Ίσως γι’ αυτό και οι τόσο άγριες επιθέσεις στο τελευταίο οχυρό, τη Δικαιοσύνη.
Λαθρέμποροι τσιγαράδες που επιστρατεύονται σαν κυβερνητικοί λαγοί. Ισοβίτες που έφεραν τόνους ηρωίνης στην Ελλάδα και καλούνται σαν κυβερνητικοί ψευδομάρτυρες εναντίον πολιτικών και μιντιακών αντιπάλων του Μαξίμου.
Απατεώνες επιχειρηματίες με χορτολιβαδικές εγγυήσεις-μαϊμού που βγαίνουν μπροστά σαν συριζο-καναλάρχες και μετά εκδίδουν παρακρατικές φυλλάδες οι οποίες στοχοποιούν και πάλι τις πιο δυνατές αντι-ΣΥΡΙΖΑ φωνές. Ολα τα γεγονότα που δείχνουν ότι το κεντρικό στρατηγείο Τσίπρα δεν διστάζει -ή επιλέγει- να συνεργαστεί με άτομα του κοινού ποινικού δικαίου, προκειμένου να σταθεί στην εξουσία, επιβεβαιώνουν πλήρως όσα γράφτηκαν για πρώτη φορά εδώ και δύο χρόνια από αυτές εδώ τις σελίδες για την πολιτικά ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ φύση του καθεστώτος. Με μια διαφορά: ότι τώρα ξεθωριάζει η λέξη «πολιτικά» από τη μέση. Ετσι η συζήτηση αρχίζει να περιστρέφεται γύρω από το κατά πόσο λειτουργούν πια ως κανονική ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ με πολιτικό μανδύα και ως πού θα φτάσουν… Σπιλώνουν τον απέναντι, απειλούν με ισόβια μιντιάρχη εμπλέκοντάς τον με ναρκωτικά, οδηγούν με επίορκους και διάφορους μηχανισμούς σε οικονομικό και όχι μόνο θάνατο εφημερίδες και δημοσιογράφους που τους αντιστέκονται, χρησιμοποιώντας μάλιστα πρόθυμους ή εκβιαζόμενους δημοσίους υπαλλήλους και λειτουργούς.
Δείχνουν να αδιαφορούν να εξαρθρώσουν το μακρύ χέρι της γνωστής-άγνωστης τρομοκρατίας που τινάζει στον αέρα πρώην πρωθυπουργούς και προστατεύουν τα Εξάρχεια από την Αστυνομία. Ποιο θα είναι το επόμενο βήμα; Μήπως είτε από υπερβολή είπε από «κακή… στραβή» ή και προμελετημένα καταλήξουμε σε κάνα ΦΟΝΙΚΟ; Διότι η οδός που ακολουθεί ο εξωνημένος ΣΥΡΙΖΑ, που απειλεί με τραμπούκους υπουργούς ακόμη και την Ανώτατη Δικαιοσύνη (σκέψου δηλαδή τι γίνεται στα μεσαία κλιμάκια), εκεί καταλήγει: στη φυσική βία με αληθινά θύματα.
Ενάμιση χρόνο πριν είχε γραφτεί σε αυτόν τον χώρο άρθρο υπό τον τίτλο «ΜΙΑ ΧΟΥΝΤΑ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ». Ας μην πούμε ότι ήταν προφητικό, αλλά για συμπτωματικό μια χαρά κάθεται. Η κυβέρνηση Τσίπρα αρχίζει να λειτουργεί σημειολογικά σαν ΧΟΥΝΤΑ (και μάλιστα τύπου Μαδούρο που βάζει τους κουκουλοφόρους οπαδούς της να δέρνουν τον κόσμο). Και για να πετύχει τον σκοπό της, πέρα από το ψέμα και την εξαπάτηση που χρησιμοποιούσε εξαρχής, έχει επιστρατεύσει ό,τι πιο αλήτικο και εγκληματικό στοιχείο κυκλοφορεί για να φέρει σε πέρας κάθε βρώμικη αποστολή. Το ποτήρι ξεχείλισε με την υπόθεση «Noor 1», όπου είναι δεδομένο και αυταπόδεικτο ότι όταν ένας υπουργός συνομιλεί με ισοβίτη λαθρέμπορο ναρκωτικών για να τον παροτρύνει να υποδείξει επιχειρηματία-εκδότη ως αυτουργό του λαθρεμπορίου, μιλάμε για τον ορισμό του πολιτικού (και όχι μόνο) εγκλήματος. Εξάλλου έχουμε μια σειρά γεγονότων που δείχνουν ότι κορυφαία κυβερνητικά στελέχη επιλέγουν καθ’ έξιν εγκληματικές καταστάσεις για να προωθήσουν τα σχέδιά τους. Μπορεί να μην ξέρουμε επίσημα και με τη βούλα ποιου λαθρέμπορου τσιγαρά ήταν τα πλοία που πιάστηκαν στην Κρήτη, αλλά γνωρίζουμε τι κάνει νιάου-νιάου στα ρώσικα: γάτα… βαποριού Περσίας!
