Αποτελεί την αγαπημένη συνήθεια των ευρωπαίων φιλάθλων του μπάσκετ, την ώρα που καθηλώνει μεσοβδόμαδα εκατομμύρια ανθρώπους σε γήπεδα, τηλεοράσεις, ραδιόφωνα πάνω από 60 χρόνια με τον ανταγωνισμό, την ένταση, το θέαμα και τις συγκινήσεις να βρίσκονται σε πρώτο πλάνο.
Η Ευρωλίγκα ή παλαιότερα Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης, υπό την στέγη ή μη της FIBA, με όποια μορφή κι αν διεξάγεται, είναι ότι καλύτερο έχει να επιδείξει η καλαθοσφαίριση της γηραιάς ηπείρου σε επίπεδο συλλόγων, αποτελώντας την αγαπημένη συνήθεια των ευρωπαίων φιλάθλων του μπάσκετ για πάνω από έξι δεκαετίες, όπου η ένταση το θέαμα και οι συγκινήσεις βρίσκονται σε πρώτο πλάνο.
Τις προηγούμενες 60 αγωνιστικές περιόδους που υφίσταται, 21 είναι οι διαφορετικές ομάδες που έχουν κατακτήσει το βαρύτιμο τρόπαιο, προερχόμενες από 14 συνολικά χώρες. Οι εννιά από αυτές συνεχίζουν να αγωνίζονται στην διοργάνωση, ενώ οι υπόλοιπες δεν βρίσκονται πλέον ανάμεσα στους κορυφαίους.
Οι Ρεάλ Μαδρίτης (9 τρόπαια), ΤΣΣΚΑ Μόσχας (7 τρόπαια), Μακάμπι Τελ Αβίβ και Παναθηναϊκός (6 τρόπαια), Ολυμπιακός και Αρμάνι (3 τρόπαια), Μπαρτσελόνα (2 τρόπαια), Ζαλγκίρις Κάουνας και Φενερμπαχτσέ (1 τρόπαιο) αποτελούν ακόμα και σήμερα αναπόσπαστα κομμάτια της Ευρωλίγκας.
Όμως το άθροισμα των σεζόν κυριαρχίας τους απαριθμείται στις 38. Αυτό σημαίνει πως στον θεσμό δεν λαμβάνουν μέρος πλέον τα υπόλοιπα… 23 τρόπαια από τα 61 συνολικά, αν λάβουμε υπόψιν μας και την αγωνιστική περίοδο 2000-2001 που διεξήχθησαν δυο διαφορετικές διοργανώσεις.
Είτε λόγω οικονομικών προβλημάτων, είτε λόγω αλλαγής στον τρόπο διεξαγωγής της Ευρωλίγκας, είτε λόγω άλλων παραγόντων, δώδεκα είναι οι πρωταθλήτριες που δεν συμμετέχουν πια στον θεσμό. Παρά την απουσία τους, έχουν διαδραματίσει σπουδαίο ρόλο στο παρελθόν και τα επιτεύγματά τους έχουν γραφτεί στις χρυσές σελίδες του “βιβλίου” της μπασκετικής ιστορίας.
Οι επτά έχουν παίξει στην Ευρωλίγκα και στην σύγχρονη μορφή της (2000 μέχρι σήμερα), ενώ η τελευταία εξ’ αυτών αποχώρησε την σεζόν 2015-2016. Αξίζει να αναφέρουμε πως υπάρχει ομάδα που αγωνίστηκε για τελευταία φορά στον θεσμό την αγωνιστική περίοδο 1960-1961. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι καμιά από τις τροπαιούχες δεν πρόκειται να βρεθεί ξανά στο μέλλον ανάμεσα στην ελίτ των ευρωπαϊκών ομάδων.
Να πούμε ότι η σειρά παρουσίασης των ομάδων είναι τυχαία.
