Η 14χρονη Κατερίνα γύριζε στο σπίτι της, στις 8 το βράδυ, μετά το φροντιστήριο όταν συνέβη το μοιραίο. Ένας 18χρονος που οδηγούσε χωρίς δίπλωμα την σκότωσε. Ο πατέρας της, που δεν μπορεί ακόμα να δεχτεί ότι η μικρή του έχει φύγει από τη ζωή μιλάει με οργή και απογοήτευση για το δυστύχημα. “Νιώθω οργή, μίσος και απογοήτευση για το θάνατο της κόρης μου”
Συγκλονίζει ο πατέρας της 14χρονης Κατερίνας: “Νιώθω οργή, μίσος και απογοήτευση για το θάνατο της κόρης μου” (BINTEO)
Comments are closed.
ποσα τετοια τσογλανια και μαγκακια στα χωρια υπαρχουν……….ερε κατι φαπες που πρεπει να πεσουν….αλλα.δυστιχως οι φαπες πεφτουν αφου γινει το κακο…….
ο πιτσιρικας δεν θα εχει μουτρα να κυκλοφορει στο χωριο, τι θα κανει? θα φυγουν σε καποια αλλη πολη ή εξωτερικο και εκει ξεκινα μια νεα ζωη διχως να εχει τα βλεμματα των συγχωριανων του με μισος στραμμενα πανω του…………
ειλικρινα συλλυπητήρια στον πατερα οτι και να πεις δεν μπορει να απαλύνει τον πονο τους…….
καταλαβαινουμε την οργη σου,
ΤΑ ΘΕΡΜΑ ΜΟΥ ΣΥΛΗΠΗΤΗΡΙΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΙΑ,ΤΗΣ ΚΟΠΕΛΙΤΣΑΣ.
ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΦΙΛΟΣΟΦΗΜΕΝΟΣ,Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ.
ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΦΙΛΕ.
Υ.Γ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΟΜΑΡΗ,ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΤΣΟΓΛΑΝΗ,ΠΟΥ ΠΑΙΖΟΥΝ ΡΩΣΙΚΗ ΡΟΥΛΕΤΑ,
ΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ.
δυστυχώς καταστράφηκε μιά οικογένεια γιά πάντα (σωματικά – ψυχικά κλπ) από ενα 18χρονο τσογλάνι πού οδηγουσε χωρίς δίπλωμα κ τιμωρία καμμιά (μέ αναστολή) κ τωρα ο τσογλαναράς πάει γιά καφέ γιά γκόμενες γιά διασκέδαση …
Δεν υπάρχει τίποτα σκληρότερο για έναν γονιό από το να χάσει το παιδί του, και πόσο μάλλον τόσο νωρίς και τόσο άδικα.
Να πεις τώρα στα όσα είπε αυτός ο άνθρωπος ότι έχει άδικο; Κανείς δεν μπορεί να το πει αυτό.
Όλο το δίκαιο του κόσμου έχει, αλλά που να το βρει. Σε ποιο κράτος δικαίου, με ποια δικαιοσύνη, με ποιους νόμους;
Με τους ξεφτιλισμένους πολιτικούς που νομοθετούν αθλιότητες παριστάνοντας τους εκσυγχρονιστές; Με τους πουλημένους δικαστικούς “λειτουργούς” που για το μόνο που κόπτονται είναι οι παχυλοί μισθοί & οι καρέκλες τους; Με μία ελεεινή κοινωνία που το παίζει “προοδευτική” μέχρι να χτυπήσει το κακό την δική της πόρτα;
Αλίμονο σ’ αυτούς που μένουν πίσω και ζούνε τον εφιάλτη από την αρχή, ξανά και ξανά.
Ο Θεός ας τους δώσει δύναμη να συνεχίσουν για το άλλο παιδί που έχουν… τίποτα άλλο.