Ήταν 22.15 το βράδυ της 26ης Σεπτεμβρίου του 2000 όταν το επιβατηγό πλοίο «Εξπρές Σάμινα» προσέκρουσε στο σύμπλεγμα βραχονησίδων Πόρτες, δύο ναυτικά μίλια ανοιχτά της Πάρου.
Αμέσως όπως ήταν λογικό μετά την πρόσκρουση επικράτησε τρόμος και πανικός στο πλοίο. Το ρεύμα στο πλοίο κόβεται και επικρατεί συσκότιση. Επιβάτες και πλήρωμα πηδούν στο νερό για να σωθούν ενώ κάποιοι πιο ψύχραιμοι ψάχνουν τις σωστικές λέμβους.
Το ρήγμα που υπέστη το πλοίο από τη σύγκρουση ήταν τόσο μεγάλο που μέσα σε 25 λεπτά το Εξπρές Σάμινα βρέθηκε στο βυθό του Αιγαίου παρασέρνοντας στο θάνατο 81 από του συνολικά 510 επιβάτες.
Για το συμβάν ενημερώνεται ο θάλαμος επιχειρήσεων υπουργείου Ναυτιλίας ενώ οι επιβάτες τηλεφωνούν στα μέσα ενημέρωσης μιλώντας για βύθιση του πλοίου.
Πρώτοι στο σημείο του ναυαγίου φτάνουν οι ψαράδες της Πάρου οι οποίοι έσωσαν πολλούς από τους ναυαγούς.
Αρκετοί κάτοικοι του νησιού στο άκουσμα της είδησης πήγαν στις παραλίες ώστε να βοηθήσουν τους επιβάτες του εξπρές Σάμινα είτε προσφέροντας ρούχα και κουβέρτες είτε συμμετέχοντας στις προσπάθειες των διασωστών. Στο πλοίο επέβαιναν και στρατιώτες που επέστρεφαν από την άδειά τους και έλαβαν ενεργά μέρος στη διάσωση των ναυαγών.
Το Λιμεναρχείο Πάρου έδωσε εντολή να μεταβούν όλα τα παραπλέοντα σκάφη και σε βρετανικά πολεμικά στο σημείο του ναυαγίου.
Στο υπουργείο Ναυτιλίας στην Αθήνα επικρατεί παγωμάρα. Τα τηλέφωνα χτυπούσαν συνεχώς από συγγενείς που ζητούσαν να μάθουν αν οι δικοί τους άνθρωποι είναι καλά στην υγεία τους.
Σενάρια ήθελαν τον μοιραίο καπετάνιο να βρισκόταν σε αποστολή… αυτοκτονίας, τα οποία ποτέ δεν επιβεβαιώθηκαν. Τι έγινε τελικά με το πλοίο ΣΑΜΙΝΑ δεν θα μάθουμε (πιθανότατα) ποτέ.
