Ένα ξεχωριστό οδοιπορικό στο νησί της Λέρου και ειδικότερα στο Λακκί, όπου βρίσκεται το λιμάνι, πραγματοποίησε το BBC χαρακτηρίζοντας το «ένα μοναδικό μέρος με απαράμιλλη ομορφιά».
«Λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν την ύπαρξή του και όσοι κατοικούν εδώ περνούν δύσκολα το χειμώνα. Η δημιουργία του νησιού, όπως το γνωρίζουμε σήμερα, χρονολογείται από τις αρχές του 20ου αιώνα όταν η Λέρος μαζί με τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα βρίσκονταν υπό ιταλική κυριαρχία. Διαθέτοντας ένα από τα μεγαλύτερα φυσικά λιμάνια της νότιας Ευρώπης, δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως ο Μουσολίνι το επέλεξε προκειμένου να φιλοξενήσει το ιταλικό Πολεμικό Ναυτικό ως μέρος του σχεδίου του για τον έλεγχο της ανατολικής Μεσογείου», αναφέρεται στο δημοσίευμα.
Αναφερόμενος στην ιστορία του τόπου, ο αρθρογράφος σχολιάζει πως το 1923 μετέβησαν στο νησί δύο αρχιτέκτονες, ο Rodolfo Petracco και ο Armando Bernabiti ώστε να διαμορφώσουν το λιμάνι κατάλληλα μετατρέποντας το σε μια μοντέρνα πόλη. Οι δύο άνδρες εξερεύνησαν την περιοχή και τη σχεδίασαν από την αρχή όπως αυτή θα ήταν ουτοπικά, έτσι όπως εκείνοι την είχαν φανταστεί.
Ανάμεσα στα σχέδια τους ήταν μεγάλοι, καμπυλωτοί δρόμοι, ένας σιδηρόδρομος που θα μετέφερε τα φορτία από το λιμάνι στο τελωνείο, ένας κινηματογράφος, ξενοδοχεία και μια ξεχωριστή οικιστική ζώνη που θα φιλοξενούσε τις κατοικίες όσων εργάζονταν εκεί. Στη συνέχεια, στο Λακκί δημιουργήθηκαν μεγάλες πλατείες και φυτεύτηκαν εκατοντάδες πεύκα και ευκάλυπτοι που ομόρφυναν την περιοχή.
Ο Γεώργιος Τραμπούλης εργάζεται ως ιστορικός και αρχειοφύλακας στο νησί της Λέρου. Στο γραφείο του στην «πολύχρωμη» πρωτεύουσα του νησιού, τον Πλάτανο, έχει δεκάδες αρχεία τα οποία όπως ο ίδιος εξηγεί, θέλει να μεταφέρει στα στρατόπεδα που βρίσκονταν παλιά στη δυτική πλευρά του νησιού. Ο Τραμπούλης χαρακτηρίζει τους αρχιτέκτονες που ανέλαβαν την ανοικοδόμηση του νησιού ιδιαίτερα «ταλαντούχους» ενώ επισημαίνει πως δεν είχαν καμία σχέση με τις φασιστικές πρακτικές που τότε είχε υιοθετήσει η Ιταλία.
«Το Λακκί πρέπει να χαρακτηριστεί ως εθνικό μνημείο», σημείωσε από την πλευρά της η Αναστασία Παπαϊωάννου, αρχιτέκτονας που ανέλαβε τις εργασίες αναστήλωσης στην πόλη, εξηγώντας πως πρόκειται για ένα σπάνιο παράδειγμα τόπου που δημιουργήθηκε από το μηδέν, ακολουθώντας τα σχέδια των ίδιων αρχιτεκτόνων από την αρχή ως το τέλος.
Ο 71χρονος Enzo Bonanno περιγράφει στο BBC πώς το 1989 μαζί με τη σύζυγό του εγκατέλειψαν την Ιταλία ενώ αφού πέρασαν πρώτα από ολόκληρη τη Μεσόγειο βρέθηκαν στη Λέρο το 1998. Από τότε μένουν εκεί μόνιμα. Καθώς ο ίδιος περιηγείται με το δημοσιογράφο του BBC στο Λακκί περιγράφει τα συναισθήματά του τις πρώτες στιγμές που αντίκρισε τον τόπο που κατοικεί πια. Πλέον όντας συνταξιούχος περνά το χρόνο του διδάσκοντας ιταλικά στο σχολείο της περιοχής και διοργανώνοντας δράσεις για την τουριστική ανάπτυξη του νησιού. Όπως λέει, όλοι πρέπει να μάθουν για τη Λέρο, ακόμα κι αυτοί που δεν θα έφταναν ποτέ εδώ από μόνοι τους.
