Με το χρυσό μετάλλιο στο στήθος, το 3ο σε Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, με το χαμόγελο αλλά και τη συγκρότηση που τον χαρακτηρίζει, έφτασε ο Λευτέρης Πετρούνιας από τη Ρουμανία στην Αθήνα, μαζί με όλη την αποστολή της Εθνικής ενόργανης γυμναστικής. Κατά την άφιξή του όμως ξέσπασε για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες δουλεύει ο ίδιος όπως και οι υπόλοιποι Έλληνες πρωταθλητές.
«Ήρθε το τρίτο το καλό και θέλω αυτή η σειρά ευρωπαϊκών τίτλων να πάει όσο μακρύτερα γίνεται! Το πρώτο μέλημα είναι να έχουμε την υγεία μας, έχουμε όρεξη για προπόνηση και θα προσπαθήσουμε να πετύχουμε πολλά ακόμα. Είμαι σε καλή φόρμα, η απόσταση από τον δεύτερο του τελικού ήταν τεράστια, θεωρώ λοιπόν ότι με σωστή δουλειά μπορούμε να συνεχίσουμε τις νίκες. Τώρα θα κάνω αποθεραπεία περίπου δέκα μέρες για να ξεκουράσω τον ώμο μου και μετά θα επιστρέψουμε στη δουλειά για το παγκόσμιο του Μόντρεαλ», είπε ο Έλληνας πρωταθλητής ο οποίος έχει κλείσει έναν χρόνο αήττητος, αλλά όπως ξεκάθαρισε: «Θα ήθελα να φτάσω έτσι μέχρι τους Ολυμπιακούς του Τόκιο. Αυτός είναι ο στόχος στο πίσω μέρος του μυαλού μου».
Μόνο που οι συνθήκες κάτω από τις οποίες είναι υποχρεωμένος να δουλεύει καθημερινά μόνο ως ιδανικές κι αντάξιες ενός Ολυμπιονίκη δεν είναι καθώς από την πλευρά της Πολιτείας είναι μηδαμινή.
«Τα πράγματα είναι δύσκολα και θα το ξαναλέμε μέχρι να αλλάξει κάτι. Εμείς θα παραμένουμε συνεπείς, επειδή αυτό που κάνουμε το γουστάρουμε πάνω απ’ όλα! Αν πάντως δεν είχα τον χορηγό μου, Stoiximan.gr, δεν θα έφτανα μέχρι εδώ. Δεν είναι μόνο θέμα χρημάτων, είναι και άλλα πράγματα που έχουμε ανάγκη: Κάποια σετ οργάνων που χρειαζόμαστε, να έχουμε φυσιοθεραπευτές και γιατρούς, να έχουμε θέρμανση στο γυμναστήριο, να υπάρχει κάποια οργάνωση. Και σε δεύτερη φάση, η χρηματοδότηση είναι ελλιπής, γιατί στον τελευταίο αγώνα προετοιμασίας στο Μπακού πήγαμε με δανεικά…», είπε με τον χειμαρρώδη λόγο του και συμπλήρωσε με νόημα:
«Την κατάσταση όλοι ξέρουμε ότι είναι δύσκολη… Έτσι ήταν πάντοτε, τουλάχιστον από το 2009 που εγώ αγωνίζομαι σε τελικούς. Δεν έχει να κάνει με κυβερνήσεις και κόμματα, το πρόβλημα είναι μόνιμο: Υπάρχει ελλιπής στήριξη στον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Πάντοτε θα ζητάμε στήριξη από την Πολιτεία και πάντοτε θα περιμένουμε το κάτι παραπάνω, που θα μας βοηθήσει να πάμε σε περισσότερους αγώνες, να καλύψουμε τις βασικές μας ανάγκες και να αναδείξουμε περισσότερα νέα ταλέντα, γιατί όπως είδατε βγάζουμε ταλέντα ακόμα και με το τίποτα!»
Τέλος όσον αφορά τον αγώνα που του χάρισε ένα ακόμη μετάλλιο σημείωσε: «Ήταν ένας αγώνας με ένταση. Υπήρχαν κάποιες δυσκολίες, αφού χάθηκε ένας επίδεσμος πριν τον τελικό και αυτό με αποσυντόνισε πολύ επειδή ακολουθώ μία συγκεκριμένη ρουτίνα στο μυαλό μου, αλλά ανταποκριθήκαμε πολύ καλά στην πίεση. Οι Ρουμάνοι είναι πολύ κοντά μας ως φίλαθλοι και μου έδωσαν ως λαός πολλή περισσότερη αγάπη από ό,τι περίμενα. Μου έκανε τρομερή εντύπωση αυτό».
