Ο 30χρονος Γ.Π. έκανε για πολλούς μήνες αιματηρές οικονομίες ώστε να καταφέρει να αγοράσει ένα αυτοκίνητο.
Όταν τα χρήματα που χρειαζόταν συγκεντρώθηκαν στο λογαριασμό του, άρχισε να αναζητά το μοντέλο που θα τον ικανοποιούσε και θα έκανε πραγματικότητα το όνειρό του.
Γράφει η Μαρία Ζαχαροπούλου
Ψάχνοντας από αντιπροσωπεία σε αντιπροσωπεία απογοητεύτηκε όταν διαπίστωσε πως η αναμονή για να παραλάβει το αυτοκίνητο των ονείρων θα ήταν πολύμηνη.
Ένας, όμως, γνωστός του εμφανίστηκε ως από μηχανής Θεός και του μίλησε για μια «εταιρία εισαγωγής και εμπορίας επιβατικών αυτοκινήτων ταχείας παραδόσεως και πλήρους εξυπηρετήσεως των πελατών». Όπως του είπε, είχε και ο ίδιος παραγγείλει από την συγκεκριμένη αντιπροσωπεία αυτοκίνητο το οποίο θα του παρέδιδαν μέσα σε, περίπου, ένα μήνα.
Έτσι, ο 30χρονος επισκέφθηκε μια από τις τρεις εκθέσεις αυτοκινήτων που ανήκαν σε έναν 61χρονο επιχειρηματία και τους δυο γιους του και παρήγγειλε το αυτοκίνητο που ήθελε. Μάλιστα, τον εξυπηρέτησε το… μεγάλο αφεντικό το οποίο του είπε πως θα έφερνε το αυτοκίνητο του από τη Γερμανία σε 25 ημέρες.
Ο επιχειρηματίας πήρε την προκαταβολή που του έδωσε ο Γ.Π. για καπάρο και εκείνος του έδωσε, με τη σειρά του, έγγραφα που αποδείκνυαν την παραγγελία του αυτοκινήτου του. Ο μήνας, όμως, πέρασε και το αυτοκίνητο δεν ήρθε από τη Γερμανία. Από το γραφείο του επιχειρηματία τον ενημέρωσαν πως προέκυψε κάποιο πρόβλημα το οποίο θα λυνόταν άμεσα και δεν υπήρχε κανένας λόγος ανησυχίας. Τα πράγματα, όμως, δεν εξελίχθηκαν έτσι.
Οι μήνες περνούσαν και το αυτοκίνητο παρέμενε άφαντο. Έτσι, ο 30χρονος άρχισε να ψάχνει τι μπορεί να κρύβεται πίσω από αυτή την ιστορία και ανακάλυψε πως δεκάδες πελάτες της συγκεκριμένης εταιρίας βρίσκονταν στην ίδια κατάσταση μ’ αυτόν. Είχαν, δηλαδή, δώσει τα χρήματα τους ως προκαταβολή και ουδέποτε παρέλαβαν το αυτοκίνητο που είχαν παραγγείλει. Η υπόθεση πήρε το δρόμο της δικαιοσύνης με κατηγορούμενους τον 61χρονο επιχειρηματία και τους δυο γιους του. Τον Ιούνιο του 1977 ο επιχειρηματίας Π.Ν. και ο ένας γιος του, καθώς ο άλλος ήταν φυγόδικος, κάθισαν στο εδώλιο του Κακουργιοδικείου Αθηνών.
Είχαν βάλει ρεκλάμες σε τρόλεϊ και λεωφορεία
Μέσα από τις μαρτυρίες των μηνυτών, ενώπιον του δικαστηρίου, ξετυλίχτηκε μια απίστευτη κομπίνα με δεκάδες θύματα και όφελος εκατομμυρίων δραχμών για τους κατηγορούμενους. Η εταιρία των κατηγορούμενων είχε νοικιάσει τρεις μεγάλες αίθουσες σε κεντρικά σημεία της Αθήνας οι οποίες επιπλώθηκαν πολυτελώς και μετατράπηκαν σε «μεγάλες εκθέσεις αυτοκινήτων» που, όπως έλεγαν, με τη συνεργασία δυο εισαγωγέων έφερναν αυτοκίνητα από τη Γερμανία. Οι εκθέσεις αυτοκινήτων «διέθεταν γραμματείς και φαρισαίους», όπως χαρακτηριστικά κατέθεσε στο δικαστήριο, ένα από τα θύματα.
