Ο Αλέξανδρος γεννήθηκε στις 20 ή 21 Ιουλίου του 356 π.Χ στην Πέλλα της Μακεδονίας. Πατέρας του ήταν ο βασιλιάς της Μακεδονίας Φίλιππος Β’ και μητέρα του η Ολυμπιάδα, κόρη του βασιλιά της Ηπείρου Νεοπτόλεμου.
Ήταν βασιλιάς της Μακεδονίας, Ηγεμών της Πανελλήνιας Συμμαχίας κατά της Περσικής αυτοκρατορίας, Φαραώ της Αιγύπτου, Βασιλιάς της Ασίας και βορειοδυτικής Ινδίας, και οι κατακτήσεις του αποτέλεσαν τον θεμέλιο λίθο της Ελληνιστικής εποχής των βασιλείων των Διαδόχων και Επιγόνων του.
Στα παιδικά του χρόνια εκπαιδεύτηκε από τους παιδαγωγούς Λεωνίδα το Μολοσσό και Λυσίμαχο τον Ακαρνάνα. Σε ηλικία 13 ετών μαθήτευσε κοντά στον Αριστοτέλη.
Ο μεγάλος φιλόσοφος τον μόρφωσε με τα ελληνικά ιδεώδη και του ενέπνευσε τον θαυμασμό και την αγάπη για το ελληνικό πνεύμα και πολιτισμό. Σε ηλικία 20 ετών έγινε βασιλιάς της Μακεδονίας, μετά τη δολοφονία του πατέρα του το 336 π.Χ.
Η συνολική επικράτεια της αυτοκρατορίας του, στη μεγαλύτερή της έκταση κατά το 323 π.Χ., υπολογίζεται σε 5.200.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, και περιλάμβανε κομμάτια από 26 σημερινές χώρες (Ελλάδα, Αλβανία, ΠΓΔΜ, Μαυροβούνιο, Σερβία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Τουρκία, Κύπρος, Αίγυπτος, Αφγανιστάν, Ιράκ, Ιράν, Ισραήλ, Ινδία, Ιορδανία, Καζακστάν, Κουβέιτ, Κιργιστάν, Λίβανος, Πακιστάν, Σαουδική Αραβία, Συρία, Τατζικιστάν, Ουζμπεκιστάν, Τουρκμενιστάν)
Ας διαβάσουμε ως και ας απομνημονεύσουμε φράσεις του πιο σπουδαίου βασιλιά που είδε η ανθρωποτητα.
– Ό,τι δεν λύεται κόπτεται. (κόβοντας το Γόρδιο Δεσμό)
– Στους γονείς οφείλομεν το ζην, στους δε διδασκάλους το ευ ζην.
– Δεν υπάρχει τίποτε αδύνατο γι’ αυτόν που θα προσπαθήσει.
– Δεν μ’ ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών ούτε η φυλή στην οποία γεννήθηκαν. Τους αντιμετωπίζω όλους με ένα κριτήριο: την αρετή. Για μένα, κάθε καλός ξένος είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας είναι χειρότερος από βάρβαρος.
– Στον ουρανό δεν υπάρχουν δυο ήλιοι ούτε στη γη δυο κυρίαρχοι.
– Με θέληση, με παραμύθια και με την τέχνη της εξαπάτησης (ερωτηθείς πώς κατάφερε να κατακτήσει τον κόσμο σε τόσο σύντομο διάστημα)
– Ει μη Αλέξανδρος ήμην, Διογένης αν ήμην.
– Δεν φοβάμαι ένα στρατό λιονταριών που διοικούνται από ένα πρόβατο. Φοβάμαι ένα στρατό προβάτων που τα διοικεί ένα λιοντάρι.
– Πονούντων και κινδυνευόντων τα καλά και μεγάλα έργα.
– Σήμερα δεν ήμουν πραγματικός βασιλιάς, γιατί δεν έκανα καμιά καλή πράξη.
– Τω κρατίστω. (Η υπόδειξή του για το ποιος θα είναι ο διάδοχός του. Τα τελευταία του λόγια…)
Αριστεία και αρετή είναι έννοιες ταυτόσημες. Το κατ’ εξοχήν ζητούμενο της φιλοσοφίας, στο επίπεδο του ανθρώπινου βίου, είναι η κατάκτηση της αρετής. Η πλατωνική ηθική είναι ο συνεχής αγώνας για την κατάκτηση του αγαθού. Και στην αριστοτελική ηθική η αριστεία είναι «ζην κατά αρετήν» που εξαρτάται αποκλειστικά από την ανθρώπινη προσπάθεια.
Όταν ρώτησαν τον Αλεξανδρο πώς κατάφερε να κατακτήσει τον κόσμο σε τόσο σύντομο διάστημα απάντησε:
«Βουλή και μύθοισι και ηπεροπηΐδι τέχνη», που σημαίνει με θέληση, με παραμύθια και με την τέχνη της εξαπάτησης.