Δεν μπορεί να θεωρηθεί πια συμπτωματικό το γεγονός ότι από όλους τους φερέλπιδες επενδυτές και μιντιάρχες ΣΥΡΙΖΑ που εμφανίστηκαν κατά καιρούς, προκρίθηκαν τα πιο ΣΚΟΤΕΙΝΑ πρόσωπα, ενώ απομακρύνθηκαν όλοι οι νορμάλ. Ολοι όσοι δεν είχαν ανάγκη από κυβερνητικές αβάντες. Εχουμε δηλαδή μία συνειδητή επιλογή που αρχίζει εξ ορισμού με τη διαπλοκή (κάτι που γινόταν και στο παρελθόν, θα μπορούσε να πει κανείς), αλλά τώρα, καταπατώντας κάθε «ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς», δείχνει προτίμηση σε τύπους με μυστήριες ή και εγκληματικές δραστηριότητες. Συγχρόνως αποδεικνύεται ότι σε αυτές τις παράνομες ή νομιμοφανείς αλλά απεχθείς κοινωνικά και πολιτικά βρώμικες μπίζνες τούς προσφέρεται κάλυψη! Ποιοι κουκούλωναν έξι μήνες το τσιγαράδικο για να εμφανιστεί ο εισαγγελέας μόνο μετά τα δημοσιεύματα; Ποιοι γνώριζαν πολύ καλά ότι έχουν γίνει παράνομες χορηγήσεις και κολπάκια με τα χορτολιβαδικά; Ποιος μπορεί να νταραβερίζεται πολιτικά με ΛΑΘΡΕΜΠΟΡΟΥΣ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ, ήτοι εξ ορισμού τον χειρότερο και πιο επικίνδυνο κοινωνικά ποινικό; Φαίνεται να μην έχουν κανέναν δισταγμό. Από επιχειρηματίες προτιμούν βασικά τους εγκληματίες.
Τι να προσθέσουμε, λοιπόν, για να καταγραφεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συμπεριφέρεται ΣΑΝ εγκληματική οργάνωση; Οποιος συνεργάζεται με τσιγαράδες, λαθρέμπορους ηρωίνης, απατεώνες παραεκδότες, γνωστούς εκβιαστές της ΚΥΠατζίδικης δημοσιογραφίας και φλερτάρει με την τρομοκρατία σε ουκ ολίγες περιπτώσεις ΤΙ ΑΛΛΟ ΕΙΝΑΙ;
Μοιάζει με πολιτική ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ. Και αν αποδειχθεί ότι αυτό συνοδεύεται και από παράνομο πλουτισμό, μια που οι εκλεκτοί του έχουν όλοι (Ω, ΤΙ ΣΥΜΠΤΩΣΗ!) άφθονο ΜΑΥΡΟ ΧΡΗΜΑ, τότε μιλάμε για κανονική εγκληματική οργάνωση. Και τι φοβούνται και μισούν πάνω απ’ όλα οι εγκληματίες; Τη Δικαιοσύνη! Τι της κάνουν, λοιπόν, εδώ; Τη μετατρέπουν σε πολιτικό αντίπαλο! Δυστυχώς, ο ίδιος ο πρωθυπουργός φροντίζει μόνος του να οδηγούν φωταγωγημένοι όλοι οι δρόμοι σ’ αυτόν. Οταν για να ξεπεράσει τα… θεσμικά εμπόδια και να παρακάμψει το Συμβούλιο της Επικρατείας διακηρύττει ότι «το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι», σκάβει μόνος του τον λάκκο του. Ας μην ξεχνά, όμως, ότι τα γραπτά μένουν.
