Πιο συγκεκριμένα σε ανακοίνωση που εκδόθηκε από το ΓΕΑ αναφέρεται:
«Τα δημοσιεύματα σε μερίδα ηλεκτρονικών Μέσων Ενημέρωσης, που αποδίδονται σε τηλεγράφημα του πρακτορείου Reuters και αφορούν σε εκπαίδευση μαχητικών αεροσκαφών ξένης χώρας στην αντιμετώπιση του ελληνικού αντιαεροπορικού συστήματος S-300, κρίνονται παντελώς ανυπόστατα.
Το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας διευκρινίζει ότι:
Ουδέποτε πραγματοποιήθηκε τέτοιου είδους εκπαίδευση με οποιαδήποτε τρίτη χώρα.
Πάγια και συνεχής πρακτική της Πολεμικής Αεροπορίας είναι να μην αποκαλύπτει ευαίσθητες επιχειρησιακές δυνατότητες και δεδομένα»
Όπως υποστηρίζει το πρακτορείο Reuters ,η ενεργοποίηση φέρεται να έγινε με σκοπό να δοκιμάσουν ισραηλινά μαχητικά ποιες είναι οι δυνατότητες των S-300, τους οποίους έχουν προμηθευτεί από τη Ρωσία χώρες της Μέσης Ανατολής, όπως η Συρία και πρόσφατα το Ιράν.Το ενδιαφέρον εστιάστηκε στο «κλείδωμα» των στόχων και στη συλλογή πληροφοριών για το εάν είναι εφικτό να μπλοκαριστούν ή να παραπαλανηθούν τα ραντάρ του ρωσικού πυραυλικού συστήματος, είτε μέσω των συστημάτων αυτοπροστασίας τους είτε μέσω παρεμβολέων κατηγορίας SOJ.Η Ελλάδα προχώρησε στη συγκεκριμένη κίνηση μετά από αίτημα των ΗΠΑ, χωρίς να έχει γίνει γνωστό εάν το Ισραήλ μοιράστηκε τα δεδομένα τα οποία συνέλεξε με τους συμμάχους του, αλλά θεωρείται απίθανο να μην έγινε κάτι τέτοιο.
«Μέρος των ασκήσεων περιελάμβανε ελιγμούς των ισραηλινών αεροσκαφών ενάντια στα αντιαεροπορικά συστήματα της Ελλάδας», ανέφερε πηγή του Reuters, ενώ άλλες πηγές ανέφεραν ενεργοποίηση του συστήματος S-300 στην Κρήτη.
Η διπλωματικο-κατασκοπευτική προϊστορία
Η πρώτη βολή του οπλικού συστήματος -που αρχικά παραγγέλθηκε από την Κυπριακή Δημοκρατία πριν από 18 χρόνια και περιπετειωδώς εντάχθηκε στην ελληνική Πολεμική Αεροπορία τον Μάρτιο του 1999 ,φθάνοντας μυστικά στην Κρήτη- έγινε τον Δεκέμβριο του 2013.
Γύρω από τα ελληνικά S-300 υπάρχει ένα πλούσιο διπλωματικο-κατασκοπευτικό στόρυ, όπως εύστοχα έχει αναφέρει σε ρεπορτάζ του στα ΝΕΑ τον Σεπτέμβριο του 2012 ο δημοσιογράφος Λουκάς Δημάκας.
Στη σκιά των S-300 απειλήθηκε αρχικά ένας ελληνοτουρκικός πόλεμος, εκδηλώθηκαν πολύπλευροι αμερικανικοί και βρετανικοί διπλωματικοί εκβιασμοί και πιέσεις σε Αθήνα και Λευκωσία, επιχειρήθηκαν (και έγιναν) κατασκοπευτικές αποστολές για τους πολυπόθητους κρυφούς κωδικούς λειτουργίας τους ή τη θέση τους, ανεβοκατέβηκαν καριέρες διπλωματών και πολιτικών, κόμματα αναταράχτηκαν, αποκαλύφθηκε η δυσκολία εμπορικής προσαρμογής των Ρώσων στα δεδομένα της Δύσης – και τελειωμό δεν έχει… .
