Είναι η “αθέατη” πτυχή των αεροπορικών επιχειρήσεων σε μοίρες μαχητικών F-16. Νυχτερινές πτήσεις με διόπτρες νυχτερινής όρασης.
Πρόκειται για μια δυνατότητα που εισήχθη στην ΠΑ μετά την άφιξη των F-16C/D Block 52+ το 2003 και σταδιακά υιοθετήθηκε μετά το 2005 από όλες τις πολεμικές Μοίρες που επιχειρούν με τον τύπο.
Η πτήση τη νύχτα σε μαχητικό έχει τεράστια διαφορά από την ημέρα. Είναι πιο δύσκολη και επικίνδυνη αλλά χάρις τα συστήματα που είναι διαθέσιμα και στην εκπαίδευση που έχουν οι χειριστές της ΠΑ είναι σε θέση να πετάνε με απόλυτη ασφάλεια.
Οι διόπτρες NVG (Night Vision Goggles) τύπου AN/AVS-9 (V) που προσαρμόζονται επί ειδικής υποδοχής στη κάσκα των ιπταμένων έχουν αποκλειστικό σκοπό να επεκτείνουν την ανθρώπινη όραση στο σκοτάδι.
Αποτελούν ουσιαστικά ένα οπτικό βοήθημα παρατήρησης που λειτουργεί με ενίσχυση του υπάρχοντος αστρικού φωτός, παράγοντας μια φωτοενισχυμένη οπτική εικόνα μετατοπισμένη ελαφρά προς το εγγύς υπέρυθρο οπτικό φάσμα.
Τα συστήματα αυτά αξιοποιούνται αποκλειστικά από τα πληρώματα των F-16C/D Block 52+, καθώς σε σχέση με τα παλαιότερης κατασκευής Block 30/50, είναι τα μόνα που διαθέτουν συμβατό φωτισμό στο πιλοτήριο.
Χάρις τα NVG, ο πιλότος ενός Block 52+ απολαμβάνει αυξημένη επίγνωση τακτικής κατάστασης καθώς δεν περιορίζεται πλέον από το περιορισμένο εύρος όρασης που παρέχει μονάχα στο πρόσθιο τόξο θέασης, η υπέρυθρη εικόνα του ατρακτηδίου ναυτιλίας του LANTIRN επί του HUD.
Με τον τρόπο αυτό κατά τη διάρκεια μιας νυχτερινής πτήσης με NVG, η όραση επεκτείνεται και έξω από το παράθυρο όρασης που παρείχε το HUD (με την υπέρυθρη εικόνα του FLIR από το LANTRN), με ευρεία όραση προς κάθε κατεύθυνση που κοιτάει ο χειριστής που τα φοράει.
Η χρήση τους επιτρέπει την υψηλής ποιότητα όραση τη νύχτα ιδιαίτερα σε περιοχές με έντονο εδαφικό ανάγλυφο προσφέροντας προφανή πλεονεκτήματα στην αντίληψη θέσης κατά τη διάρκεια της πτήσης στο σκοτάδι μέσα σε βουνά.
ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΕ ΡΟΥΤΙΝΑ
Οι συγκρίσεις στην εποχή “προ NVG” στη ΠΑ είναι καταλυτικές. Για τους χειριστές η είσοδος σε υπηρεσία των συστημάτων αυτών αποτέλεσε μια νέα εμπειρία, κάνοντας τη ζωή τους ευκολότερη όταν είναι υποχρεωμένοι να πετάξουν σε νυχτερινές αποστολές.
Μέχρι το 2005, οι πιλότοι που πετούσαν βράδυ, αντιμετώπιζαν το πλήρες σκοτάδι βασιζόμενοι σε συγκεκριμένα όργανα για να μπορέσουν να εκτελέσουν ναυτιλία. Με την έλευση και πλήρη αξιοποίηση των F-16C/D Block 52+, η ύπαρξη NVG συνδυαστικά και με το ατρακτήδιο νυχτερινής ναυτιλίας και σκόπευσης LANTIRN προσέφεραν πολύ περισσότερες δυνατότητες.
Υπάρχει όμως τεράστια διαφορά στις τακτικές που χρησιμοποιούνται την ημέρα σε σχέση με τη νύχτα. Ειδικά οι νέοι χειριστές σε μια Μοίρα είναι υποχρεωμένοι να αποκτήσουν πολλές γνώσεις και να κάνουν εξάσκηση αυτών των γνώσεων.
Στην αρχή η εμπειρία πτήσης στο σκοτάδι με μαχητικό –ιδίως σε χαμηλό ύψος – μπορεί να είναι δυσάρεστή έως και τρομακτική..Σταδιακά όμως με την εμπειρία όλα θα αρχίζουν να φαίνονται πιο απλά τη νύχτα.
Το ζητούμενο είναι – όπως σε όλα τα ειδικά αντικείμενα – οι νέοι αεροπόροι να εκπαιδευτούν και να εξοικειωθούν πλήρως με τις διαδικασίες. Όσο όμως και αν φαντάζει δύσκολο, με αρκετή προσπάθεια όλα θα φαίνονται από ένα σημείο και μετά πιο απλά και πιο εύκολα.