Αυτό που προέχει είναι η… «ευρωπαϊκού επιπέδου» αξιωματική αντιπολίτευση να συνειδητοποιήσει ότι δεν έχει να αντιμετωπίσει απλώς μια λαϊκίστικη κυβέρνηση, ούτε καν ένα τσούρμο αδίστακτων αριβιστών που δεν υπάρχει περίπτωση να παραδώσουν την εξουσία με δημοκρατικό τρόπο. Χρειάζεται να εξετάσει με προσοχή πώς αντιμετωπίζεται ένα καθεστώς που όχι μόνο δεν διστάζει να συνεργάζεται με επίορκους, παρακρατικούς και κοινούς εγκληματίες, αλλά ένα κομμάτι του έχει ήδη μετουσιωθεί σε πολιτική εγκληματική οργάνωση – με την απόλυτη έννοια του όρου που δίνει η νομοθεσία. Ξεπουλά και δέρνει. Φιμώνει και «σκοτώνει». Βρωμίζει και πλουτίζει. Πυροδοτεί την εκτροπή για να κρατηθεί μέσα στη χλιδή. Εχουμε να κάνουμε με οργανωμένο πολιτικό έγκλημα. Ας το χωνέψουμε πριν μας καταπιεί.
kostasxan.blogspot.gr
Δυστυχώς, το άρθρο δεν είναι απόλυτα σωστό. Αντιλαμβάνομαι ότι πρέπει όλοι να περιφρουρήσουμε το κύρος της Δικαιοσύνης και των δικαστών στους χαλεπούς καιρούς ισοπέδωσης των πάντων που ζούμε, αλλά αυτό πρέπει πρώτοι απ’ όλους να το εφαρμόσουν οι ίδιοι οι δικαστές, με τις αποφάσεις που βγάζουν: Nα φροντίσουν οι ίδιοι να είναι δίκαιες, να είναι ανεπηρέαστες από “πιέσεις” και “παραδικαστικά κυκλώματα” και να ανταποκρίνονται στο αίσθημα δικαίου, ώστε να μην είναι πάντα στο πλευρό των πλουσίων, των δυνατών και των ισχυρών. Διότι η Δικαιοσύνη περιφρουρείται και εκ των έξω και εκ των έσω! Σήμερα δυστυχώς βλέπουμε δικαστές, ακόμη και ανώτατους, στην πλειοψηφία τους, να υποκύπτουν σε πιέσεις και παρασκήνια, να μην τολμούν να αποφασίσουν βάσει μόνο της φωνής της συνειδήσεώς τους και να μην εφαρμόζουν τους νόμους αλλά να βγάζουν αποφάσεις καθαρά σκοπιμοτήτων (!), συντασσόμενοι πάντοτε με τους ισχυρούς είτε του χρήματος είτε της εξουσίας, στις θελήσεις των οποίων ΠΑΝΤΑ υποκύπτουν. Μόλις σήμερα είδαμε όλοι -έκπληκτοι- τρεις ανώτατους τακτικούς δικαστές (εφέτες) του Διαιτητικού Δικαστηρίου της ΕΠΟ, δηλαδή σα να λέμε του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου του ταλαίπωρου ποδοσφαίρου μας, αντί να εφαρμόσουν τον νόμο (ΚΑΠ) που δεν προβλέπει -προφανώς εξ αβλεψίας του νομοθέτη- ποινή υποβιβασμού για ποδοσφαιρική ομάδα της Σούπερλιγκας που δεν αδειοδοτήθηκε από την ΕΠΟ (περίπτωση Ηρακλή) αποφάσισαν να τον υποβιβάσουν βάσει εξωνομικών κριτηρίων (“μη οικονομική βιωσιμότητα ΠΑΕ Ηρακλής”!) που επαναλαμβάνω σαν ποινή δεν προβλέπεται ούτε στον ΚΑΠ ούτε πουθενά αλλού ότι έχουν ως αποτέλεσμα τον υποβιβασμό, υποκύπτοντας προφανώς τις ισχυρές πιέσεις κύκλων της Σουπερλίγκας (που είχε παράνομα αποφασίσει το ίδιο με…. ψηφοφορία!) και άλλων ισχυρών του χρήματος που ήθελαν να διατηρήσουν τον υποβιβασμένο αγωνιστικά Λεβαδειακό στην Α΄ κατηγορία, προκειμένου να διατηρήσουν στην Κατηγορία αυτήν ένα ακόμη “φιλικό” σύλλογο-διεφθαρμένο παράρτημα ισχυρού συλλόγου του κέντρου με αμαρτωλό παρελθόν (στημένοι αγώνες, εμπλοκή στις κασέτες Κοριόπολις κλπ) λόγω πολλαπλών διασυνδέσεων-διαπλοκής του προέδρου του σωματείου αυτού (του “γνωστού” Κομπότη) με τους υπόδικους παράγοντες της πρώην και νυν ΕΠΟ αλλά και με σημαίνοντες άκρως διεφθαρμένους παράγοντες της διοίκησης της Σούπερλιγκας (Μποροβήλο κλπ). Και φυσικά και η οφθαλμοφανώς παράνομη απόφαση αυτή του Διαιτητικού Δικαστηρίου της ΕΠΟ πέρασε από όλο το λαό και από τους σχετικούς αθλητικογράφους του -εξίσου σάπιου- Δημοσιογραφικού Κατεστημένου (που τρέχουν και γλείφουν μόνο τους παράγοντες των ισχυρών σωματείων της χώρας) στο…. ντούκου (=άκρα σιωπή, καμμία αντίδραση), αφού αφορά προφανώς “μικρό” σύλλογο χωρίς πολλούς οπαδούς, χωρίς “επιρροές” και χωρίς χρήμα (!), τον οποίο έτσι διαλύουν οι δικαστές αυτοί και δίνουν ανελέητα την χαριστική βολή για την τελική καταστροφή του (Ηρακλή)!