Η απάτη ήταν αριστοτεχνικά στημένη καθώς οι κατηγορούμενοι είχαν φροντίσει να διαφημίσουν την εταιρία του με κάθε τρόπο. Είχαν κάνει καταχωρήσεις στον ημερήσιο και τον εβδομαδιαίο τύπο, είχαν μοιράσει φυλλάδια και είχαν βάλει ρεκλάμες σε τρόλεϊ και λεωφορεία. Υπόσχονταν παράδοση οποιασδήποτε μάρκας αυτοκινήτου το οποίο θα εισήγαγαν από το εξωτερικό εντός 25-35 ημερών. Μάλιστα, για να γίνει πιο δελεαστική η προσφορά τους τη συμπλήρωναν με καλές τιμές και πολλές δόσεις. Είναι ενδεικτικό πως μόνο μέσα σε διάστημα ενός μήνα, το 1975, είχαν πέσει στην παγίδα 43 υποψήφιοι αγοραστές οι οποίοι είχαν δώσει προκαταβολή για αυτοκίνητο από 5.000 έως 200.000 δρχ. Οι κατηγορούμενοι αρνήθηκαν ότι είχαν πρόθεση να εξαπατήσουν τους πελάτες τους και επιχείρησαν να πείσουν πως οι παραγγελίες τους ήταν πραγματικές.
Η θρασύτατη απόδραση
ΔΙΚΗ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
Την αθωότητα τους είχαν διακηρύξει οι κατηγορούμενοι και ένα μήνα πριν την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας όταν στο εδώλιο κάθισε ο επιχειρηματίας, αυτή τη φορά, μαζί με τους δυο γιους του. Ο ένας από τους γιους ισχυρίστηκε ότι οι παραγγελίες δεν ήταν πλαστές, δεν εξαπάτησε τους πελάτες του και πως επιτέλους «έχει φτάσει στο τελωνείο του Πειραιά το φορτίο με τα αυτοκίνητα που είχαν παραγγελθεί».
Το δικαστήριο έκανε δεκτό το αίτημα αναβολής της δίκης και του χορηγήθηκε τρίωρη άδεια από τις φυλακές προκειμένου ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος να μεταβεί, συνοδεία αστυνομικών, στο τελωνείο για να υπογράψει τα έγγραφα για τον εκτελωνισμό των αυτοκινήτων. Καθ’ οδόν προς τον Πειραιά, όμως, ο νεαρός ζήτησε από τους αστυνομικούς να περάσει από το σπίτι του για να πάρει κάποια έγγραφα που, όπως τους είπε, ήταν απαραίτητα. Όταν έφτασε στο σπίτι μπήκε στην τουαλέτα και αφού βγήκε από το παράθυρο στον φωταγωγό, πήδηξε στον δρόμο και εξαφανίστηκε. Λίγες ημέρες αργότερα έστειλε ευχετήρια κάρτα στον αδελφό του, που ήταν προφυλακισμένος στον Κορυδαλλό, από την Ιταλία.
Η δίκη για τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο διαχωρίστηκε και τελικά κλήθηκαν να δώσουν εξηγήσεις ο πατέρας και ο αδελφός του οι οποίοι αρνήθηκαν, για μια ακόμη φορά, τις κατηγορίες. Ο συνήγορός τους, μάλιστα, επέρριψε ευθύνες στα θύματα λόγω «υπέρμετρου ασφάλειας». «Αν υπήρχε βλακόμετρο στη χώρα μας πολλοί Έλληνες θα βαθμολογούνταν πολύ κάτω του μηδενός» είπε ο συνήγορος συμπληρώνοντας προκλητικά πως τα φερόμενα ως θύματα, με την υπέρμετρη αφέλεια τους, ζητούν προκλητικά να εξαπατηθούν από στοιχειωδώς έξυπνους συνανθρώπους τους.
Τελικά, το δικαστήριο έκρινε ένοχους τους δυο κατηγορούμενους καταδικάζοντας τον 61χρονο επιχειρηματία σε κάθειρξη οκτώ ετών ενώ στο γιο του επέβαλε ποινή έξι ετών.