1 Μπανταλόνα (Ισπανία)
Σεζόν στην Ευρωλίγκα: 8 (1967-1968, 1978-1979, 1991-1995, 2006-2007, 2008-2009)
Παρουσίες σε Φάιναλ φορ: 2 (1992, 1994)
Τίτλοι Ευρωλίγκας: 1 (1994)
Αγώνες: 119
Ρεκόρ (Ν-Η) στην Ευρωλίγκα: 62-57 (52,1%)
Είναι μια από τις κορυφαίες και πιο ιστορικές ομάδες της Ισπανίας, ενώ μαζί με την Ρεάλ Μαδρίτης αποτελούν τις μόνες που δεν έχουν υποβιβαστεί σε κατώτερες κατηγορίες μέχρι στιγμής.
Η καλύτερη στιγμή της στην Ευρωλίγκα σημειώθηκε την σεζόν 1993-1994, όπου ανέβηκε στην κορυφή της Ευρώπης στο Φάιναλ φορ του Τελ Αβίβ και στον τελικό με αντίπαλο τον Ολυμπιακό, έχοντας πρωταγωνιστές τους Τόμπσον, Βιγιακάμπα, Μαρτίνεθ και τους αδελφούς Γιοφρέσα. Φιναλίστ ήταν και δυο χρόνια νωρίτερα στην Πόλη, όπου έχασε το τρόπαιο από την Παρτιζάν με buzzer beater τρίποντο του Τζόρτζεβιτς και από τον κόουτς Ομπράντοβιτς που μετέπειτα την οδήγησε έως την κατάκτηση του τίτλου.
Επανήλθε στην διοργάνωση για δυο σεζόν την προηγούμενη δεκαετία.
Φέτος βρίσκεται στην προτελευταία θέση της ACB και παλεύει όσον αφορά την παραμονή της, την ώρα που αγωνίζεται και στο Basketball Champions League της FIBA. Είναι κάτοχος άλλων τεσσάρων ευρωπαϊκών τίτλων.
2 Λιμόζ (Γαλλία)
Σεζόν στην Ευρωλίγκα: 12 (1983-1985, 1988-1991, 1992-1995, 1996-1998, 2014-2016)
Παρουσίες σε Φάιναλ φορ: 3 (1990, 1993, 1995)
Τίτλοι Ευρωλίγκας: 1 (1993)
Αγώνες: 179
Ρεκόρ (Ν-Η) στην Ευρωλίγκα: 88-91 (49,2%)
Εκτός από τις διάσημες πορσελάνες της, η Λιμόζ διαθέτει και μα πολύ καλή ομάδα μπάσκετ, η οποία πρωταγωνίστησε στην κορυφαία διοργάνωση την δεκαετία του ’90. Τότε συμμετείχε σε τρία Φάιναλ φορ και κατέκτησε το μοναδικό της τρόπαιο στην διοργάνωση, όταν επιβλήθηκε κατά σειρά σε Ρεάλ (ημιτελικό) και Μπενετόν (τελικό) στο ΣΕΦ το 1993 παίζοντας ένα σούπερ αμυντικό και λίγων κατοχών μπάσκετ που δεν άρεσε στους λάτρεις της επίθεσης, αλλά αποδείχτηκε αποτελεσματικό.
Ο κόουτς Μάλκοβιτς και οι Ζντοβς, Γιανγκ, Ντακουρί αποτέλεσαν τους πρωταγωνιστές της επιτυχίας. Τα επόμενα χρόνια η γαλλική ομάδα αντιμετώπισε πολλά οικονομικά προβλήματα, υποχώρησε στις κατώτερες κατηγορίες της χώρας της και επανήλθε στην “ρουτίνα” του πρωταθλητισμού αυτή την δεκαετία. Μάλιστα αγωνίστηκε ξανά στην Ευρωλίγκα την διετία 2014-2016, ενώ πέρασε από τον πάγκο της κι ο Παναγιώτης Γιαννάκης (2012-13).
Βρίσκεται στην τέταρτη θέση της LNB αυτή την στιγμή και παίζει στο Eurocup, ευελπιστώντας τα επόμενα χρόνια να επανέλθει στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης.
3 Παρτιζάν Βελιγραδίου(Σερβία)
Σεζόν στην Ευρωλίγκα: 21 (1979-1980, 1981-1982, 1987-1988, 1991-1992, 1995-1998, 2000-2014)
Παρουσίες σε Φάιναλ φορ: 4 (1988, 1992, 1998, 2010)
Τίτλοι Ευρωλίγκας: 1 (1992)
Αγώνες: 350
Ρεκόρ (Ν-Η) στην Ευρωλίγκα: 154-196 (44%)
Ίσως η κορυφαία ομάδα της Σερβίας και η μοναδική κάτοχος Ευρωλίγκας, αν και το 1992 που την κατέκτησε, η χώρα της άνηκε στην Γιουγκοσλαβία.
