Διαβάστε τη καταγγελία της κ. Μ.Θεοδωρίδου όπως μας την έστειλε στο Μakeleio.gr
«Ονομάζομαι Μαρία Θεοδωρίδου κι είμαι ανιψιά του ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΣΑΜΗ αγνοούμενου του νορμαν ατλαντικ. Είναι 54 ετών, οδηγός νταλίκας, από τη Θεσσαλονίκη, επιβιβάστηκε με νταλίκα σκάνια με την επωνυμία RITOS, που είναι κι η εταιρεία που εργάζεται . Έχει περάσει ένας μήνας κι είμαστε ακόμη στο απόλυτο σκοτάδι. Κανείς δεν έχει ασχοληθεί με την τραγωδία μας και την τύχη των ανθρώπων μας.
Τα κανάλια κάλυψαν το θέμα όσο είχε για αυτά ενδιαφέρον κι όταν φάνηκε η βρώμα που κρύβεται από πίσω έπαψαν κι αυτά να το προβάλουν. Οι αναφορές είναι ελάχιστες και μόνο τους ενδιαφέρον πια είναι αν θα κινηθούμε νομικά. Φυσικά οι δικηγόροι έχουν πέσει γύρω μας σαν τα κοράκια κι αυτό που επιθυμούν, προκειμένου θεωρητικά να κάνουν κάποιες ενέργειες για να μας βοηθήσουν, είναι να αρπάξουν όσα περισσότερα χρήματα μπορούν, για να εκμεταλλευτούν τον πόνο μας και την ευάλωτη θέση στην οποία ΚΑΠΟΙΟΙ ΜΕΓΑΛΟΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ μας έφεραν. ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΕΜΠΟΡΙΟ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ. Το κράτος δεν κάνει τίποτα αυτεπάγγελτα και περιμένει εμάς να κάνουμε τις όποιες νομικές κινήσεις λες και δεν είναι εκείνο υποχρεωμένο να κινηθεί και να ερευνήσει για τους πολίτες του που εξαφανίστηκαν σε ξένα ύδατα-εδάφη, ενώ φυσικά για την τραγική αυτή κατάληξη του πλοίου φέρει μεγάλες ευθύνες και το λεγόμενο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΚΙ ΑΝΗΚΟΥΜΕ. Είναι σχεδόν περιττό να αναφέρω ότι τα κόμματα δεν ενδιαφέρθηκαν στο ελάχιστο.
Πέρα από κάτι συλλυπητήριες δηλώσεις στην αρχή του δράματος δεν έκαναν καμία άλλη ενέργεια. Ούτε η Ν.Δ., ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ που υπόσχεται, μιλά για μια νέα κοινωνία κι υποτίθεται πως είναι από την πλευρά της αριστεράς και κατακρίνει το σύστημα, ούτε το ΚΚΕ που μιλά και κάνει διαδηλώσεις για τους εργαζόμενους, αφού μην ξεχνάμε ότι οι άνθρωποι αυτοί, οι οδηγοί που αγνοούνται, βρισκόντουσαν εν ώρα εργασίας μέσα στο πλοίο.
Ούτε φυσικά ο κ. Θεοδωράκης και το ΠΟΤΑΜΙ του, που αν ήταν ακόμη με την ιδιότητα του δημοσιογράφου, πρώτος θα ερχόταν να κάνει αποκλειστική εκπομπή το δράμα μας. Ούτε όμως κι η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ που λένε πως είναι πατριώτες, θρήσκοι, καθαροί και τίμιοι. Κανείς δεν έκανε τίποτα ούτε μια τυπική δήλωση, όχι ότι την θέλαμε κ.Χίο ή θα μας άγγιζε η δήλωσή τους αλλά το σημειώνω, για να δείξω ότι κάτι πολύ ύποπτο κρύβεται από πίσω (ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ). Βέβαια είναι κι οι εκλογές, με εμάς θα ασχοληθούν που καίγονται τα σπίτια κι οι ζωές μας; Είμαστε, όπως κι οι 9 αγνοούμενοι είναι, Έλληνες φορολογούμενοι πολίτες, εκτελούμε τα καθήκοντα μας προς αυτό το κράτος κι αυτό μας αντιμετωπίζει σαν μηδενικά και σε μία τόσο τραγική μας στιγμή μας πέταξε στην άκρη.
Η ενημέρωση για τις υποτιθέμενες έρευνες που γίνονται στην Ιταλία, στο καράβι και στη θάλασσα είναι το λιγότερο ελλιπής. Μας έπαιρναν κάθε ημέρα κατά την προεκλογική περίοδο και πια μία φορά κάθε 3,4 ημέρες και μας λένε : Οι έρευνες συνεχίζονται, με εναέρια και πλωτά μέσα. Όπως καταλαβαίνετε ψάχνουν μόνο για νεκρούς, ενώ κι οι έρευνές τους για ζωντανούς είναι αγνώστου ποιότητος. Δηλαδή, είδαμε από Ιταλικό ρεπορτάζ μία λέμβο του ατλάντικ που προσάραξε στις ακτές της Αλβανίας. Η λέμβος αυτή ήταν ανέπαφη, δεν είχε πάρει νερά, είχε ένα μαύρο-κόκκινο σάκο, λαπτοπ, ταμπλετ, κινητό, κλειδιά αυτοκινήτου, γυναικεία παπούτσια, μια κουβέρτα παιδική κι έναν κατάλογο με ονόματα που ήταν μάλιστα σημειωμένος με στυλό, με κάποια κυκλωμένα ονόματα. Έρευνες για αυτή τη λέμβο έχουν γίνει; Ρωτήσαμε την ΑΝΕΚ, το υπουργείο εξωτερικών και το υπουργείο ναυτιλίας. Δεν γνωρίζουμε, δεν έχουμε πληροφορίες ότι υπάρχουν Έλληνες διασωθέντες στην Αλβανία. Αυτή ήταν κι είναι η απάντησή τους. Στα Ιταλικά νοσοκομεία δεν μας άφησαν να μπούμε, ενώ μας πήγαν εκεί για να μας πουν, όντας ακόμη στο αεροπλάνο προς Ιταλία : Τι θέλατε κι ήρθατε; Δεν υπάρχει κανείς εδώ! Έπειτα από πρωτοβουλία κι επιμονή της αδερφής μου, που ήταν στο ταξίδι αυτό με την μητέρα μου(αδερφή του Βασίλη Τσάμη), να μας δώσουν γραπτώς όσα λένε, ότι δεν υπάρχουν μη ταυτοποιημένοι Έλληνες στα νοσοκομεία τους, μας γύρισαν σε όλες τις νομαρχίες της Ιταλίας που είναι υποτίθεται οι αρμόδιες αρχές για ταυτοποίηση τέτοιων πληροφοριών.
