Η καταστροφική χιονοστιβάδα, που παίρνει τα πάντα στο δρόμο της, μπορεί να αρχίσει με την πτώση μιας πέτρας. Ένας από τους μακρύτερους, σκληρούς και αιματηρούς τοπικούς πολέμους του παρόντος – του Βιετνάμ – ξεκίνησε με το ασήμαντο περιστατικό στον κόλπο Bakbo (Tonkin ή Κόλπος του Tonkin) στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, που συνέβη ακριβώς πριν 53 χρόνια – στις 2 Αυγούστου , 1964.
Η επίσημη ενημέρωση του Λευκού Οίκου σχετικά με το συμβάν του κόλπου του Tonkin, όπως φαίνεται από τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, ήταν ψέματα και παραποίηση της Αμερικανικής υπηρεσίας πληροφοριών.
Ο αγώνας των Αμερικανικών στρατευμάτων στο Βιετνάμ συνεχίστηκε περισσότερο από μια δεκαετία – μέχρι τον Αύγουστο του 1975. Πάνω από 2,7 εκατομμύρια Αμερικανοί στρατιώτες συμμετείχαν σε αυτόν, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχασαν περίπου 58 χιλιάδες ανθρώπους και οι φορολογούμενοι – 111 δισεκατομμύρια δολάρια. Ο αριθμός των θυμάτων μεταξύ πολιτών του Βιετνάμ και στα δύο μέρη του – στο νότιο και στο βόρειο – εκτιμάται σε δύο εκατομμύρια ανθρώπους.
Αμερικάνοι στρατιώτες και κάτοικος ενός από τα βιετναμέζικα χωριά που κάηκαν από τους στρατιώτες των ΗΠΑ
Στην δεκαετία του εξήντα του προηγούμενου αιώνα το Βιετνάμ ήταν μια διαιρεμένη χώρα. Σύμφωνα με τις συμφωνίες της Γενεύης του 1954, το προηγουμένως ομοιογενές κράτος χωρίστηκε προσωρινά στα δύο κατά μήκος του 17ου παραλλήλου. Στο βορρά, η Λαϊκή Δημοκρατία του Βιετνάμ (DRV), με τη βοήθεια της Σοβιετικής Ένωσης οικοδομούσε τον Σοσιαλισμό. Στο νότο, στην πολιτεία του Βιετνάμ, όπου η γαλλική αποικιακή κυριαρχία αντικαταστάθηκε από την Αμερικανική προστασία, το ένα μετά το άλλο υπήρχαν στρατιωτικά πραξικοπήματα και υπήρξε εμφύλιος πόλεμος, ενώ συμμετείχαν ενεργά αντάρτες που υποστήριζαν τον Βορρά. Σταδιακά διεύρυναν τα εδάφη που κατείχαν και ανησυχούσαν πολύ την Ουάσινγκτον, η οποία φοβόταν την «εξάπλωση της κομμουνιστικής πανούκλας» σε όλη την Ασιατική περιοχή.
Τον Ιούλιο του 1964, οι Ηνωμένες Πολιτείες έστειλαν στον κόλπο Tonkin για να περιπολούν στις ακτές βόρειου Βιετνάμ πολεμικά πλοία του έβδομου στόλου. Τη δεύτερη ημέρα του Αυγούστου το δεύτερο μισό της ημέρας, το πλήρωμα του αντιτορπιλικού Maddox, το οποίο διεξήγαγε έρευνα ραδιοεξοπλισμού, ανέφερε σχετικά με την προσέγγιση τριών πλοία τορπιλακάτων του Βόρειου Βιετνάμ.
Ακόμα δεν υπάρχουν σαφείς εξαντλητικές πληροφορίες για τα γεγονότα εκείνης της ημέρας. Σύμφωνα με μία από τις εκδοχές, η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στα διεθνή ύδατα και το αντιτορπιλικό πρώτο έριξε προληπτικό πυροβολισμό στον οποίο τα σκάφη απάντησαν με πυροβολισμούς βαριών πολυβόλων. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, βομβιστές τορπιλών επιτέθηκαν στο πρώτο, και το αντιτορπιλικό άνοιξε πύρ με όπλα, έχοντας χτυπήσει με απευθείας χτύπημα ένα από τα σκάφη. Υπάρχει μια έκδοση που εισήγαγε το Maddox στα χωρικά ύδατα του DRV, και τα σκάφη έπλευσαν πρός το αντιτορπιλικό , προσπαθώντας να το απομακρύνουν στα διεθνή ύδατα, και σε απάντηση άνοιξε πυρ. Και επίσης ότι τα πλοία του βόρειου Βιετνάμ επιτέθηκαν στο αμερικανικό πλοίο για προληπτικούς σκοπούς ως πιθανός κίνδυνος για την ασφάλεια.
