Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, τα κράτη ήρθαν αντιμέτωπα με ένα στρατιωτικό σκέλος που δεν ήταν μέχρι τότε ιδιαίτερα διαδεδομένο. Την από αέρος επίθεση. Αεροσκάφη ζέπελιν εκτελούσαν βομβαρδισμούς, όπως φυσικά και τα πρώτα αεροπλάνα.
Αν οι χώρες που δέχονταν επίθεση είχαν τρόπο να προλάβουν την έφοδο, μπορούσαν να την αναχαιτίσουν και να καταρρίψουν τα αεροπλάνα. Θυμίζουμε πως η ανακάλυψη του ραντάρ θα αργούσε μερικά χρόνια ακόμη.
Ποια ήταν λοιπόν η λύση για την άμυνα και την προστασία της εδαφικής ακεραιότητας κάθε χώρας; Οι μηχανές των ιπτάμενων έκαναν πολύ δυνατό ήχο, μειονέκτημα που μπορούσε να αποτελέσει ατού στα χέρια των αμυνόμενων. Οι στρατιωτικές μυστικές υπηρεσίες λοιπόν κατασκεύασαν συσκευές πρόσληψης ήχου, που έμοιαζαν με γιγαντιαία στηθοσκόπια που κατέληγαν σε ακουστικά.
Η αποτελεσματικότητα τέτοιων συσκευών ήταν κρίσιμη, αφού όσο πιο νωρίς γίνονταν αντιληπτά τα αεροσκάφη, τόσο πιο έτοιμοι θα μπορούσαν να είναι οι αμυνόμενοι. Φυσικά, η κατασκευή της πολεμικής τούμπας ήταν πάντα σε πειραματικό στάδιο και η αποτελεσματικότητά τους αμφιλεγόμενη.
1932 – Ιάπωνες στρατιώτες κάνουν επίδειξη της πολεμικής τούμπας
Από τις πιο αποτελεσματικές η γιαπωνέζικη, η χρήση της οποίας επεκτάθηκε μέχρι το ξέσπασμα του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου. Σύντομα και κατά τη διάρκεια του πολέμου η χρήση τους εγκαταλείφθηκε, αφού τα αεροπλάνα ανέπτυσσαν υψηλές ταχύτητες, ενώ εξελίχθηκε η τεχνολογία του ραντάρ.
1921 – Τεράστιος μεγεθυντής ήχου σε χωράφι, με στρατιώτη σε επιφυλακή για αεροπορική επιδρομή