Ενώ -επαναλαμβάνω- μέσα στους αγωνιστικούς χώρους είχε επάξια σωθεί η ομάδα αυτή από τον υποβιβασμό. Ερωτώ: είναι υπεύθυνη στάση αυτή ανώτατων εφετών αντί να δικάζουν σε τελευταίο βαθμό με πολλή υπευθυνότητα και με κριτήριο τη νομιμότητα την προσφυγή κάποιου σωματείου με βάση το νόμο (που δεν προέβλεψε τέτοια “ποινή” για μη αδειοδοτηθείσα ομάδα) να υπεισέρχονται σε εξωνομικά κριτήρια οικονομικών σκοπιμοτήτων, “βιωσιμοτήτων ομάδων για το μέλλον” κλπ και να την υποβιβάζουν οι ίδιοι; Και όχι μόνο αυτό, αλλά οι ίδιοι δικαστές να αλλάζουν -με νοοτροπία αυτοκράτορα που κάνει ό,τι γουστάρει, που συμπληρώνει νόμους, προσθέτει αυθαίρετες κατά περίπτωση ομάδων “ερμηνείες” κλπ- την αγωνιστική βαθμολογία του βαθμολογικού πίνακα μετά από 32 αγώνες (!) και να διατηρούν -αντιθέτως- στην κατηγορία ομάδα που αγωνιστικά είχε υποβιβαστεί (Λεβαδειακός); Ποιοι είναι τέλος πάντων αυτοί οι “δικαστές”; Μήπως έχουν σαν πρότυπο τον Τσίπρα, τον μόνο που μπορεί να αλλάζει σε μια νύκτα το συντριπτικό “όχι” του ελληνικού λαού κατά το δημοψήφισμα της 15ης Ιουλίου και να το μετατρέπει ετσιθελικά…. σε “ναι στα μνημόνια”; Δεν μιλάω οπαδικά, δεν είμαι καν οπαδός του Ηρακλής. Είμαι ένας νομικός που έχω διδαχθεί και πιστεύω ότι ο νόμος είναι ο πάντων βασιλεύς (και όχι οι Μαρινάκηδες, οι Σαββίδηδες και οι φίλοι τους των άλλων σωματείων-διαπλεκόμενων παραρτημάτων).
Tέτοιες αποφάσεις, λοιπόν, των ίδιων των ανωτάτων δικαστών είναι που κλονίζουν την εμπιστοσύνη του λαού στη Δικαιοσύνη, αυτές οι αποφάσεις είναι που την οδηγούν στην ανυποληψία και στη γενική απαξίωση, αλλά και υποθάλπουν την αναρχία και τα επεισόδια των αγανακτισμένων απλών ανθρώπων στους δρόμους και στα πεζοδρόμια! Δεν ξέρουν (όχι μόνο οι φίλοι του Ηρακλή και άλλων αδυνάτων οικονομικά ομάδων) που να καταφύγουν σε αυτήν τη χώρα! Που να καταφύγει ο απλός και πτωχός κοσμάκης για να βρει επιτέλους το δίκαιό του από ανώτατους δικαστές -χωρίς να χρειάζεται παντού και οπουδήποτε σε αυτήν την σάπια χώρα να αναζητεί “προστάτες” και διαπλεκόμενους “νταβατζήδες” κοντά στην Εξουσία, ακόμη και για να βρει το δίκαιό του από την -υποτίθεται- τυφλή αλλά και πολύ…. πονηρή και ύπουλη Δικαιοσύνη τέτοιων “Δικαστών”…
ΥΓ “Δικαιοσύνην μάθετε οι ενοικούντες επί της γης” συνιστούσε ο Χριστός -και μάλλον είχε δίκαιο.