από άλλες χώρες, λες και ξαφνικά έγινε μια υπερδύναμη.
Υπήρχαν περίοδοι που, όπως λένε ξένοι διπλωμάτες σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες τους, κάποια από τα πρόσωπα που είχαν την αρμοδιότητα να αποφασίζουν ποια συστήματα θα αγοράσουν οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις αξίωναν κυνικά από τους αντιπροσώπους διεθνών εταιρειών συγκεκριμένο ποσοστό μίζας για να κλείσει το deal! Δεν είναι υπερβολή να ειπωθεί ότι η αιτία για να σκάσει η φούσκα ήταν το γεγονός ότι κάποιοι έγιναν αχόρταγοι και σκορπούσαν προκλητικά το μαύρο χρήμα που είχαν μαζέψει κάνοντας γάμους στο εξωτερικό, αγοράζοντας κατοικίες δίπλα στην Ακρόπολη ή χτίζοντας ολόκληρα ξενοδοχεία σε ειδυλλιακές τοποθεσίες. Πολλοί λένε ότι όλα αυτά είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, αφού ακόμη και σήμερα δεκάδες (μπορεί και εκατοντάδες, ποιος ξέρει) εκατομμύρια ευρώ από τα χρήματα που οι πολίτες προσέφεραν για την αμυντική θωράκιση της χώρας δεν έχουν βρεθεί, ούτε έχουν επιστραφεί στο Δημόσιο.
Ο πρώτος που καταδικάστηκε επειδή έπαιρνε μίζες για τους αμυντικούς εξοπλισμούς που υπέγραφε ήταν ο πρώην υπουργός Εθνικής Αμυνας Ακης Τσοχατζόπουλος. Θεωρήθηκε ένοχος για ξέπλυμα μαύρου χρήματος που εισέπραξε για τα γερμανικά υποβρύχια αλλά και για τα ρωσικά αντιπυραυλικά συστήματα Tor M1. Στις σημειώσεις του Ακη Τσοχατζόπουλου, ο οποίος το 1996 έφτασε ένα βήμα από το να γίνει πρωθυπουργός, αναφέρονταν αδιανόητα πράγματα: ότι αγόραζε εισιτήρια ποδοσφαιρικής ομάδας της Θεσσαλονίκης και τα προσέφερε σε οπαδούς για να έχει την εύνοια και την ψήφο τους, ότι ο άνθρωπος που θεωρούνταν εξ απορρήτων συνεργάτης του στο υπουργείο Αμυνας δεν του έδινε τα λεφτά που είχαν κρύψει σε offshore του εξωτερικού και τόσα άλλα… Μετά τον Τσοχατζόπουλο η Δικαιοσύνη έφτασε στον Γιάννη Σμπώκο, πρώην γενικό διευθυντή Εξοπλισμών, ο οποίος υπερηφανευόταν ότι υλοποίησε το μεγαλύτερο εξοπλιστικό πρόγραμμα όλων των εποχών. Ο Σμπώκος καταδικάστηκε σε ισόβια, αλλά ουδέποτε παραδέχτηκε ότι έπαιρνε μίζες. Στη φυλακή οδηγήθηκαν καταδικασμένοι και ο Νίκος Ζήγρας, εξάδελφος του Ακη Τσοχατζόπουλου, αλλά και ο Αντώνης Κάντας, αναπληρωτής διευθυντής Εξοπλισμών την ίδια χρονική περίοδο, ο οποίος ομολόγησε ότι για να υπογράψει περί της σκοπιμότητας υλοποίησης των εξοπλιστικών απαιτούσε μίζες, ενώ υποστήριξε και ότι ορισμένοι έμποροι όπλων, όπως ο Θωμάς Λιακουνάκος, του άφηναν σακίδια με 600.000 ευρώ μέσα στο γραφείο του στο Πεντάγωνο…
Υπεράνω πάσης υποψίας
Ο συνδυασμός των προσώπων που άρχισαν να αποκαλύπτουν τις διαδρομές του βρώμικου χρήματος από τις αγορές όπλων, οι σημειώσεις του Ακη Τσοχατζόπουλου και οι έρευνες των δικαστικών αρχών οδήγησαν στην προφυλάκιση προσώπων υπεράνω υποψίας, όπως:
■ Ο Θωμάς Λιακουνάκος, από τους μεγαλύτερους εμπόρους όπλων στην Ελλάδα. Ο Λιακουνάκος, σύμφωνα με όσα είπε στην απολογία του ο προφυλακισμένος πρώην αναπληρωτής διευθυντής Εξοπλισμών, του έδωσε 600.000 ευρώ σε ζεστό χρήμα για να μη δημιουργήσει προβλήματα στην πώληση των γερμανικών αρμάτων Leopard. Επίσης ο Κάντας αποκάλυψε ότι ο Λιακουνάκος τον είχε στη μισθοδοσία του από το 1988 και του είχε καταβάλει 1 εκατ. ευρώ για να ξεμπλοκάρει διάφορα προγράμματα που τον ενδιέφεραν.
■ Ο Πάνος Ευσταθίου, 85 ετών σήμερα, εκπρόσωπος της γερμανικής εταιρείας STN Atlas και αργότερα της Rheinmetall, ο οποίος κατέβαλε στον Κάντα 1,5 εκατ. ευρώ για να μην μπλοκάρει τα προγράμματα των γερμανικών υποβρυχίων που ενεργοποιήθηκαν το 2000 και τη σύμβαση των γερμανικών αντιαεροπορικών ASRAD, που υπεγράφη το 1999. Ο Κάντας αποκάλυψε ότι ήταν στη λίστα μισθοδοσίας του εμπόρου όπλων από το 1989. Τότε, επί οικουμενικής κυβέρνησης του Ξενοφώντα Ζολώτα, είχε πάρει μίζα 1 εκατ. ευρώ από τον Ευσταθίου για να ετοιμάσει γρήγορα τη σύμβαση αναβάθμισης των αρμάτων Μ48.
■ Ο Kωνσταντίνος Δαφέρμος, εκπρόσωπος της ρωσικής εταιρείας KBP που κατασκεύαζε τα αντιαρματικά Kornet. Σύμφωνα με όσα υποστήριξε ο Κάντας, από ένα πρόγραμμα ύψους 108,6 εκατ. ευρώ έλαβε μίζα ύψους 3 εκατ. ευρώ.
■ Ο Λάμπρος Μπαρτζώκας, ο οποίος φέρεται να δωροδόκησε τον Κάντα με 1,7 εκατ. ευρώ για να πουληθούν στις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις τα ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα OSA-AK.
protothema.gr
