Χρόνια αργότερα, έμαθα πως είχαν κάνει σχέση που κράτησε δυο χρόνια αλλά χώρισαν γιατί εκείνη τον «κεράτωσε» με ένα φίλο του. Γέλασα με την ψυχή μου!
Το πρώτο μου «κέρατο» το έφαγα αμέσως μόλις ξεκίνησε ο ερωτική μου ζωή. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο πρώτος μου έρωτας, ένα πανέμορφο καστανόξανθο αγόρι με ένα γρήγορο και θορυβώδες μηχανάκι, με «κεράτωσε» με την καλύτερή μου φίλη! Μια κοκκινομάλλα γεμάτη φακίδες, με κιτρινιάρικα δόντια και σπινθηροβόλο βλέμμα. Έμενε δυο στενά παρακάτω από το σπίτι μου και γίναμε φίλες όταν εκείνη με πλησίασε, παρότι ήταν μεγαλύτερή μου.
Εγώ δέχτηκα την επίθεση φιλίας της με όλες τις αγνές προθέσεις, αλλά απ΄ ότι φάνηκε για ακόμη μια φορά αποδείχτηκα «μπουνταλού». Η Σίσσυ (έτσι την έλεγαν) είχε πολύ αυστηρούς γονείς. Κι όταν λέμε αυστηρούς, εννοούμε πολύ αυστηρούς! Δεν την άφηναν να πάει ούτε στο περίπτερο (γιατί άραγε;) μέχρι εκείνη τη στιγμή που βρήκε τον σωτήρα της στο πρόσωπό μου.
Οι γονείς της, βλέπετε, με είχαν συμπαθήσει και ήμουν η μόνη από τις φίλες της που εμπιστεύονταν. Έτσι, μαζί μου άρχισε να κάνει τις πρώτες της εξόδους. Σε μια από αυτές γνώρισε και το αγόρι μου. Σύντομα, τις ώρες που εγώ βρισκόμουν στην κοσμάρα μου και στο ροζ συννεφάκι του πρώτου μου έρωτα, η τύχη μου άρχισε να δουλεύει…
Δεν μου κίνησε την υποψία ούτε καν το γεγονός ότι, λίγο καιρό αργότερα άρχισε να παίρνει ρούχα κρυφά από τους γονείς της, να έρχεται σπίτι μου πριν βγούμε, να αλλάζει και να ντύνεται προκλητικά. Να μακιγιάρεται έντονα και το κυριότερο, να τον… τουρλώνει στο αγόρι μου, μπροστά στα μάτια μου. Και δώστου οι καυτές ματιές, δώστου τα τυχαία αγγίγματα και το νάζι σε όλο του το μεγαλείο. Μια, δυο, τρεις και προφανώς βλέποντας τι «γίδι» ήμουν εγώ, που όλα τα απέδιδα στο φιλικό κλίμα που νόμιζα πως είχε αναπτυχθεί ανάμεσά τους, ε, αγοράκι ήταν και ενέδωσε. Η κοπελιά, εν τω μεταξύ, μούγκα. Σταμάτησε να μου λέει τα μυστικά της και από κει που μου είχε κολλήσει σαν βδέλλα, ξαφνικά άρχισε να απομακρύνεται. Να αποφεύγει να βγούμε και κυρίως να βρεθούμε και με το αγόρι μου.
Και τότε (επιτέλους!) άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι κάτι δεν πάει καλά. Η επιβεβαίωση ήταν θέμα χρόνου. Χωρίς κανείς από τους δυο να έχει τα κότσια να το παραδεχτεί, εξαφανίστηκαν με ελαφρά πηδηματάκια, αλλά δεν χαθήκαμε. Συναντιόμασταν στο δρόμο, στις ίδιες καφετέριες και στα ίδια στέκια, αλλά δεν μιλούσαμε. Τι να λέγαμε, άλλωστε; Εγώ μπορεί να πληγώθηκα βαθιά, αλλά δεν ζήτησα το λόγο από κανέναν, ούτε και τελικά τους κράτησα κακία. Άλλωστε, από τότε δεν είχα άλλη εμπειρία με… «κέρατο», απ΄όσο ξέρω τουλάχιστον, γιατί όρκο ποτέ δεν πρέπει να παίρνεις ούτε για τον ίδιο σου τον εαυτό.
Χρόνια αργότερα, έμαθα πως είχαν κάνει σχέση που κράτησε δυο χρόνια αλλά χώρισαν γιατί εκείνη τον «κεράτωσε» με ένα φίλο του! Γέλασα με την ψυχή μου. Αλλά εκεί που γέλασα ακόμη περισσότερο ήταν όταν έμαθα ότι λίγο καιρό μετά βρήκε ένα καλόπαιδο, το παντρεύτηκε, αλλά χώρισε γιατί το καλόπαιδο έγινε… κωλόπαιδο και την «κεράτωσε» με την καλύτερή της φίλη επειδή τον… τούρλωνε καλύτερα από κείνη.
Πως λέγεται αυτό είπαμε; Θεία δίκη;
singlewoman.gr
