Ως διαρκές σκάνδαλο, παρά τις προσπάθειες να αντιμετωπισθεί από το 2012 και μετά, αναδεικνύεται η συνταγογράφηση φαρμάκων.
Η διεθνώς καθιερωμένη μέθοδος της συνταγογράφησης δραστικής ουσίας έχει υποστεί «αφανείς» τροποποιήσεις… επί το ελληνικότερο, με αποτέλεσμα να εξάγεται με βεβαιότητα το συμπέρασμα ότι η κατευθυνόμενη συνταγογράφηση εξακολουθεί να βασιλεύει, διογκώνοντας τη φαρμακευτική δαπάνη, προς όφελος εταιρειών και επίορκων γιατρών.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι Θεσμοί ασκούν στην κυβέρνηση έντονη πίεση να λάβει μέτρα και να επιβάλει τις αυστηρές προβλεπόμενες αυστηρές κυρώσεις κατά γιατρών.
Οι γιατροί έχουν το δικαίωμα να συνταγογραφούν την εμπορική ονομασία φαρμάκων κατ’ ανώτατο όριο 15% επί της συνολικής τους συνταγογράφησης.
Όμως, περιέργως, σε ελάχιστες περιπτώσεις κάνουν χρήση αυτής της δυνατότητας που δίνει ο νόμος. Τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι πλησιάζει στο 100% η συνταγογράφηση με βάση τη δραστική ουσία!
Θεωρητικά, αυτό θα έπρεπε να οδηγεί σε συγκράτηση της φαρμακευτικής δαπάνης, δια της υποκατάστασης ακριβότερων φαρμάκων της ίδιας δραστικής ουσίας με φθηνότερα. Όμως, τα μαθηματικά μοντέλα της τρόικας δεν επαληθεύονται και το μόνο που σώζει τον προϋπολογισμό από τη διόγκωση της φαρμακευτικής δαπάνης είναι το πλαφόν που έχει τεθεί, πέραν του οποίου εφαρμόζονται οι αυτόματοι «κόφτες».
Αυτό συμβαίνει, επειδή έχει ανοίξει το παράθυρο των «σημειώσεων» επί των συνταγών, όπου κάθε γιατρός δικαιούται να γράψει ότι θέλει και έχει γι’ αυτό κάλυψη από το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο βεβαίως δεν έλαβε τη σχετική απόφαση με σκοπό να διευκολύνει την κατευθυνόμενη συνταγογράφηση, αλλά στο πλαίσιο του σεβασμού της καλώς νοούμενης ελευθερίας του γιατρού στην άσκηση του λειτουργήματός του.
