101 ερωταπαντήσεις για τον Χίτλερ

Ο Αδόλφος Χίτλερ εν συντομία. Όποιος δεν θέλει να διαβάσει τις αμέτρητες βιογραφίες με τις εκατοντάδες σελίδες που περιγράφουν με κάθε λεπτομέρεια τη ζωή, την άνοδο και την πτώση του αιμοσταγούς δικτάτορα, μπορεί τώρα να διαβάσει μια σύντομη βιογραφία που απαντά σε ορισμένες σημαντικές ερωτήσεις. Ο Φόλκερ Ούλριχ μετά την έκδοση και του δεύτερου τόμου της βιογραφίας του Χίτλερ, προχώρησε στην έκδοση μιας σύντομης έκδοσης με τον τίτλο «Χίτλερ. Οι 101 σημαντικές απαντήσεις». «Βιβλία για τον Χίτλερ και τον Εθνικοσοσιαλισμό καλύπτουν ολόκληρες βιβλιοθήκες και κάθε χρόνο προστίθενται καινούργια» γράφει ο Φόλκερ Ούλριχ.

Σε μόλις 160 σελίδες δίνει ευσύνοπτες απαντήσεις σε 101 σημαντικές ερωτήσεις. Η κάθε απάντηση εκτείνεται σε δυο σελίδες δίνοντας μια συνολική εικόνα για τον Χίτλερ που περιλαμβάνει πολλές πτυχές της ζωής του.

Στόχος του συγγραφέα είναι να κεντρίσει την περιέργεια κυρίως των νέων, στους οποίους τα 12 χρόνια της βάρβαρης δικτατορίας φαίνονται πλέον πολύ μακρινά. Θέλει να τους δώσει μια αφορμή ώστε να διαβάσουν και άλλες εκτενέστερες βιογραφίες και στο τέλος του βιβλίου παραθέτει σχετική βιβλιογραφία με όλες τις πρόσφατες βιογραφίες του Χίτλερ.

Απαντήσεις όχι μόνο περί πολιτικής

Παρά την περιορισμένη έκταση του βιβλίου για μια τέτοια προσωπικότητα σαν τον Χίτλερ, το βιβλίο δεν περιορίζεται μόνο στην άνοδο, την πτώση και το Ολοκαύτωμα αλλά δίνει πληροφορίες και για τα παιδικά του χρόνια ή τις σχέσεις του με τις γυναίκες και ιδιαίτερα για την Εύα Μπράουν. Αναφέρεται επίσης στα χόμπι του, τις γνώσεις του στις ξένες γλώσσες και γενικότερα τη ζωή του. «Σύμφωνα με όσα μέχρι σήμερα είναι γνωστά, ο Χίτλερ φαίνεται να είχε κανονικά παιδικά χρόνια» γράφει ο Ούλριχ. Ακόμη δεν υπήρξε «ασκητής» και του άρεσε η πολυτέλεια.

Όσον αφορά τις σχέσεις του με τις γυναίκες εκεί υπάρχουν κυρίως εικασίες. Η Εύα Μπράουν βέβαια υπήρξε η γυναίκα, η οποία μετά τη μητέρα του έπαιξε τον σημαντικότερο ρόλο στη ζωή του. Όσον αφορά δε τον γάμο του, την τελευταία στιγμή, μια μέρα δηλαδή πριν από την κοινή αυτοκτονία τους στο καταφύγιο, ήταν μια κίνηση που εξέπληξε ακόμα και τους πιο στενούς του συνεργάτες. Ήταν πάντως μια πράξη ευγνωμοσύνης για την αφοσίωσή της έστω και την τελευταία στιγμή.

Ο Ούλριχ θέτει όμως και μια σειρά άλλων ενδιαφερόντων ερωτημάτων, όπως για παράδειγμα «Θα μπορούσε ο Χίτλερ να κρατηθεί μακριά από την εξουσία; Πότε κρίθηκε η έκβαση του πολέμου; Έδωσε ο Χίτλερ διαταγή για το Ολοκαύτωμα;».

Σε αυτή την τελευταία ερώτηση, η απάντηση είναι σαφής: «όχι». Δεν χρειαζόταν να δώσει εντολή. Εξέφραζε απλά επιθυμίες και οι πιστοί συνεργάτες του φρόντιζαν με κάθε τρόπο να τις πραγματοποιούν «με φαντασία και φιλοδοξία». «Γραπτή εντολή από τον Χίτλερ δεν χρειαζόταν» γράφει ο Ούλριχ.