Χωρίζει, ή μάλλον ενώνει, την Αρκαδία και τη Λακωνία. Η ονομασία του προέρχεται από την αρχαιότητα, από την ίδια ρίζα με τις ονομασίες της Πάρνηθας και του Παρνασσού, και σημαίνει «λαμπερή κορυφή», από το φως του ηλίου που δύει ή από το φως της σελήνης.
Ο λόγος για τον Πάρνωνα ή Μαλεβό, το ιερό βουνό του θεού Κρόνου, με τοπία απαράμιλλης ομορφιάς και χωριά που διατηρούν ανόθευτη από τον τουρισμό την ταυτότητα και την ατμόσφαιρά τους.
Ψηλότερη κορυφή του είναι η Μεγάλη Τούρλα ή Κρόνιο, στα 1936 μέτρα, έχει όμως κι άλλες πολύ ψηλές κορυφές, όπως τη Γαϊτανόραχη στα 1803 μέτρα και τη Μαδαρή στα 1685. Το μήκος του ξεπερνά τα 100 χιλιόμετρα, από το οροπέδιο της Τεγέας, στα βόρεια, μέχρι τον Κάβο Μαλιά. Στα ανατολικά αγγίζει τον Αργολικό κόλπο και το Μυρτώο Πέλαγος και στα δυτικά φτάνει στην κοιλάδα του Ευρώτα.
Το ανάγλυφό του είναι συναρπαστικό: επιβλητικές βουνοκορφές, οροπέδια εκπληκτικής ομορφιάς, άγρια φαράγγια και βαθιές κοιλάδες. Από τα πιο εντυπωσιακά φαράγγια του είναι η Λεπίδα, που έχει λίμνη και καταρράκτες. Τα νερά τριών ποταμών κελαρύζουν διαρρέοντας τον Πάρνωνα, του Τάνου, του Βρασιάτη και του Δαφνώνα.
Εκτός από τις ψηλές κορυφές του, το υπόλοιπο βουνό διαθέτει πλούσια βλάστηση με έλατα, κέδρους, καστανιές, καρυδιές, πλατάνια αλλά και πλήθος αρωματικών φυτών. Ο υγρότοπος Μουστού και οι περιοχές άνω των 1600 μέτρων προστατεύονται από το δίκτυο Natura 2000 και τα δάση της Μαλεβής, της Καστάνιτσας και της Σέλλας χαρακτηρίζονται διατηρητέα μνημεία της φύσης. Μέσα σε αυτόν τον φυσικό πλούτο ζει πλήθος άγριων θηλαστικών αλλά και σπάνιων πουλιών.
Γραφικά και πανέμορφα είναι και τα δεκάδες χωριά που είναι διάσπαρτα στις πλαγιές του. Παραδοσιακοί οικισμοί, εξαιρετικής αρχιτεκτονικής και αισθητικής, όπως αυτοί της Τσακωνιάς, συμπληρώνουν με τον πιο φιλόξενο τρόπο την εμπειρία εξερεύνησης του Πάρνωνα.