Έφτασε στην κατάκτηση του τροπαίου σε μια σεζόν όπου είχε ως έδρα την Φουενλαμπράδα λόγω του πολέμου που μαινόταν εντός συνόρων, νικώντας, στον τελικό του Φάιναλ φορ της Πόλης, την Μπανταλόνα για να πάρει την κούπα με το θρυλικό τρίποντο του Τζόρτζεβιτς και τον πρωτάρη, τότε, Ζέλικο Ομπράντοβιτς στον πάγκο.
Μετρά συνολικά 350 παιχνίδια στην Ευρωλίγκα και τέσσερις παρουσίες σε τελική τετράδα, ενώ από την σεζόν 2014-2015 και έπειτα δεν παίζει στην διοργάνωση λόγω της κυριαρχίας του Ερυθρού Αστέρα στην Αδριατική λίγκα και των σοβαρών οικονομικών προβλημάτων που την ταλανίζουν.
Πλέον βρίσκεται στην έκτη θέση της ΑΒΑ και παλεύει για να επανέλθει στα παλιά της υψηλά στάνταρ, αγωνιζόμενη επίσης και στο Eurocup.
4 Σπλιτ/Γιουκοπλάστικα (Κροατία)
Σεζόν στην Ευρωλίγκα: 11 (1971-1972, 1978-1979, 1988-1992, 1993-1995, 1996-1998, 2000-2001)
Παρουσίες σε Φάιναλ φορ: 4 (1972, 1989, 1990, 1991)
Τίτλοι Ευρωλίγκας: 3 (1989, 1990, 1991)
Αγώνες: 160
Ρεκόρ (Ν-Η) στην Ευρωλίγκα: 96-64 (60%)
Αποτέλεσε την κορυφαία ομάδα της Ευρώπης για μια τριετία 1989-1991, ούσα μια ευχάριστη έκπληξη για όλους τους φαν του αθλήματος. Κατέκτησε τρία συνεχόμενα σε εκείνο το διάστημα, έχοντας τεράστιους παίκτες στο ρόστερ της, βρισκόμενοι, όμως, οι περισσότεροι σε νεαρή ηλικία, ενώ να αξίζει να τονιστεί, πως μαζί την Ρίγα είναι οι μόνες ομάδες που πήραν τρία συνεχή πρωταθλήματα Ευρωλίγκας. Με αρχηγό τον Ιβάνοβιτς και τους Ράτζα, Κούκοτς, Σάβιτς στην πρώτη γραμμή, η αρμάδα των κόουτς Μάλκοβιτς (αρχικά) και Παβλίσεβιτς (εν συνεχεία) αναχαίτισε όλους τους αντιπάλους στο πέρασμά της.
Την επόμενη σεζόν με την διάλυση της ενωμένης Γιουκοσλαβίας εξαφανίστηκε από την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης, στην οποία δεν έχει αγωνιστεί ξανά μέχρι στιγμής. Παρόλα αυτά επί μια τριακονταετία (1970-1990) έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στις ευρωπαϊκές και εγχώριες διοργανώσεις. Πλέον αγωνίζεται μόνο στο πρωτάθλημα της Κροατίας, όπου υπήρξε φιναλίστ την σεζόν 2007-2008.
5 Ρίγα (Λετονία)
Σεζόν στην Ευρωλίγκα: 4 (1957-1961)
Παρουσίες σε Φάιναλ φορ: 4 (1958, 1959, 1960, 1961)
Τίτλοι Ευρωλίγκας: 3 (1958, 1959, 1960)
Αγώνες: 26
Ρεκόρ (Ν-Η) στην Ευρωλίγκα: 21-5 (80,8%)
Αναφερόμαστε στην κάτοχο των τριών πρώτων πρωταθλημάτων Ευρώπης με προπονητή τον θρυλικό Αλεξάντερ Γκομέλσκι! Υπήρξε μια από τις κορυφαίες ομάδες εκείνης της εποχής στο πανίσχυρο πρωτάθλημα της Σοβιετικής Ένωσης που πρωταγωνίστησε μέχρι την δεκαετία του 1990. Εν συνεχεία διαλύθηκε, ανασυγκροτήθηκε το 2006 και εν συνεχεία κατέκτησε την Λετονική λίγκα το 2007.
