Λίγο πριν από τα μεσάνυχτα ώρα Ελλάδος, στην αίθουσα όπου συνεδρίαζε το Eurogroup των Βρυξελλών, φαινόταν ακόμα πως οι εμπλεκόμενοι στη διαπραγμάτευση για το ελληνικό χρέος βρίσκονταν κοντά σε ένα κοινό ανακοινωθέν. Την κρίσιμη εκείνη στιγμή όμως, σύμφωνα με πληροφορίες, συνέβη η μεγάλη ανατροπή, καθώς το τελικό κείμενο που παρουσιάστηκε στους υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης δεν κρίθηκε καθόλου ικανοποιητικό από την ελληνική κυβέρνηση.
Μετά το μεγάλο διάλειμμα που είχε προηγηθεί και αφού πρώτα είχαν συζητηθεί ήδη δύο προσχέδια συμφωνίας αλλά είχαν απορριφθεί, η συνεδρίαση ξανάρχισε, μετά τις 11 το βράδυ, με βάση ένα τρίτο σχέδιο ανακοινωθέντος που κατατέθηκε στους υπουργούς. Κατά την επανέναρξη της συνεδρίασης, υπήρχε η αίσθηση σε κάποιους από τους μετέχοντες πως πλησίαζε και θα μπορούσε να επέλθει ο τελικός συμβιβασμός.
Ωστόσο το περιεχόμενο και αυτού του τελικού σχεδίου τελικώς απορρίφθηκε. Το κείμενο ανέφερε πως το πρωτογενές πλεόνασμα θα διατηρηθεί στο 3,5% ως και το 2022, ενώ στη συνέχεια θα παραμείνει στο 2,2% ως το 2060. Οι αριθμοί αυτοί όμως δεν απείχαν πολύ από τις προβλέψεις των δύο προηγούμενων σχεδίων που είχαν παρουσιαστεί, οπότε δεν φαίνεται να στάθηκαν αυτοί το πρόβλημα, που οδήγησε τελικά στο «σπάσιμο» της συνεδρίασης και στην αναβολή των αποφάσεων για τη «συνολική συμφωνία».
Για το τι πραγματικά συνέβη την στιγμή εκείνη στις Βρυξέλλες, πληροφορίες αναφέρουν ως το κύριο πρόβλημα, πως το σχέδιο συμφωνίας προέβλεπε ότι το Δ.Ν.Τ. θα συνέχιζε να παρακολουθεί το ελληνικό πρόγραμμα, αλλά η συμμετοχή του με δικό του μνημόνιο και χρηματοδότηση θα ενεργοποιείτο μόνον όταν θα άρχιζαν να εφαρμόζονταν τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους. Δηλαδή όχι πριν το τέλος του τρέχοντος προγράμματος που ολοκληρώνεται τον Αύγουστο του 2018, όπως ανέφεραν πολλές φορές οι ευρωπαίοι δανειστές.
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η λύση αυτή ενόχλησε την Αθήνα, αφού παρέπεμπε τη συμμετοχή του Δ.Ν.Τ. στην φάση μετά το τέλος του τρέχοντος προγράμματος, κάτι που θα αποκτούσε μοιραία τη μορφή τέταρτου προγράμματος.
Στο σημείο αυτό, η ελληνική πλευρά φαίνεται πως αρνήθηκε να δεχτεί την προτεινόμενη διευθέτηση. Και δικαιολογημένα αφού, ως γνωστόν, ολόκληρη η διαδικασία των συζητήσεων στο Hilton, της ψήφισης των μέτρων που ακολούθησε από τη Βουλή, αλλά και της προετοιμασίας ενόψει του Eurogroup, είχε οικοδομηθεί σε μία διαφορετική βάση δηλαδή στην συμφωνία για μία διατύπωση που θα επιτρέψει την πλήρη είσοδο του ΔΝΤ από τώρα στο τρέχον ελληνικό πρόγραμμα, έστω και αν παραπέμπει την ενεργοποίηση των μέτρων για το χρέος προς το τέλος του προγράμματος.
Κάπως έτσι η συζήτηση διεκόπη και το ραντεβού των υπουργών Οικονομικών ανανεώθηκε για την 15η Ιουνίου Έμεινε διάχυτη όμως η αίσθηση ότι οι δύο πρωταγωνιστές της χθεσινής βραδιάς ήταν ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Τμήματος του Δ.Ν.Τ. Πόουλ Τόμσεν και, κυρίως, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο όποιος τήρησε μια πολύ σκληρή γραμμή χωρίς να δέχεται οποιαδήποτε υποχώρηση στο χρέος που θα επέτρεπε τον συμβιβασμό
Πάντως μετά τη συνεδρίαση ο επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ επέρριψε εμμέσως πλην σαφώς την ευθύνη στην πλευρά του Δ.Ν.Τ. λέγοντας ότι θα πρέπει να γίνουν σεβαστά όσα έχουν ήδη συμφωνηθεί για μετάθεση των αποφάσεων για το χρέος προς το τέλος του ελληνικού Προγράμματος, το καλοκαίρι του 2018.
Με βάση το σενάριο αυτό για το τι τελικώς διαμείφθηκε πίσω από τις κλειστές πόρτες του Eurogroup, η Αθήνα καλείται να λειάνει τις διαφορές αυτές άμεσα και, πάντως, πριν τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου.
