Μερικές φορές αναρωτιόμαστε πως γίνεται σήμερα κάποιος πολιτικός να κάνει μια δυσάρεστη δήλωση που δεν αρέσει σε κάποιους και την άλλη μέρα να του βγάζουν τ’ άπλυτα στην φόρα, να τον κρεμάνε στα «μανταλάκια».
Τέτοια σύμπτωση;
Ακριβώς λίγες ώρες μετά την δήλωση;
Πότε πρόλαβαν; Πότε έψαξαν; Πότε διασταύρωσαν;
Η συνομιλία που δημοσιεύει το kostasxan.blogspot.gr είναι φανταστική αλλά δεν απέχει απ’ την πραγματικότητα…
Πολιτικάντης: Σε κάλεσα γιατί ο «μεγάλος» θέλει να «κοντύνει» τα πόδια σε κάποιον που σήκωσε κεφάλι.
«Δημοσιογράφος»: Σε ποιον;
Πολιτικάντης: Δεν τον άκουσες εχτές τον…. τι δήλωσε ο μ….;
«Δημοσιογράφος»: Α! Λες για τον…
Πολιτικάντης: Ναι! Ρε
«Δημοσιογράφος»: Μείνε ήσυχος, κάτι θα βρω, θα ψάξω στο αρχείο μου, θα ρίξω και μια ματιά στην πιάτσα για κάτι καλύτερο, μην ανησυχείς αύριο θα στον έχω στα «μανταλάκια». Με το άλλο που σου ζήτησα έκανες τίποτε;
Πολιτικάντης: Το προχωράω, μην ανησυχείς, δεν ξεχνάμε εμείς ποτέ τους φίλους.
Φυσικά κάθε δημοσιογράφος έχει αρχείο. Όταν μάθει κάτι δεν το δημοσιοποιεί πάντα άμεσα, πολλές φορές περιμένει την κατάλληλη στιγμή, περιμένει να του το ζητήσει κάποιος, για να έχει και το κάτι τις του.
Αυτή είναι η αλήτικη δημοσιογραφία.
Θα ρωτήσει κάποιος, “είναι όλοι;”
Αυτό δεν το ξέρω με σιγουριά, μάλλον θα υπάρχουν και μερικοί έντιμοι και σωστοί στο δημοσιογραφικό «λειτούργημα».
Το θέμα είναι, Πόσοι; Οι περισσότεροι; Οι λιγότεροι;
Ποιος μπορεί να απαντήσει με ακρίβεια;
Δυστυχώς έτσι δουλεύει το σύστημα, δίνει ο ενδιαφερόμενος την εντολή, φυσικά με το ανάλογο αντάλλαγμα, ψάχνονται τα «βρώμικα» αρχεία και να…!
Ο «παραστρατημένος», ο «ενοχλητικός» την άλλη μέρα φιγουράρει στα «μανταλάκια» καταγγελλόμενος για τούτο και για ‘κείνο.
Αυτή είναι η δημοκρατία μας.
Να την χαιρόμαστε.
Όσον αφορά για ονόματα και διευθύνσεις λίγο ψάξιμο στα γεγονότα, τις συμπτώσεις και τα «μανταλάκια» και αποκαλύπτονται στον καθένα, αρκεί να ψάξει, αρκεί να σκεφτεί, αρκεί να συνδυάσει.