Η ιστορία των περιβόητων S-300 ξεκινά – τυπικά – πολύ παλιά: Στις 4 Φεβρουαρίου 1997, όταν στη Λευκωσία η κυπριακή και η ρωσική αντιπροσωπεία υπέγραψαν το συμβόλαιο για την αγορά του συστήματος, κόστους 250 εκατ. δολαρίων. «Τέκνο», εν μέρει, της πολιτικής του δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας-Κύπρου, η απόκτησή του είχε προφανώς την παρότρυνση του τότε υπουργού Αμυνας Γεράσιμου Αρσένη – και όχι μόνο αυτού. Ηταν ωστόσο μια απόφαση του πρόεδρου της Κύπρου Κληρίδη προκειμένου να ασκήσει, προς όλες τις πλευρές, τη μέγιστη πίεση για επίλυση του Κυπριακού. Η ρωσική προέλευση του όπλου ήταν καρφί στο μάτι των δυτικών.
Η αντίδραση της Τουρκίας
Καθώς οι συζητήσεις γύρω από την πρόθεση αγοράς είχαν αρχίσει πολύ νωρίτερα, ήδη στα μέσα του 1996 ομολογείται από κυπριακής πλευράς ότι υπάρχουν πιέσεις – φωτογραφίζονται οι ΗΠΑ – να μην προχωρήσει η υπόθεση. Πιο ωμά, η Τουρκία αποφασίζει τα μέτρα αντίδρασης: καταστροφή των S-300, προληπτικά χτυπήματα στόχων της Εθνικής Φρουράς… Από κοντά και ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών στον χορό των πιέσεων…
Η Ελλάδα αρχικά υποστηρίζει πλήρως τον πρόεδρο Κληρίδη δια του τότε πρωθυπουργού Κ. Σημίτη – αν και φαίνεται να το κάνει δύσκολα καθώς βλέπει και τις άλλες πτυχές, όπως και ο Θ. Πάγκαλος. Στο παιχνίδι μπαίνει και η Ρωσία – δηλώνει ότι θα παραδώσει τους πυραύλους. Η Λευκωσία δίνει μια παράταση στην εγκατάσταση, αλλά δεν σταματά η πίεση. Το θέμα αποτέλεσε σημείο αντιπαράθεσης και στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος (ΠΑΣΟΚ), αλλά και στο εσωτερικό της Κύπρου. Σημίτης-Κληρίδης έχουν συνεχείς συναντήσεις, και τελικά τον Δεκέμβριο του 1998 συμφωνείται η αγορά των S-300 από την Κύπρο και η εγκατάστασή τους στην Κρήτη – η Τουρκία διαφωνεί και για αυτό. Η Ελλάδα τυπικά πήρε την ιδιοκτησία το 2007.
Στο στόχαστρο των Τούρκων οι απόρρητοι κωδικοί
Πάντως τους S-300 φοβούνται «εχθροί και φίλοι»: Η Αγκυρα λόγω των μεγάλων δυνατοτήτων τους προσπαθεί συνεχώς να υποκλέψει τη θέση τους και την ηλεκτρονική ταυτότητα με κατασκοπευτικές αποστολές – μία οδήγησε στη σύγκρουση των F-16 και στον θάνατο του Ηλιάκη. Η άλλη προσπάθεια είναι να πάρει τους κωδικούς που κάνουν ευάλωτο το S-300 από άλλη χώρα.
Οπως προκύπτει από τηλεγράφημα που δημοσιοποίησε ο ιστότοπος Wiikileaks, η αναλύτρια Ρ. Μπάλα της Stratfor, της «ιδιωτικής, σκιώδους CIA», υποστηρίζει ότι το 1999 μια πηγή της ανέφερε ότι η Τουρκία έχει καταφέρει να σπάσει τους κωδικούς των ελληνικών S-300.