Η ΑΠΟΨΗ ΕΝΟΣ ΧΕΙΡΙΣΤΗ
Σημειώνεται ότι αν και αυτόνομα, τα NVG δεν αποτελούν σκοπευτικά συστήματα αλλά επιτρέπουν την εκτέλεση τακτικών βομβαρδισμού εξ όψεως κατά τη διάρκεια μιας νυχτερινής πτήσης με μη κατευθυνόμενα όπλα, όπως επίσης και την διατήρηση κλειστού σχηματισμού μέσα στο απόλυτο σκοτάδι που ήταν πρακτικώς αδύνατο να υλοποιηθεί στο παρελθόν υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες.
Αναφερόμενος στις διόπτρες νυχτερινής όρασης σε σχέση με την αίσθηση που δημιουργούν στον αέρα, χειριστής της ΠΑ με μεγάλη εμπειρία στα F-16 μας ανέφερε τα εξής:
«Ο συνδυασμός LANTIRN και NVG δίνει μοναδικές δυνατότητες για την πτήση τη νύχτα. Το LANTIRN και το TFR ( πολύ πτήση με παρακολούθηση αναγλύφου) σε προστατεύουν όταν πετάς χαμηλά, το FLIR σου δίνει την εικόνα 20 μοίρες μπροστά, και τα NVG τη συμπληρώνουν 360 μοίρες γύρω. Ανάλογα με τις συνθήκες υγρασίας και τη νύχτα μπορείς να χρησιμοποιήσεις είτε το ένα είτε το άλλο ή και τα δύο.
Πιστεύω ότι είναι μοναδικό αυτό που κάνουμε σήμερα στην ΠΑ.. Η μοναδική άλλη Μοίρα πλήν της 340Μ που πετάει σε αυτές τις αποστολές με το σύστημα LANTIRN είναι η 347Μ χωρίς όμως τα NVG Προσφάτως ορισμένα συστήματα LANTIRN διατέθηκαν και στην 335Μ και 336Μ με Block 52+ Advanced, οι οποιες φυσικά ήδη διαθέτουν NVG. Επίσης και η 337Μ με Block 52+ χρησιμοποιεί τα NVG κυρίως σε νυχτερινές αποστολές αναχαίτισης). Στις ΗΠΑ η USAF έχει σταματήσει τη χρήση χαμηλών πτήσεων TFR, εκτός από τις Μοίρες των μαχητικών κρούσης F-15E Strike Eagle.
Από τις λοιπές χώρες – χρήστες του F-16 μόνο οι ισραηλινοί πετάνε TFR. Τα πλεονεκτήματα που σου δίνει το LANTIRN μαζί με τα NVG σε μια νυχτερινή αποστολή κρούσης είναι ότι είσαι protected από TFR σε πετάει με ασφάλεια στα 500ft και ταυτόχρονα μπορείς να δείς το εξωτερικό περιβάλλον και να εκτελέσεις εξαπολύσεις Air to Ground βλημάτων εναντίον στόχων στο έδαφος.
Επιπλέον με τα NVG;s μπορείς να εντοπίσεις οπτικά εκτοξεύσεις βλημάτων SAM από το έδαφος και να πετάξεις σε κλειστό σχηματισμό στο σκοτάδι.
Ιδιαίτερα στην τελευταία περίπτωση ο σχηματισμός μιας τετράδας με ναυτιλία χαμηλού ύψους μόνο με το TFR του LANTIRN χωρίς NVG, μπορεί να έφτανε σε μήκος τα 15 μίλια. Όμως τώρα χάρις τα NVG ο σχηματισμός μπορεί να περιοριστεί στο μισό γιατί οι χειριστές μπορούν να πετάξουν τακτικό σχηματισμό με άλλα αεροσκάφη.
Για αποστολές Air to Air ανάλογα με τις συνθήκες της νύχτας αν είναι High Illumination η Low Illumination μπορείς να αντιδράσεις ανεβαίνοντας στα 1000 ft υπερβαίνοντας τα limits του TFR όταν η στροφή σου είναι περιορισμένη».
Όσον αφορά τις Μοίρες με ρόλο νυχτερινής κρούσης (πρόκειται για τις 340Μ,347Μ και προσφάτως οι 335Μ και 336Μ),οι απαιτήσεις για τους ιπτάμενους είναι ακόμη μεγαλύτερες σε σχέση με τις υπολοιπες, καθώς για να κριθούν ικανοί να πετάξουν σε χαμηλό ύψος στο σκοτάδι, θα πρέπει προηγουμένως – εκτός από άριστοι μαχητές και γνώστες του F-16 – να είναι πιστοποιημένοι σε μια σειρά από επιμέρους συστήματα και όπλα.
Αυτά αφορούν καταρχήν το σύστημα νυχτερινής ναυτιλίας και σκόπευσης LANTIRN και στη συνέχεια το χειρισμό βλημάτων αέρος – εδάφους AGM-65G MAVERICK και βομβών κατευθυνόμενων με λέιζερ τύπου GBU-10/24 Paveway II, και JDAM.
Ο επικείμενος εκσυγχρονισμός των F-16 της ΠΑ σε επίπεδο Viper, θα καταστήσει επιτέλους μετά από χρόνια αναμονής και παλαιότερες εκδόσεις όπως τα Block 50 και πιθανώς τα Block 30, συμβατά με διόπτρες NVG, προσφέροντας επιτέλους πλήρη εκμετάλλευση των δυνατοτήτων που αυτές παρέχουν μαζί με συστήματα τεχνολογίας αιχμής όπως κάσκες JHMCS, Link 16, προηγμένα όπλα αέρος αέρος και κατευθυνόμενα πυρομαχικά αέρος εδάφους.
πηγή: thinknews.gr
