Σε άτακτη υποχώρηση αναγκάστηκε η κυβέρνηση μετά τις πιέσεις των τροϊκανών να αποσυρθεί το «παράλληλο πρόγραμμα» που είχε κατατεθεί στη Βουλή λίγες ημέρες πριν.
Απόλυτα αναμενόμενη εξέλιξη, καθώς είναι γνωστό πως από την ελληνική βουλή δεν περνάει… κουνούπι αν δεν λάβει την έγκριση των εκπροσώπων των δανειστών, οι οποίοι κυβερνούν επί της ουσίας τη μνημονιακή Ελλάδα.
Οι δανειστές απαίτησαν από την κυβέρνηση Τσίπρα να αποσύρει το νομοσχέδιο πριν τη συνεδρίαση του Euro Working Group για την εκταμίευση της υποδόσης του 1 δισ. ευρώ, καθώς το θεώρησαν μονομερή ενέργεια και μη κοστολογημένο!
Η είδηση ωστόσο δεν είναι το φιάσκο της απόσυρσης των μέτρων «για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης», τα οποία η αντιπολίτευση χαρακτηρίζει ως «ρουσφέτια», αλλά το απίθανο επιχείρημα της κυβέρνησης για τους λόγους που οδήγησαν στην απόσυρση του νομοσχεδίου.
Ούτε λίγο ούτε πολύ, η κυβέρνηση επιρρίπτει την ευθύνη στα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία αντέδρασαν στο «παράλληλο πρόγραμμα».
Μάλιστα πηγές του Μεγάρου Μαξίμου, όπως μετέδωσε το bankingnews, «διερωτώνται αν θα είχε προκύψει αυτό το ζήτημα αν τα τρία κόμματα της αντιπολίτευσης δεν είχαν δημιουργήσει όλο αυτό τον θόρυβο γύρω από το θέμα».
Η προσπάθεια του Μεγάρου Μαξίμου να θολώσει τα νερά και να επιρρίψει τις ευθύνες στην αντιπολίτευση, για να μη φανεί ότι η τρόικα δεν έδωσε την… άδειά της για τα μέτρα απευθύνεται τουλάχιστον σε αφελείς, καθώς η δυσφορία των θεσμών ήταν εμφανής πριν τη συνεδρίαση του EWG, με τους δανειστές να δηλώνουν «αιφνιδιασμένοι».
Σημειωτέον ότι πρόκειται για μέτρα τα οποία δεν έχουν δημοσιονομικό κόστος και απευθύνονται κυρίως σε ευπαθείς ομάδες, μεταξύ των οποίων η παράταση στα συσσίτια για τους άπορους, προγράμματα κοινωφελούς εργασίας για τους ανέργους, ένταξη ανασφάλιστων στο ΕΣΥ, υγειονομική κάλυψη στους μετανάστες, λίστα χειρουργείου με αντικειμενικά κριτήρια, με στόχο να καταπολεμηθεί το “φακελάκι”…
Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που η τρόικα μπλοκάρει αποφάσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ενώ ανάλογα περιστατικά είχαν συμβεί και κατά την περίοδο διακυβέρνησης Σαμαρά, με κορυφαίο ζήτημα τότε τη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση, η εφαρμογή του οποίου πέρασε από σαράντα κύματα…
Μαρία Παπαδάτου
….και μια ολίγον διαφορετική προσέγγιση
Το αυστηρό τελεσίγραφο του κουαρτέτου των δανειστών να αποσύρει η κυβέρνηση το νομοσχέδιο με το παράλληλο πρόγραμμα διαφορετικά αν θέλει να προχωρήσει η εκταμίευση της υποδόσης του ενός δις. ευρώ μπορεί να εκλήφθηκε από την κυβέρνηση ως ένας ακόμα «εκβιασμός» για τον οποίων ευθύνονται όλοι οι άλλοι εκτός από την ίδια αλλά η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική.
