«Άνοιγμα» προς τους Κούρδους έκανε πριν από λίγο ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μιλώντας στην πόλη Αντίγιαμαν της κεντρικής Τουρκίας.
Το κυβερνών κόμμα ΑΚΡ φαίνεται να «ζορίζεται» αρκετά σε αυτές τις εκλογές της 24ης Ιουνίου, με τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν ότι όχι μόνο περίπατος δεν θα είναι αλλά ότι ο λευκός προεδρικός καπνός θα βγει κατά πάσα πιθανότητα στο δεύτερο γύρο, μειώνοντας το γόητρο του αδιαφιλονίκητου νικητή, που ήταν πάντα ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τις τελευταίες 2 δεκαετίες στην Τουρκία.
Ο μεγάλος ρυθμιστής και αυτή τη φορά φαίνεται να είναι οι Κούρδοι. Το αν θα μπει ή όχι το φιλο-κουρδικό κόμμα HDP στη βουλή, θα καθορίσει κατά πολύ τις έδρες που θα πάρει το κυβερνών κόμμα ΑΚΡ και το αν θα κερδίσει αυτοδυναμία. Θεωρητικά, εάν το φιλο-κουρδικό κόμμα καταφέρει να περάσει το εκλογικό όριο του 10%, θα αποκτήσει από 55-70 έδρες στη βουλή, εάν όμως λάβει 9,9% τότε αυτές οι έδρες θα περάσουν στο ΑΚΡ και θα πάρει αυτοδυναμία. Άρα όλα κρέμονται από ένα μικρό ποσοστό. Το κυβερνών κόμμα, να σημειώσουμε, είναι το κόμμα που διαθέτει επίσης υψηλά ποσοστά, όπως και το HDP, στη ΝΑ Τουρκία που κατοικείται κυρίως από Κούρδους. Άρα εκεί θα «παιχτούν» οι εκλογές του 2018.
Σε εκείνες τις περιοχές η δύναμη του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι πολύ μικρή, ενώ τα ακροδεξιά κόμματα, το ΜΗΡ του Ντεβλέτ Μπαχτσελί και το Καλό Κόμμα της Μεράλ Ακσενέρ, είναι σχεδόν ανύπαρκτα.
Αν οι εκλογές για πρόεδρο πάνε σε δεύτερο γύρο τελικά, όλα τα κόμματα είναι λίγο-πολύ γνωστό που θα δώσουν την ψήφο τους, εκτός από τους Κούρδους, που συνήθως αποτελούν τους… ψωριάρηδες ψηφοφόρους και κανένας δεν θέλει να συμμαχεί μαζί τους, γιατί είναι σαν να συμμαχούν με τους… τρομοκράτες. Ωστόσο, είναι αυτό που αυτοί κρατούν το κλειδί του… προεδρικού παραδείσου και αυτό το γνωρίζει πολύ καλά ο πρόεδρος Ερντογάν, που συνήθως τους πολεμά.
Γι’ αυτό το λόγο σήμερα ο Τούρκος πρόεδρος δεν δίστασε να χαρακτηρίσει τον εαυτό του «εκπρόσωπο (και) των Κούρδων» και υπερασπιστή των δικαιωμάτων τους! Για εκείνον, όπως είπε, δεν έχουν διαφορά Τούρκοι, Κούρδοι, Πόντιοι, Τσερκέζοι και επίσης μόνοι οι κυβερνήσεις του ήταν εκείνες που απέτρεψαν την πολιτιστική και κοινωνική «αφομοίωση» του κουρδικού έθνους μέσα στην Τουρκία…
Αισιοδοξία στο στρατόπεδο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, CHP
Στο άλλο στρατόπεδο τώρα, αυτό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δηλαδή του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος CHP, επικρατεί ένας ενθουσιασμός μετά τα καλά νούμερα που συγκεντρώνει ο υποψήφιος για την προεδρία, Μουχαρέμ Ιντζέ, στις δημοσκοπήσεις.
Αν και μέχρι να οριστεί ο υποψήφιος στο CHP, υπήρχε η αίσθηση ότι η Μεράλ Ακσενέρ θα ήταν η βασική αντίπαλος του Ταγίπ Ερντογάν τόσο στην προεκλογική εκστρατεία όσο και στον ενδεχόμενο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, το τελευταίο διάστημα οι δημοσκοπήσεις δείχνουν τον Ιντζέ να προηγείται της Ακσενέρ κατά πολύ.
Βέβαια, το κόμμα του CHP εμφανίζεται σίγουρο ότι ο Μουχαρέμ Ιντζέ μπορεί να κερδίσει ακόμη και στον δεύτερο γύρο τον Ταγίπ Ερντογάν και να εκλεγεί πρόεδρος.
Η «γλώσσα» του Μουχαρέμ Ιντζέ, η οποία θεωρείται «λαϊκή», όπως και του Ερντογάν (γι’ αυτό και κερδίζει το λαό τόσα χρόνια), έχει κερδίσει σε εντυπώσεις, τουλάχιστον κάποιων αναποφάσιστων, ενώ μεγάλη «νίκη» του θεωρείται επίσης ότι έχει καταφέρει να καθορίζει και την ατζέντα των προεκλογικών ομιλιών του Ερντογάν.
Για παράδειγμα, τις τελευταίες μέρες ο Ιντζέ κατάφερε να ανοίξει μία μεγάλη συζήτηση με την κατηγορία που εξαπέλυσε ότι ο Ερντογάν είχε πάει το 2000 στην Πενσυλβάνια για να ζητήσει την άδεια του ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν, τότε συνεργάτη του Τούρκου προέδρου, για να ιδρύσει το ΑΚΡ. Ο Ταγίπ Ερντογάν αναγκάστηκε να απαντήσει, διαψεύδοντας βέβαια τον Μουχαρέμ Ιντζέ και καταθέτοντας –κατά το σύνηθες- μήνυση εναντίον του αντιπάλου του. Δεν παύει όμως να έχει ξεκινήσει μία μεγάλη συζήτηση στα τουρκικά μέσα ενημέρωσης για το θέμα αυτό και συχνά πυκνά ο Ερντογάν να καλείται να ‘απαντήσει’ στα διάφορα στοιχεία που παρουσιάζει ο αντίπαλός του.
Τα στελέχη στο CHP θεωρούν ότι ο υποψήφιός τους είναι χαρισματικός και γεμίζει τις πλατείες, αλλά το θέμα είναι να καταφέρει να πάρει και ψήφους, όπως λένε κάποιοι άλλοι, και όχι μόνο να γεμίζει τις πλατείες.