Παρόλα αυτά τα οικονομικά προβλήματα ήταν τεράστια και το 2009 διαλύθηκε εκ νέου, με αποτέλεσμα την μη ύπαρξή της πλέον ως ομάδα μπάσκετ.
Το ρόστερ της πρώτης κατόχου στην διοργάνωση: Jānis Krūmiņš, Valdis Muižnieks, Maigonis Valdmanis, Gundars Muiznieks, Oļģerts Hehts, Leons Jankovskis, Alvils Gulbis, Teobalds Kalherts, Aivars Leonciks, Juris Kalnins, Ivars Veritis, Janis Davids, Gunars Silinš (Coach: Alexander Gomelsky).
6 Τσιμπόνα (Κροατία)
Σεζόν στην Ευρωλίγκα: 23 (1982-1983, 1984-1986, 1991-2011)
Παρουσίες σε Φάιναλ φορ: 2 (1985, 1986)
Τίτλοι Ευρωλίγκας: 2 (1985, 1986)
Αγώνες: 367
Ρεκόρ (Ν-Η) στην Ευρωλίγκα: 168-199 (45,8%)
Η οκταετία 1980-1988 ήταν και η καλύτερη στην μέχρι τώρα ιστορία της Τσιμπόνα. Τότε κατέκτησε 14 τρόπαια, ανάμεσα στα οποία 2 κύπελλα πρωταθληριών, 3 πρωταθλήματα Γιουγκοσκλαβίας, 7 Κύπελλα και 2 τρόπαια Σαπόρτα. Με τους “Hall of Famers” Κρέζιμιρ Τσόσιτς και Ντράζεν Πέτροβιτς να πρωταγωνιστούν, το μπασκετικό κλαμπ από την Κροατία ήταν… εκπληκτικό!
Τα επόμενα χρόνια συνέχισε να πρωταγωνιστεί στις εγχώριες διοργανώσει, όχι όμως και στην Ευρωλίγκα. Μάλιστα από το 2011 και έπειτα λόγω των οικονομικών προβλημάτων που την μαστίζουν, δεν μπορεί να επανέλθει στον θεσμό. Είναι ενδεικτικό πως, ενώ κατέκτησε την ΑΒΑ την σεζόν 2013-2014 δεν μπόρεσε να αγωνιστεί με τις υπόλοιπες κορυφαίες ομάδες και έτσι ο Ερυθρός Αστέρας πήρε την θέση της.
Φέτος βρίσκεται στην δέκατη θέση της Αδριατικής λίγκας.
7 Δυναμό Τιφλίδας (Γεωργία)
Σεζόν στην Ευρωλίγκα: 4 (1959-1960, 1961-1963, 1992-1993)
Παρουσίες σε Φάιναλ φορ: 3 (1960, 1962, 1963)
Τίτλοι Ευρωλίγκας: 1 (1962)
Αγώνες: 21
Ρεκόρ (Ν-Η) στην Ευρωλίγκα: 13-8 (61,9%)
Η ομάδα από την Γεωργία έχει κατακτήσει μια φορά το κύπελλο πρωταθλητριών, το μακρινό 1962 στον τελικό απέναντι στην Ρεάλ Μαδρίτης, όταν η χώρα της ήταν μέλος της Σοβιετικής Ένωσης. Τότε υπήρξε μια από τις καλύτερες ομάδες των Σοβιετικών, καθώς πήρε τέσσερα εθνικά πρωταθλήματα και τρία κύπελλα.
Μετρά ακόμα έναν τελικό (1960), όπου ηττήθηκε από την Ρίγα. Στο πρωτάθλημα της Γεωργίας, που ιδρύθηκε την δεκαετία του ’90 πρωταγωνιστεί κατά καιρούς, ενώ κατέκτησε και τον τίτλο της προηγούμενης σεζόν.
