Οι γονείς περνούν πολλές ώρες ανησυχώντας για το πώς θα πειθαρχήσουν τα παιδιά τους αλλά ξεχνούν κάτι εξίσου σημαντικό: το τι κάνουμε μετά.
Αυτο που συνιστούν όλοι οι ειδικοί είναι να τους δίνουμε τη δύναμη να αλλάξουν τη συμπεριφοράτους.
Τα παιδιά ζουν στο τώρα και το σήμερα και δεν κατανοούν ούτε το βάθος χρόνου ούτε ότι οι συμπεριφορές αλλάζουν. Δεν υπάρχει η έννοια της προοπτικής στο μυαλό τους. Για αυτό και είναι δουλειά μας να τους τη δώσουμε.
Οταν λοιπόν το παιδάκι μας κάνει κάτι λάθος, έχουμε συγκεκριμένους τρόπους που μπορούμε να διορθώσουμε την συμπεριφορά του. Αν για παράδειγμα άρπαξε το παιχνίδι ενός άλλου παιδιού, πρέπει αφού διευθετήσουμε το θέμα, δίνοντας το παιχνίδι πίσω και εξηγώντας ότι δεν αρπάζουμε τίποτα, πρέπει μετά να πούμε και μία φράση ακόμη, του τύπου “την επόμενη φορά, θα το θυμηθείς”.
Ετσι διαλύουμε τα αρνητικά συναισθήματα, του δίνουμε την εναλλακτική ότι έχει επιλογή για την επομενη φορά, του δίνουμε την ευθύνη της πράξης του και του μεταλαμπαδεύουμε την αίσθηση του χρόνου και της προοπτικής, στο πλαίσιο πάντα που μπορεί να το αντιληφθεί.
Μία απλή φράση που λέει “την επόμενη φορά να θυμηθείς να περιμένεις τη σειρά σου” τους δίνει πολλές συνισταμένες επικοινωνίας, διαδραστικότητας, ανάληψης ευθυνών, διαχωρισμού του καλού και του μεμπτου.
Τους λεει ότι η ατυχής σημερινή τους επιλογή ΔΕΝ είναι μονιμη, και ότι είναι στο χέρι τους να την αλλάξουν. Τους δίνει κάτι θετικό να περιμένουν και μία ανακουφιση οτι μπορούν να διορθώσουν το λάθος τους.
Τα μικρά παιδάκια δεν θυμούνται εύκολα, και το να αλλάξεις τον τρόπο σκέψης τους θέλει υπομονή και πρακτική.