Εν πάση περιπτώσει, αλλά ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης, γεγονός που επιβεβαιώθηκε και από τα δύο συμβαλλόμενα μέρη, μία ( άλλες πηγές – δύο) τορπιλάκατοι του Βόρειου Βιετνάμ DRV διαγράφηκαν από τη δράση και το αντιτορπιλικό των ναυτικών δυνάμεων των ΗΠΑ δεν χτυπήθηκε καθόλου και δεν είχε ζημιές. Οι αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών αποφάσισαν να μην αντιδράσουν σε αυτό το περιστατικό, ο κυβερνήτης του Maddox έλαβε την εντολή να συνεχίσει την εκπλήρωση ενός έργου και την επόμενη μέρα συναντήθηκε με αντιτορπιλικό Turner Joy .
Ψέματα για ένα μεγάλο πόλεμο: πως στις ΗΠΑ εφευρέθηκε ένας λόγος για την επίθεση στο Βιετνάμ2
Η Αναφορά των μυστικών υπηρεσιών ως δικαιολογία
Την επόμενη ημέρα , κατά τη διάρκεια μιας τροπικής καταιγίδας, το μήνυμα σχετικά με τη νέα επίθεση των πλοίων του Β. Βιετνάμ στα πολεμικά πλοία των ΗΠΑ ήρθε στην Ουάσινγκτον. Μετά τη νύχτα στα ραντάρ των Αμερικανών αντιτορπιλικών καταγράφηκε προσέγγιση σε αυτά αγνώστων σκαφών στα οποία άνοιξαν πυρ.
Κατόπιν κανένα από τα πληρώματα των πλοίων δεν επιβεβαίωσε ότι είδε τα πλοία να τους επιτίθενται . Τα αεροπλάνα που απογειώθηκαν από το αεροπλανοφόρο δεν βρήκαν επίσης άλλα πλοία ή συντρίμμια τους κοντά στα αντιτορπιλικά.
Εδώ παρενέβησαν οι μυστικές υπηρεσίες , οι οποίες ανακοίνωσαν την λήψη ραδιοφωνικών μηνυμάτων, σύμφωνα με τα οποία οι ναυτικοί της Λαϊκής Δημοκρατίας του Βιετνάμ ζήτησαν επίθεση εναντίον αμερικανικών πλοίων και αυτό αποφάσισε για τα πάντα.
Την επόμενη ημέρα, σε απάντηση στις ‘επιθετικές ενέργειες’, τα αεροσκάφη των Ναυτικών Δυνάμεων των ΗΠΑ προέβησαν σε βομβαρδισμούς και πυροβολισμούς στρατιωτικών εγκαταστάσεων και οικισμών στις ακτές του Βόρειου Βιετνάμ. Και ήδη στις 7 Αυγούστου το Κογκρέσο των ΗΠΑ σύμφωνα με την πρόταση του προέδρου Lyndon Johnson ενέκρινε το ψήφισμα για τον κόλπο του Tonkin το οποίο επέτρεπε τη χρήση των ενόπλων δυνάμεων της χώρας για την προστασία της ελευθερίας των κρατών της Νοτιοανατολικής Ασίας.
Τον Μάρτιο άρχισαν συστηματικές βομβιστικές επιθέσεις στο Βόρειο Βιετνάμ και στη συνέχεια αποβίβαση μερών ναυτικών και χερσαίων δυνάμεων.
Υπήρξε επίθεση;
Ο Οργανισμός Εθνικής Ασφάλειας (NSA) των Η.Π.Α ανέβασε τα έγγραφα σχετικά με το συμβάν του κόλπου του Tonkin στην ιστοσελίδα του. Ανάμεσά τους ένας ειδικός τόπος κρατείται από την θέση του άρθρου του ιστορικού Robert Henuoka που γράφτηκε ειδικά για την NSA το 2001 και το οποίο αποθηκεύτηκε αρχικά με σφραγίδα υπογραφής «εμπιστευτικά». Ο ερευνητής δηλώνει τη λογική υπόθεση ότι οι ΗΠΑ ξεκίνησαν τον πόλεμο στο Βιετνάμ με βάση τα παραμορφωμένα γεγονότα.
Ο Henuoka καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα Βόρειo Βιετναμέζικα πολεμικά σκάφη τουλάχιστον δεν επιτέθηκαν στα Aμερικανικά πλοία δύο φορές – νομίμως δέχεται μόνο για μια επίθεση στο αντιτορπιλικό Maddox που έλαβε χώρα στις 2 Αυγούστου 1964 ως αποτέλεσμα του οποίου, σύμφωνα με τον συγγραφέα, δύο τορπιλάκατοι των Βορειο Βιετναμέζων (DRV) καταστράφηκαν ενώ το αμερικανικό πλοίο δεν υπέστη σοβαρές ζημιές. Όσο για την επίθεση στις 4 Αυγούστου, σύμφωνα με τον Henuoka, απλώς δεν υπήρξε.