8 Μπόσνα Σαράγεβο (Βοσνία)
Σεζόν στην Ευρωλίγκα: 4 (1978-1981, 1983-1984)
Παρουσίες σε Φάιναλ φορ: 1 (1979)
Τίτλοι Ευρωλίγκας: 1 (1979)
Αγώνες: 61
Ρεκόρ (Ν-Η) στην Ευρωλίγκα: 40-21 (65,6%)
Μια φορά ανέβηκε μέχρι την κορυφή της Ευρώπης και η Μπόσνα, το 1979. Κορυφαίος παίκτης της τότε ήταν ο Μίρζα Ντελίμπασιτς, με τους Βόσνιους να κατακτούν το πρωτάθλημα Ευρώπης με αντίπαλο την Βαρέζε, εκπροσωπώντας, φυσικά, την πάλαι ποτέ ενιαία Γιουγκοσλαβία. Ακόμα μετρά τρία πρωταθλήματα Γιουγκοσλαβίας, ενώ από το 1992 αγωνίζεται στην λίγκα της Βοσνίας και κατά καιρούς στην ABA.
Έχει αναδειχθεί τέσσερις φορές πρωταθλήτρια Βοσνίας και άλλες τρεις κυπελλούχος. Στην Ευρωλίγκα έχει αγωνιστεί συνολικά σε 61 αγώνες. Τον τελευταίο τίτλο τους μέχρι στιγμής, οι Βόσνιοι κατέκτησαν το 2008 με το πρωτάθλημα της χώρας τους.
9 Βαρέζε (Ιταλία)
Σεζόν στην Ευρωλίγκα: 14 (1961-1962, 1964-1965, 1969-1979, 1998-2000)
Παρουσίες σε Φάιναλ φορ: 11 (1965, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977, 1978, 1979)
Τίτλοι Ευρωλίγκας: 5 (1970, 1972, 1973, 1975, 1976)
Αγώνες: 162
Ρεκόρ (Ν-Η) στην Ευρωλίγκα: 106-56 (65,4%)
Οι κόντρες της με την Ρεάλ Μαδρίτης και την Μακάμπι Τελ Αβίβ την δεκαετία του ’70 έχουν μείνει στην ιστορία. Μάλιστα τότε κατέκτησε πέντε φορές την κορυφή της Ευρώπης, κάτι που έχουν πετύχει μόνο άλλες τέσσερις ομάδες (Ρεάλ Μαδρίτης, ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Μακάμπι Τελ Αβίβ και Παναθηναϊκός).
Πρωταγωνιστές εντός παρκέ ήταν οι Ράγκα, Οσσόλα και Μενεγκίν και εκτός ο κόουτς, Νίκολιτς. Η ιστορική ιταλική ομάδα έπαιξε ακόμα σε πέντε τελικούς το 1971, το 1974, το 1977, το 1978 και το 1979, ενώ κατέχει το ανυπέρβλητο ρεκόρ της συμμετοχής σε δέκα σερί τελικούς!
Η πορεία της έπειτα από την δεκαετία του ’80 ήταν πτωτική. Αγωνίστηκε για τελευταία φορά στην Ευρωλίγκα την σεζόν 1999-2000, ενώ το 2008 υποβιβάστηκε στην δεύτερη κατηγορία της Ιταλίας. Αμέσως επανήλθε στα “μεγάλα” σαλόνια, όμως ακόμα και τώρα δεν μπορεί να πρωταγωνιστήσει, με μοναδική εξαίρεση την παρουσία της στον τελικό του κυπέλλου το 2013. Φέτος παλεύει για την σωτηρία της στην Serie A.