Τα χαρτιά αυτά κράτησε η πρεσβεία και δεν ξέρουμε αν έχουν και καμία νομική ισχύ. Κατά διαστήματα φτάνουν στα αυτιά μας φήμες που μας αναστατώνουν ότι υπάρχουν μη ταυτοποιημένοι Έλληνες σε νοσοκομεία στην Ιταλία από πηγές όπως νοσοκόμους που είναι γνωστοί συγγενών, από μία δημοσιογράφο του Ραι3 στην Ιταλία που λέγεται ότι το επιβεβαίωσε κι εκείνη σε επικοινωνία με συγγενή. Εν τέλει βέβαια τα μαζεύουν και μας λένε δεν ισχύει τίποτα. Δεν ξέρουμε αν απλά κάποιοι αχαρακτήριστοι παίζουν με τον πόνο και την απελπισία μας ή αν όντως μπορεί να ισχύει κάτι αλλά απλά είναι κάποιοι υπό περιορισμό για τους χ λόγους κι υπάρχουν αυστηρές εντολές απόκρυψης στοιχείων. Κάποιοι, όταν λέμε τις σκέψεις μας και τις ελπίδες μας, μας λένε ότι αυτά είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας όμως μήπως έχει λογική αυτό που ζούμε; Μήπως αυτό που μας βρήκε και συνεχίζει να εξελίσσεται τόσο αργά και βασανιστικά χωρίς οίκτο και τέλος, δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας;
Για να δείτε το μέτρο του χάους ακόμη μέσα στο πλοίο δεν έχουν γίνει έρευνες για νεκρούς!!! Έχει περάσει τόσος καιρός, μας εμπαίζουν ότι ερευνούν και μέσα στο πλοίο στο 3ο και 4ο ντεκ που έχουν καεί ολοσχερώς και γνωρίζουν ότι βρίσκονταν μέσα άνθρωποι δεν έχουν ψάξει για ανθρώπινα ευρήματα. Δημοσιεύουν μόνον κάτι φωτογραφίες και βίντεο για να δικαιολογούν τις παρουσίες τους και τα λεφτά που παίρνουν στις πλάτες μας, ενώ εμείς, οι συγγενείς που βλέπουμε τις εικόνες αυτές και στη σκέψη πως μπορεί κάπου εκεί στα χαλάσματα να υπάρχει κάτι από τον άνθρωπό μας λιώνουμε ημέρα με την ημέρα. Ποιος νιώθει όμως τη συντριβή μας; Ποιος νοιάζεται για την απελπισία και την τρέλα που βιώνουμε καθημερινά; Όσο περνούν οι ημέρες οι ελπίδες μας λιγοστεύουν όμως νεκρούς να κλάψουμε δεν έχουμε. Αν ο άνθρωπός μας έχει φύγει δεν έχουμε τίποτα να του αποδώσουμε τιμή. Να του πούμε αντίο, να ξέρουμε ότι έφυγε. Όσο λοιπόν δεν υπάρχει κάτι από τον Βασίλη μας, όσο δεν υπάρχουν στοιχεία για την ποιότητα των ερευνών τους, όσο δεν υπάρχει αποτέλεσμα από αυτές τις δήθεν έρευνες εμείς ελπίζουμε και θα ελπίζουμε ότι Βασίλης μας ζει, βρίσκεται κάπου, πιθανόν τραυματισμένος, ανήμπορος να επικοινωνήσει και κάποια στιγμή θα γυρίσει σπίτι του, κοντά μας.
Θα ήθελα να σας παρακαλέσω, αν το επιθυμείτε να δημοσιεύσετε το κείμενο αυτό, για να μάθει ο κόσμος τι ζούμε, να καταλάβουν όλοι πόσο χυδαίοι είναι όλοι αυτοί που έτρεξαν να ψηφίσουν και να ταχθούν μαζί τους σήμερα. Σήμερα που οι 9 αυτοί Έλληνες δεν ανήκουν στα δικά τους σπίτια. Σήμερα που τα δικά μας σπίτια καίγονται κι αυτοί γλεντούν τις νίκες τους έχοντας αδιαφορήσει για μια τέτοια τραγωδία. Στη φωτιά που μας άναψαν όμως να καούν όλοι τους, ένας προς ένας. «
Σας ευχαριστώ πολύ,
με εκτίμηση
Μαρία Θεοδωρίδου.