Στην έκθεση των Αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών τα γεγονότα, κατά την άποψή του, είναι σχεδόν στρεβλωμένα – υπάρχει και λανθασμένη βιετναμέζικη μετάφραση , και σύνδεση των παρακολουθήσεων των ραδιοφωνικών διαπραγματεύσεων που διεξήχθησαν στις 2 Αυγούστου με εκείνες που διεξήχθησαν στις 4 Αυγούστου. Αν τα βιετναμέζικα πλοία προσπάθησαν επίσης να πλησιάσουν εκείνη τη νύχτα της καταιγίδας την περιοχή που βρίσκονταν τα Αμερικάνικα αντιτορπιλικά ήταν μόνο για αποσύρουν τα χτυπημένα σκάφη και να προσπαθήσουν να σώσουν τα μέλη των πλοίων που είχαν επιβιώσει, αλλά με κανένα τρόπο να επιτεθούν στους Αμερικανούς, υποθέτει.
Ωστόσο, και αυτή η εκδοχή εγείρει σοβαρές αμφιβολίες του Henuoka. Αναφέρεται στο πιστοποιητικό του πιλότου του στρατιωτικού αεροσκάφους James Stokdeyla που κατά τη στιγμή της υποτιθέμενης επίθεσης πετούσε και δεν είδε καμία επίθεση.
‘Οποιοδήποτε ίχνος σκαφών, τυχόν ίχνη τορπιλών και εκρήξεων – μόνο μια μαύρη επιφάνεια της μαύρης θάλασσας και η αμερικανική στρατιωτική δύναμη’ – ο Αμερικανός ιστορικός αναφέρει τον πιλότο.
Σχεδόν στα ίδια συμπεράσματα κατέληξε και άλλος ανεξάρτητος ερευνητής ο Mathew Ade
Σφάλμα του καπετάνιου Πάουελ
Το ψήφισμα του κόλπου του Tonkin εγκρίθηκε στο Κογκρέσο των ΗΠΑ με συντριπτική πλειοψηφία των ψήφων – στη γερουσία εναντίον του μόνο δύο γερουσιαστές ψήφισαν: ο Wayne Morse και Ernest Gryuning. Η απόφαση για εισβολή στις ΗΠΑ στο Βιετνάμ πραγματοποιήθηκε αποκλειστικά με την πολιτική ηγεσία: το Κογκρέσο, ο πρόεδρος Lyndon Johnson, Ο Υπουργό Άμυνας Robert McNamara και ο Υπουργός Εξωτερικών Dean Raskom. Το Πεντάγωνο στην προοπτική «να κάνουμε κάποιες μάχες» στη Νοτιοανατολική Ασία αντέδρασε , να το θέσω ήπια, με μισή καρδιά.
‘Ο στρατός των ΗΠΑ φοβόταν να δηλώσει στην πολιτική ηγεσία ότι μια τέτοια μέθοδος πολέμου οδηγεί στην εγγυημένη απώλεια’ – στον Αμερικανικό Στρατό που υπηρετούσε εκείνη την εποχή στο Νότιο Βιετνάμ, ο πλοίαρχος Colin Powell το θυμόταν έτσι.
Θα περάσουν σχεδόν 40 χρόνια και ο συνταξιούχος στρατηγός των τεσσάρων αστέρων, ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Κόλιν Πάουελ θα κλονίσει τα μέλη του συμβουλίου ασφαλείας του ΟΗΕ έναν δοκιμαστικό σωλήνα με το υποτιθέμενο «χημικό όπλο του Σαντάμ Χουσεΐν».
Στη συνέχεια, οι ΗΠΑ, με τη βοήθεια του συνασπισμού που θα δημιουργήσουν, θα ξεκινήσουν πλήρη εισβολή στο Ιράκ. Η πραγματική καταστροφή αυτού του κράτους θα προκαλέσει ενεργοποίηση ριζοσπαστών ισλαμιστών, την εμφάνιση του ISIS , η φλόγα του πολέμου θα εξαπλωθούν και σε άλλες χώρες της περιοχής – τη Λιβύη, τη Συρία …
Τα όπλα μαζικής καταστροφής δεν θα βρεθούν στο Ιράκ, και οι επιπτώσεις του πολέμου που εξαπολύθηκε με μια φαντασίωση θα ανταποκριθούν στο να υποφέρουν εκατομμύρια άνθρωποι από αυτόν χωρίς να είναι ένοχοι και η ταλαιπωρία συνεχίζεται.
Το συμβάν Tonkinsky δεν ήταν επίσης η πρώτη περίπτωση που για την έναρξη του πολέμου το ψέμα και οι προκλήσεις χρησιμοποιήθηκαν – να θυμόμαστε την λεγόμενη επιχείρηση ‘Κονσοποιημένα προϊόντα’ .
Πέρασαν 53 χρόνια – και λόγω της λανθασμένης αναφοράς των Αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, άρχισε ο πόλεμος στο Βιετνάμ. Μετά 40 χρόνια – ξεκίνησε η εισβολή στο Ιράκ, και επίσης για τον μη ελεγμένο και αναπόδεικτο λόγο . Η βάση για την επόμενη επίθεση μπορεί και πάλι να γίνουν τα χημικά όπλα- κατά του Προέδρου της Συρίας Μπασάρ Αλ- Άσαντ, για τον οποίο η ύπαρξη των χημικών οπλοστασίων δεν έχει ακόμη αποδειχθεί.
Τα Παθήματα της ιστορίας φαίνεται δεν γίνονται μαθήματα