10 Βίρτους Μπολόνια (Ιταλία)
Σεζόν στην Ευρωλίγκα: 16 (1960-1961, 1979-1981, 1984-1985, 1991-1999, 2000-2003, 2007-2008)
Παρουσίες σε Φάιναλ φορ: 6 (1980, 1981, 1998, 1999, 2001, 2002)
Τίτλοι Ευρωλίγκας: 2 (1998, 2001)
Αγώνες: 294
Ρεκόρ (Ν-Η) στην Ευρωλίγκα: 166-128 (56,5%)
Εξαιρετική ομάδα ακόμα και στο κορυφαίο επίπεδο από το 1991 μέχρι το 2003, όπου σημείωσε και τις επιτυχίες της στην Ευρωλίγκα. Με παίκτες όπως οι Τζινόμπιλι, Άντερσεν, Γιάριτς, Σμόντις και Ρικοντό έφτασε σε δυο κατακτήσεις στον θεσμό με προπονητή τον Ετόρε Μεσίνα, νυν βοηθό του Πόποβιτς στους Σαν Αντόνιο Σπερς. Αντίπαλοι στους τελικούς ήταν οι ΑΕΚ και Μπασκόνια, ενώ, ιστορικά, είναι η μοναδική ομάδα που έχει πάρει το κύπελλο μέσα από σειρά πλέι οφ (2001) στην πρώτη Ευρωλίγκα της σύγχρονης ιστορίας.
Τελευταία συμμετοχή ήταν την σεζόν 2007-2008, ενώ έκτοτε, όπως, οι περισσότερες ιταλικές ομάδες έχει χαθεί από την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης.
Τη αγωνιστική περίοδο 2015-2016 απογοήτευσε στην Liga Basket και υποβιβάστηκε στην δεύτερη κατηγορία για πρώτη φορά στην ιστορία της. Παρόλα αυτά απευθείας επανήλθε και πλέον θέλει να επιστρέψει στα υψηλά στάνταρ.
11 Καντού (Ιταλία)
Σεζόν στην Ευρωλίγκα: 7 (1975-1976, 1981-1984, 1993-1994, 2011-2013)
Παρουσίες σε Φάιναλ φορ: 4 (1976, 1982, 1983, 1984)
Τίτλοι Ευρωλίγκας: 2 (1982, 1983)
Αγώνες: 101
Ρεκόρ (Ν-Η) στην Ευρωλίγκα: 57-44 (56,4%)
Άλλη μια ιταλική ομάδα με πλούσιο παρελθόν και προερχόμενη από την Κωμόπολη βόρεια του Μιλάνο. Μάλιστα, κατέκτησε δυο συνεχόμενους τίτλους, απέναντι σε Μακάμπι Τελ Αβίβ και Μιλάνο, σε μια εποχή πραγματικής κυριαρχίας της στα ευρωπαϊκά δρώμενα.
Έχει πάρει ακόμα 4 τρόπαια Κόρατς και άλλα τόσα κύπελλα κυπελλούχων. Έχει γευτεί την πίκρα του υποβιβασμού (1994), εν συνεχεία κατέφερε να επιστρέψει σε ένα πολύ καλό επίπεδο, το οποίο της χάρισε την δυνατότητα να αγωνιστεί ξανά στην Ευρωλίγκα από το 2011 μέχρι το 2013, έχοντας στον πάγκο της τον Αντρέα Τρινκέρι.
Την περυσινή σεζόν κατέλαβε την 14η θέση της Serie A.
12 Ρόμα (Ιταλία)
Σεζόν στην Ευρωλίγκα: 8 (1983-1985, 2003-2004, 2006-2011)
Παρουσίες σε Φάιναλ φορ: 1 (1984)
Τίτλοι Ευρωλίγκας: 1 (1984)
Αγώνες: 125
Ρεκόρ (Ν-Η) στην Ευρωλίγκα: 56-69 (44,8%)
Από τις τέσσερις εκπροσώπους της Ιταλίας, ίσως είναι αυτή με την λιγότερη αίγλη στην Ευρωλίγκα. Παρόλα αυτά έχει καταφέρει να την κατακτήσει το 1984 και τον τελικό με απέναντι στην Μπαρτσελόνα.
Πρωταγωνιστές εκείνης της βραδιάς ήταν οι Ράιτ και Κεά. Από το 2006 μέχρι το 2011 επανήλθε στην διοργάνωση, χωρίς όμως να πρωταγωνιστήσει.
Πλέον δεν αγωνίζεται στην πρώτη κατηγορία της χώρα της, καθώς υποβιβάστηκε την σεζόν 2014-2015 στην δεύτερη την τάξη λίγκα, όπου συμμετέχει μέχρι και σήμερα ευρισκόμενη μακριά από τις καλές εποχές της.
eurohoops.net
