Το αγριοκάτσικο των Πυρηναίων (Pyrenean ibex) είναι το πρώτο εξαφανισμένο είδος το οποίο (όμως) έχει εξαφανιστεί δύο φορές.
Κάποτε ηταν σύνηθες φαινόμενο για όσους ζούσαν στα Πυρηναία, την οροσειρά η οποία χωρίζει την Ισπανία από τη Γαλλία να κοιτούν τριγύρω και να βλέπουν τα συγκεκριμένα αγριοκάτσικα με τα χαρακτηριριστικά στριφογυριστά κέρατα – την αίτια της εξαφάνισής τους αφού οι κυνηγοί προτιμούσαν να τα κοιτούν κρεμασμένα σε σαλόνια παρά στο κεφάλι τους. Παρά τις προσπάθειες διάσωσής τους τη δεκαετία του 1980, ήταν ήδη πολύ αργά με το είδος να εξαφανίζεται σιγά – σιγά. Το 1997 είχε απομείνει μόλις ένα αγριοκάτσικο των Πυρημαίων, η 13χρονη Celia. Ο εξειδικευμένος για άγρια ζώα κτηνίατρος Alberto Fernández-Arias,αιχμαλώτισε το ζώο δέκα μήνες προτού αυτό πεθάνει προκειμένου να αποσπάσει από τα αυτιά και τα πλευρά του ζώου Ιστό με το σύνολο των κυττάρων αυτών να καλλιεργούνται και να αποθηκεύονται με την διαδικασία της κρυοσυντήρησης σε ειδικό εργαστήριο.
Ομάδα η οποία συστάθηκε από Γάλλους και Ισπανούς ερευνητές και με επικεφαλής τον Jose Folch began προσπάθησε με τη μέθοδο κλωνοποίησης – η οποία είχε χρησιμοποιηθεί για πρώτη φορά στο πρόβατο Dolly το 1996 – να αναβιώσουν το είδος του αγριοκάτσικου των Πυρηναίων και παρά όλες τις αντενδείξεις ένα αγριοκάτσικο γεννήθηκε το 2003 στις 30 Ιουλίου. Ωστόσο, γρήγορα έγινε αντιληπτό πως δεν μπορούσε να αναπνεύσει σωστά και δέκα λεπτά αργότερα είχε ήδη πεθάνει.
