Και μετά τι; Άντε να το συνηθίσουμε, άντε να βγουμε από αυτό. Άντε και τι μετά; Η επόμενη μέρα μετά το μνημόνιο αρχίζει να διαμορφώνεται σήμερα στο Eurogroup. Οι πληροφορίες που δημοσιεύει το Reuters κάνουν λόγο για τρία σενάρια που θα τεθούν στο τραπέζι και θα εξεταστούν από τους υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης ώστε στη συνέχεια σε διαπραγμάτευση με την ελληνική κυβέρνηση να επιλεγεί εκείνο που θα ισορροπεί με:
– Την ανάγκη να δοθούν εγγυήσεις στις αγορές και να μην υπάρξει αναταραχή στην Ελλάδα και κατ΄ επέκταση στην Ευρώπη.
– Να μην προκληθούν αναταράξεις στο εσωτερικό μέτωπο και στο πολιτικό σκηνικό.
Στα τρία σενάρια καθοριστικός είναι ο ρόλος των 11,4 δισ. του Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, σύμφωνα με το σχετικό ειδησιογραφικό πόρταλ:
Τα τρία σενάρια μετά την έξοδο από το μνημόνιο προβλέπουν:
1.Τα κονδύλια του ΤΧΣ θα επιστραφούν στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) και η Ελλάδα θα αιτηθεί την συμμετοχή της στην ενισχυμένη γραμμή πίστωσης του ESM με ενισχυμένες προϋποθέσεις.
Η επιλογή αυτή βοηθά την κυβέρνηση να υποστηρίξει ότι τελείωσε πλέον το μνημόνιο και δεν υπάρχει νέο, Παράλληλα η μέθοδος αυτή επιτρέπει να αυξηθούν τα κεφάλαια με απόφαση των υπουργών Οικονομικών. Βέβαια αυτό για να συμβεί θα πρέπει να υπογραφεί μία νέα συμφωνία ένα νέο MOU (δηλαδή μνημόνιο κατανόησης) πράγμα που δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτό από την ελληνική κυβέρνηση.
Ενα άλλο εμπόδιο έχει σχέση με το χρόνο υλοποίησης της νέας μεθόδου. Ια απαιτούσε πέντε εβδομάδες και σε περίπτωση που η Ελλάδα δεν πετύχει τους στόχους κατά την τρέχουσα αξιολόγηση της τρόικα θα έπρεπε να αιτηθεί ένα νέο πλήρες μνημόνιο, πράγμα που επίσης απορρίπτεται.
Οπως γίνεται αντιληπτό η αξιολόγηση από την τρόικα στο πρώτο σενάριο παίζει καθοριστικό ρόλο.
Μία συμφωνία σε αυτό το πλαίσιο θα απαιτούσε τουλάχιστον πέντε εβδομάδες για να ολοκληρωθεί ενώ οι όροι της θα προέβλεπαν ακύρωση της δυνατότητας της πιστωτικής γραμμής σε περίπτωση που η Ελλάδα δεν πετύχαινε τους στόχους. Τότε η Αθήνα θα έπρεπε να αιτηθεί για ένα νέο πλήρες Μνημόνιο.
2. Το δεύτερο σενάριο υλοποιείται σε λιγότερο χρόνο, περίπου τρεις εβδομάδες και είναι πιο ελκυστικό γιατί δεν απαιτείται νέο μνημόνιο. Με βάση αυτό το σενάριο, τα 11,4 δισ. ευρώ του ΤΧΣ θα μπορούσαν να διατεθούν και μετά το 2014, να αλλάξουν οι σκοποί ώστε να μπορούν να διατεθούν για την αποπληρωμή χρέους.
Ετσι, θα είναι ένα μαξιλάρι για την Ελλάδα με ανώτατη οροφή τα 11,4 δισ. ευρώ. Το EFSF θα μπορεί να επαναγοράσει τα ομόλογά του έναντι μετρητών εάν η Αθήνα επιτύχει τις συμφωνημένες μεταρρυθμίσεις. Με αυτόν τον τρόπο δεν θα υπάρξει η ανάγκη υπογραφής ενός νέου μνημονίου.
3.Το τρίτο σενάριο είναι αυτό που η ελληνική κυβέρνηση μάλλον απορρίπτει εκ των προτέρων, αφού προβλέπει επέκταση του υπάρχοντος Μνημονίου από 6 έως 15 μήνες.
Το σενάριο αυτό επιτρέπει στην Ελλάδα να πετύχει αργότερα τα προαπαιτούμενα που θα αξιολογηθούν προσεχώς από την τρόικα και να εισπράξει τα 1,8 δισ. της τελευταίας δόσης η οποία υπάρχει κίνδυνος να χαθεί εάν δεν ολοκληρωθεί η τρέχουσα αξιολόγηση έως τα τέλη του έτους.
Οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης θα μπορούν τότε να συμφωνήσουν σε αλλαγή του σκοπού χρήσης των 11 περίπου δις ευρώ του ΤΧΣ αφού πρώτα επιστρέψουν στο EFSF στα τέλη του έτους στη βάσει την χρονικής επέκτασης του μνημονίου κατά ένα έτος.
Η επιστροφή των κεφαλαίων στο EFSF θα μείωνε το χρέος της Ελλάδας. Ο ρόλος και ο βαθμός εμπλοκής του ΔΝΤ θα έπρεπε να αποφασιστεί αλλά ταυτόχρονα θα ήταν εφικτό το πρόγραμμα να μην ονομαστεί μνημόνιο αλλά «επιστολή προθέσεων».
Ο υπουργός οικονομικών δήλωσε στο Reuters. «Η Ελλάδα αναμένει να υπάρξει μια ενδιάμεση μεταβατική περίοδος περιορισμένης εποπτείας από την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΔΝΤ, διάρκειας έξι έως 12 μηνών, μετά την έξοδό της από το Μνημόνιο στο τέλος του έτους, χωρίς την τρέχουσα «μικρο-διαχείριση» από τους δανειστές»
