Το ενδεχόμενο ύπαρξης μεγάλων ποσοτήτων νερού σε τέσσερις από τους επτά μυστήριους
εξωπλανήτες που βρίσκονται σε ένα πλανητικό σύστημα σε απόσταση 39 ετών φωτός από τη Γη αντιμετωπίζουν πλέον ως πολύ σοβαρό οι επιστήμονες δίνοντας νέα ώθηση στην πιθανότητα να υπάρχει ζωή και εκτός του ηλιακού μας συστήματος.
Πρόκειται για τους επτά πλανήτες με μέγεθος παρόμοιο με αυτό της Γης που περιστρέφονται γύρω από το ψυχρό αστέρι Trappist-1. Οι πλανήτες αυτοί ανακαλύφθηκαν μέσα στο 2017 σκορπίζονας ρίγη ενθουσιασμού σε όσους ψάχνουν απάντηση στο ερώτημα «υπάρχει άραγε ζωή εκεί έξω;».
Οι επιστήμονες μέχρι σήμερα έλεγαν ότι και οι επτά αυτοί πλανήτες θα μπορούσαν να φιλοξενούν νερό, με την προϋπόθεση των κατάλληλων συνθηκών στην ατμόσφαιρά τους.
Τώρα, όμως, υποστηρίζουν ότι βρίσκονται ένα βήμα πιο κοντά στο να ανακαλύψουν αν οι τρεις από τους τέσσερις πιο «εξωτερικούς» πλανήτες – που βρίσκονται σε απόσταση τέτοια από τον Trappist-1 ώστε να μπορούν να έχουν τρεχούμενο νερό – είναι όντως υγροί.
Καλλιτεχνική απεικόνιση του συστήματος του Trappist-1 και των πλανητών του. Η πιθανότητα νερού απεικονίζεται στις παγωμένες λίμνες και στους ατμούς που τις καλύπτουν
«Αυτό που βρήκαμε μας λέει ότι πιθανότατα οι τρεις από τους επτά πλανήτες που είναι πιο κοντά στον Trappist-1 δεν είναι πρόσφοροι για να δούμε αν υπάρχει ζωή» δήλωσε ο Vincent Bournier, ο βασικός συντάκτης της σχετικής μελέτης του Πανεπιστημίου της Γενεύης.
Εργαλείο για την ανάκαλυψη αποτελεί το τηλεσκόπιο Hubble που μπορεί να καταγράφει την ποσότητα της υπεριώδους ακτινοβολίας που εκπέμπει ο Trappist-1.
Βάσει των μοντέλων που χρησιμοποιήθηκαν από τους επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης διαπιστώθηκε ότι σε μια περίοδο 8 δισ. ετών οι πιο εσωτερικοί πλανήτες θα μπορούσαν να έχουν χάσει μια ποσότητα νερού ίση με 20 φορές το νερό που αποτελεί τους ωκεανούς στη Γη.
Αντίθετα οι πιο εξωτερικοί πλανήτες θα μπορούσαν να έχουν χάσει ποσότητα ίση με 3 φορές το νερό των ωκεανών για την ίδια περίοδο των 8 δισ. ετών, δημιουργώντας έτσι ελπίδες ότι νερό μπορεί να υπάρχει ακόμα σε σοβαρές ποσότητες.
Επιπλέον ανακάλυψαν ότι αυτοί οι πλανήτες μπορεί να έχουν αποκαταστήσει σημαντικές ποσότητες νερού μέσω ηφαιστιακών συμβάντων που απελευθέρωσαν νερό από το εσωτερικό τους.
Αυτό που πλέον αποτελεί στόχο για τις ερευνητικές ομάδες είναι να μελετήσουν ακόμα περισσότερο την πυκνότητα των πλανητών προκειμένου να ανακαλύψουν με πόσο νερό μπορεί να δημιουργήθηκαν.
