Απλώνεται πλέον η δικαστική ένταση στις σχέσεις του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμου και του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου με αφορμή το κτήμα Προμπονά στα όρια του Δήμου Αθηναίων (Πατήσια -Γαλάτσι) και την εκεί λειτουργίας Εκκλησίας.
Αρχικά η δικαστική ένταση εκδηλώθηκε στα τέλη Φεβρουαρίου ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών όταν η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών και ο κ. Ιερώνυμος κατέθεσαν ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών αγωγή κατά του Οικουμενικού Πατριάρχη αλλά και κατά της επιτροπής του κληροδοτήματος Προμπονά (έκτασης 8.554 τ.μ.).
Σήμερα, η ένταση μεταφέρθηκε στο Συμβούλιο της Επικρατείας, όπου προσέφυγε το Οικουμενικό Πατριαρχείο και η Ιερά, Βασιλική, Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή των Βλατάδων κατά του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Ιερώνυμου.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών με την από 8.3.2018 απόφασή του σφράγισε την Εκκλησία Αγίου Γεωργίου, Αγίων Αναργύρων και Αγίας Φωτεινής στο κτήμα Προμπονά, με την αιτιολογία ότι είναι ιδιωτικός ναός και τέθηκε σε λειτουργία χωρίς την άδεια του.
Ο ηγούμενος της Μονής Βλατάδων άνοιξε την Εκκλησία και τέλεσε τους Β΄ Χαιρετισμούς χωρίς την άδεια της Εκκλησίας.
Στην συνέχεια ο ηγούμενος επανήλθε πριν από λίγες ημέρες και τέλεσε δεύτερη λειτουργία σε εξωτερικό χώρο, καθώς δεν μπόρεσε να εισέλθει στο ναό και ήδη η Αρχιεπισκοπή απέστειλε επιστολή στον Επίσκοπο Αμορίου και τον καλεί να δώσει εξηγήσεις για τις πράξεις του.
Σήμερα, με την προσφυγή στο ΣτΕ το Οικουμενικού Πατριαρχείο και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος ζητούν την ακύρωση της επίμαχης απόφασης του Αρχιεπισκόπου Αθηνών, γιατί:
1) παραβιάζει το δικαίωμα λατρείας των προσφευγόντων κατά παράβαση του Συντάγματος (άρθρο 13) και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (άρθρο 9),
2) Παραβιάζει το καταστατικό χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος που έχει κυρωθεί με το νόμο 590/1997 και
3) και έχει πλημμελή αιτιολογία.
Τέλος, επισημαίνεται ότι ο επίμαχος Ναός δεν είναι ιδιόκτητος, καθώς αναγέρθηκε όχι για να εξυπηρετεί της θρησκευτικές ανάγκες του ιδιοκτήτη του ακινήτου, αλλά για να τεθεί «ευθύς εξ αρχής σε δημόσια λατρείας, ικανοποιώντας τη βούληση του διαθέτη Προμπονά», όπως έχει δεχθεί και το Εφετείο Αθηνών