Οι δανειστές δεν είχαν ενημερωθεί για την πρωτοβουλία της κυβέρνησης η οποία ωστόσο ήδη υπογράψει στο τρίτο μνημόνιο ότι κάθε νομοθετική πρωτοβουλία, η πολιτική πρωτοβουλία πρέπει να είναι κοστολογημένη και να έχε4ι τη σύμφωνη γνώμη των δανειστών.
Πίσω από την αυτόβουλη κίνηση της κυβέρνησης οι δανειστές είδαν την αρχή μιας σειράς «μονομερών ενεργειών» που μπορεί να εκτροχιάσουν το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής. Είναι βέβαιο πως έχοντας μπροστά τους τη διαπραγμάτευση για τα κόκκινα δάνεια το ασφαλιστικό και μια σειρά από επώδυνες μνημειακές ρυθμίσεις θέλησαν με αυτόν τον τρόπο να στείλουν και ένας σαφές μήνυμα σε συνέχεια της ρήσης του Βολφαγκ Σόιμπλε για την περίφημη «κανάτα που όσο πιο συχνά πηγαίνει στη βρύση τόσο πιο πιθανό είναι κάποια στιγμή να σπάσει».
Στην ουσία το αίτημα για την απόσυρση του νομοσχεδίου ήταν τα «προειδοποιητικά πυρά» των δανειστών να μην ακολουθήσουν την ίδια λογική των «μονομερών ενεργειών» όταν καθίσουν στο τραπέζι της διαπραγμάτευση για το επόμενο και δυσκολότερο νομοσχέδιο με προαπαιτούμενα του Ιανουαρίου.
Η εμπιστοσύνη μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και πιστωτών δεν έχει αποκατασταθεί και οι δανειστές βλέπουν στις κινήσεις της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τακτική «αποφυγής πολιτικού κόστους» και μεγάλες καθυστερήσεις.
Η κυβέρνηση από την πλευρά της μιλά για «ωμούς εκβιασμούς» και αρνείται να παραδεχθεί πως το συγκεκριμένο νομοσχέδιο ήταν το πολιτικό επικοινωνιακό και κοινωνικό άλλοθι που θα περιέσωζε την τιμή των βουλευτών της και κυρίως θα συγκρατούσε συμπαγή την οριακή κυβερνητική πλειοψηφία.
Αντιθέτως, με περισσή αφέλεια εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία κατηγορούσε τους πολιτικούς της αντιπάλους εντός συνόρων και αναζητούσε ή αναβίωνε άλλους εκτός.
Αλλά το πλέον οφθαλμοφανές στην επιχείρηση να μαζέψει τα ασυμμάζευτα ήταν ότι στην ίδια ανακοίνωση προχώρησε στην αποκάλυψη μιας είδησης που μάλλον την εκθέτει περισσότερο παρά την «σώζει» από το νέο της λάθος.
«Σε κάθε περίπτωση, το κόστος του νομοσχεδίου είναι εξαιρετικά χαμηλό.
Περίπου 100 εκ. με κονδύλια που έχουν διατεθεί ήδη για τον σκοπό αυτό και μεταφέρονται στο επόμενο έτος» σημείωνε η ανακοίνωση και πρόσθετε πως «σε καμία περίπτωση δεν παραβιάζονται οι προϋπολογισμοί των εμπλεκόμενων υπουργείων».
Με απλά λόγια η κυβέρνηση παραδεχόταν πως το δήθεν παράλληλο πρόγραμμα με μέτρα προστασίας των αδυνάτων και όσων έχουν πληγεί από την εξαετή κρίση ήταν απλά μια επέκταση του προγράμματος (νομοσχεδίου) ανθρωπιστικής κρίσης της πρώτης θητείας της το οποίο επανανομοθετούσε.
Όσο για τις διοικητικές ή άλλες αποφάσεις και διατάξεις που περιείχε το πολυδιαφημισμένο νομοσχέδιο με το παράλληλο πρόγραμμα δημιουργούσαν αρκετή «επικοινωνιακή σκόνη» για να καλύψει τα δύσκολα του μνημονίου αλλά στην ουσία βοηθούσαν ελάχιστα όσους πραγματικά το είχαν ανάγκη.
www.bankingnews.gr
