Σύμφωνα με πληροφορίες που «διαρρέουν» από τις Βρυξέλλες, το σοβαρότερο πρόβλημα στην παρούσα φάση των διαπραγματεύσεων είναι τα πλεονάσματα της διετίας 2019-2020, με δεδομένο ότι γίνεται δεκτό από όλες τις πλευρές ότι ο στόχος για το 3,5% του ΑΕΠ θα διατηρηθεί ως και το 2020 και θα μειωθεί στη συνέχεια.
Για το 2018, τελευταίο έτος του ευρωπαϊκού προγράμματος και προτελευταίο του νέου προγράμματος που σχεδιάζει το ΔΝΤ, η απόκλιση που έχει εντοπισθεί από τους θεσμούς φθάνει τα 700 εκατ. ευρώ. Ήδη η ελληνική κυβέρνηση έχει προτείνει πρόσθετα μέτρα που γίνεται δεκτό από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς ότι αρκούν για να καλυφθεί ο στόχος.
Για τη διετία 2019-2020, όπου εντοπίζεται το σοβαρότερο πρόβλημα, το Ταμείο επιμένει ότι είναι αδύνατη η επίτευξη του στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% χωρίς πρόσθετα μέτρα με στόχο εξοικονόμησης τουλάχιστον 2 δισ. ευρώ.
Το συμβιβαστικό σενάριο που εξετάζεται προβλέπει την ενεργοποίηση μετά το 2018 ενός «κόφτη Νο2», ο οποίος θα είναι ενισχυμένος σε σχέση με τον ήδη ισχύοντα, ώστε να ικανοποιηθεί το Ταμείο, που έχει ξεκαθαρίσει ότι θεωρεί απαράδεκτο να συνεχίσουν να κόβονται λειτουργικές δαπάνες και να αφήνονται άθικτες οι δαπάνες για μισθούς και συντάξεις.
Κατ’ αντιστοιχία με τον αυτόματο μηχανισμό δημοσιονομικής διόρθωσης για την Ελλάδα, συζητείται ένας αυτόματος μηχανισμός διόρθωσης των δαπανών εξυπηρέτησης του χρέους, ώστε να μην υπερβαίνουν το 15% του ΑΕΠ, ο οποίος θα ενεργοποιείται μετά το 2018 με απόφαση του Eurogroup.
