Τη στιγμή που υπάρχουν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες εξελίξεις στη Μέση Ανατολή,
με το Ιράν να ανακηρύσσεται σε ισχυρή περιφερειακή δύναμη και τη Ρωσία να έχει σταθεροποιηθεί και να έχει εξασφαλίσει στρατηγική επιρροή στη Συρία, να έχει δέσει χειροπόδαρα Τουρκία και Κούρδους και να αποκτά αεροπορικές βάσεις στην Αίγυπτο, η συγκρουσιακή πορεία των αμερικανοτουρκικών σχέσεων αποκτά ακόμα μεγαλύτερο ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Ενώ ο Ερντογάν είναι ήδη στριμωγμένος στο εσωτερικό μέτωπο, με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου να προβαίνει σε συνταρακτικές αποκαλύψεις ντοκουμέντων για αποστολές δεκάδων εκατομμυρίων σε λογαριασμό οικείας offshore στη νήσο Μαν από άτομα του στενού οικογενειακού του περιβάλλοντος –γιο, αδελφό, συμπέθερο και ιδιαίτερο του γραφείου του–, η δίκη του Τούρκου τραπεζίτη Χακάν Ατίλα στις ΗΠΑ μετατρέπεται σε έναν πολιτικό και γεωπολιτικό εφιάλτη για τον Τούρκο πρόεδρο.
Σημειώνεται ότι οι μέχρι στιγμής αποκαλύψεις αφορούν μεταφορά 14 εκατομμυρίων δολαρίων που έγιναν μέσα σε ένα εικοσαήμερο, στα τέλη του 2011! Επειδή έχουμε ξαναγράψει από αυτήν εδώ τη στήλη για το θέμα εδώ και μήνες, να διευκρινίσουμε ότι πρόκειται για τη δίκη του Ιρανοαζέρου επιχειρηματία (εμπόρου χρυσού) Ρεζά Ζαράμπ, ο οποίος φέρεται να συντόνιζε κύκλωμα που έκανε εμπόριο πετρελαιοειδών του Ιράν και χρυσού, και μέσω αυτής της διαδικασίας εξασφάλιζε δισεκατομμύρια δολάρια τα οποία διακινούσε μέσω της τουρκικής κρατικής τράπεζας Halk bankasi, παρακάμπτοντας με αυτόν τον τρόπο το εμπάργκο που είχαν εφαρμόσει οι ΗΠΑ εναντίον του Ιράν.
Στην ίδια δίκη ενσωματώθηκε η υπόθεση του αντιπροέδρου της ανωτέρω τράπεζας Χακάν Ατίλα, ο οποίος συνελήφθη και δικάζεται στις ΗΠΑ, ενώ σημειώνουμε ότι οι αμερικανικές Αρχές έχουν εκδώσει ένταλμα σύλληψης εναντίον του Ζαφέρ Τσαγλαγιάν, υπουργού Οικονομικών της κυβέρνησης Ερντογάν από τις 12 Ιουνίου 2011 μέχρι τις 25 Δεκεμβρίου 2013, οπότε και αποκαλύφθηκε στην Τουρκία το σκάνδαλο Ζαράμπ.
Πέρα από το ιστορικό, ποιο είναι το πολιτικό και γεωπολιτικό ενδιαφέρον της υπόθεσης; Ο Ρεζά Ζαράμπ πριν από έναν μήνα αποφάσισε να συνεργαστεί με τις αμερικανικές Αρχές και με το δικαστήριο, δηλώνοντας ότι «θα τα πει όλα όπως ακριβώς τα έζησε, χωρίς να αποκρύψει τίποτα, υποσχόμενος ότι δεν θα διαπράξει στο μέλλον ανάλογες πράξεις»!
Όπως τα έζησε! Εδώ ακριβώς είναι το πρόβλημα. Ήδη έχει αποκαλύψει ότι έδωσε ρουσφέτι –εδώ η λέξη βρίσκει την εννοιολογική της ολοκλήρωση– 50 εκατομμυρίων δολαρίων στον υπουργό Ζαφέρ Τσαγλαγιάν, ο οποίος ασφαλώς δεν θα μπορούσε να πάρει στην «πλάτη» του τη διακίνηση μέσω της τράπεζας που ανήκει στο τουρκικό κράτος και εποπτεύεται από τον ίδιο, ποσό της τάξης των 17 δισεκατομμυρίων δολαρίων!
Ασφαλώς είχε την άδεια του ίδιου του (πρωθυπουργού, τότε) Ερντογάν. Το ποσοστό που κρατούσε η τουρκική πλευρά για τη διευκόλυνση που έκανε στο Ιράν ανέρχεται στο 15% του διακινούμενου ποσού, που σημαίνει κάτι παραπάνω από τρία δισεκατομμύρια μαύρα λεφτά στα χέρια του τουρκικού ερντογανικού βαθέος κράτους.
Οι αμερικανικές Αρχές αναζητούν το δρόμο που ακολούθησαν τα χρήματα αυτά, και γράφτηκε στον τουρκικό Τύπο ότι δεν υπάρχουν στοιχεία για το πού πήγαν 1,7 δισ. δολάρια. Πάντως, σε ό,τι μας αφορά, αρκετά από τα χρήματα αυτά πήγαν σε κρατικές υποθέσεις της Τουρκίας στη Θράκη, στη Βουλγαρία, τα Σκόπια, το Κοσσυφοπέδιο και την Αλβανία. Και όταν λέμε κρατικές υποθέσεις, σε αυτές συμπεριλαμβάνεται και ο χρηματισμός πολιτικών και πρωθυπουργών, που εσχάτως ασκούν ανθελληνική πολιτική.
Ονόματα δεν λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε, αλλά καλό είναι να γνωρίζουμε ότι κυκλοφορεί πολύ μαύρο τουρκικό χρήμα στις γειτονικές μας χώρες, καθώς και ότι η Τουρκία επιδιώκει την περικύκλωσή μας και από Βορρά! Όσον αφορά τα αμερικανοτουρκικά, γίνεται μια απελπισμένη προσπάθεια από τον Ερντογάν η υπόθεση Ζαράμπ να αναχθεί σε ένα εθνικό θέμα που απειλεί την ίδια την Τουρκία και εξ αυτού επιδιώκει τη συγκρότηση ενός εθνικού μετώπου για την αντιμετώπισή του…
Υπό την έννοια ότι οι ΗΠΑ θα χρησιμοποιήσουν την υπόθεση απειλώντας τον ίδιο τον Ερντογάν, ο γιος του οποίου έλαβε δίκην χορηγίας σε ίδρυμα που προεδρεύει 100 εκατομμύρια δολάρια από τον Ζαράμπ, για να γονατίσουν την Τουρκία και να αποκομίσουν πολιτικά και γεωπολιτικά οφέλη την ώρα που η Τουρκία συσφίγγει τις σχέσεις της με το μέτωπο των εχθρών της Ουάσινγκτον, ήτοι τη Ρωσία και το Ιράν.
Το θέμα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον και θα επανέλθουμε την Κυριακή.
pontosnews
