Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Tο 1876 χαράχτηκε ο δρόμος από τον μηχανικό Ιωάννη Γενίσαρλη, ο οποίος θα ένωνε την Πατησίων με τη λεωφόρο Κηφισίας. Όμως ο δρόμος στα σχέδια, περνούσε μέσα από το ιδιωτικό κτήμα του Γ. Νικολαΐδη ο οποίος αντέδρασε στην πρόταση να διχοτομηθεί η περιουσία του.

Η τότε κυβέρνηση, βλέποντας το αδιέξοδο ήταν έτοιμη να ακυρώσει τη δημιουργία του δρόμου όταν την τελευταία στιγμή ο Νικολαΐδης δέχτηκε τελικά να πουλήσει το 300 στρεμμάτων κτήμα του. Το μεγάλο αυτό έργο ξεκίνησε και τελικά ολοκληρώθηκε το 1891, μία χρονιά όμως που συνέπεσε με τον θάνατο της πολυαγαπημένης κόρης του βασιλιά Γεωργίου Α’ και της βασίλισσας Όλγας αλλά και “αγαπημένης κόρης των Αθηνών”, όπως την αποκαλούσαν, πριγκίπισσας Αλεξάνδρας. Έτσι προς τιμήν της, ο δρόμος που ένωσε την λεωφόρο Κηφισίας με την Πατησίων, ονομάστηκε Αλεξάνδρας.

Φυσικά, ο γάμος τελικά έγινε στις 17 Ιουνίου του 1889 και χαρακτηριστικό της αγάπης της Αλεξάνδρας στην Ελλάδα ήταν ότι επέλεξε να στολίσει τα μαλλιά της με άνθη από την Αττική και όχι με ακριβά κοσμήματα ή κάποια τιάρα.

Ο αξιολάτρευτος χαρακτήρας της και το παρουσιαστικό της κέρδισαν και την αγάπη του ρώσικου λαού. Η Αλεξάνδρα, ζώντας πια μόνιμα στην Ρωσία, επιστρέφει το καλοκαίρι του 1890 στην Ελλάδα για να δει τον αγαπημένο της τόπο και τους δικούς της, όμως έμελλε να είναι η τελευταία φορά αφού μόλις έναν χρόνο αργότερα πέθανε στις 24 Σεπτεμβρίου του 1891, αμέσως μετά τη γέννηση του δεύτερου παιδιού της, Δημήτρη.

πηγή: jenny