Κατά 43% έχουν αυξηθεί οι αυτόχειρες στην Ελλάδα από το 2007….
Σύμφωνα με μία μελέτη που έχει γίνει σε 26 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με στατιστικά στοιχεία που βασίζονται σε δεδομένα σχεδόν τεσσάρων δεκαετιών (1970 – 2007), η ανεργία είναι άμεσα συνδεδεμένη με τις αυτοκτονίες. Το συμπέρασμα αυτό, θα παρατηρήσει κανείς, είναι προφανές και απολύτως λογικό. Δεν χρειάζεται η στατιστική για να μας πει ότι όταν κάποιος άνθρωπος χάνει τη δουλειά του και βρίσκεται σε απόγνωση, αδυνατώντας να συντηρήσει την οικογένειά του ή να αποπληρώσει τα χρέη του, έρχεται αμέσως λίγο πιο κοντά στην πιθανότητα της αυτοχειρίας.
Αυτό, όμως, που μας λέει η στατιστική και που είναι πολύτιμο είναι το πόσο ακριβώς συνδέεται η ανεργία με τις αυτοκτονίες. Σύμφωνα, λοιπόν, με την παραπάνω μελέτη, αν από τον ένα χρόνο στον άλλον, η ανεργία σε μια χώρα ανεβεί κατά 1%, τότε οι αυτοκτονίες της αυξάνονται κατά 0,8% περίπου. Αυτό ισχύει για ποσοστά μέχρι και 3% στην αύξηση του ρυθμού ανεργίας. Τι γίνεται όμως, όταν αυτή έρχεται με πιο απότομους ρυθμούς; Τι συμβαίνει όταν, όπως στην περίπτωση της Ελλάδας τα τελευταία πέντε χρόνια, η ανεργία εκτοξεύεται από τον ένα χρόνο στον άλλο; Σύμφωνα με τη μελέτη αυτή, μια αύξηση της τάξης του 3% και πάνω στην ανεργία, αυξάνει τις αυτοκτονίες κατά 4,45% και περισσότερο, αναλογικά.
Το αντίκτυπο, μάλιστα, του εν λόγω φαινομένου είναι πολύ πιο ισχυρό στις παραγωγικές ηλικίες (30 έως 44 ετών) και ανάμεσα στους άνδρες. Τα στοιχεία, λοιπόν, αυτά δείχνουν να επιβεβαιώνονται στην Ελλάδα της κρίσης. Από το 2007 μέχρι το 2011, οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν κατά 43%. Μπορεί κανείς να καταλάβει ότι το 2013, το ποσοστό αυτό θα έχει πια ξεπεράσει το 50%.
Το να μετρηθεί ο ακριβής αριθμός των αυτοκτονιών είναι πολύ δύσκολο, αφού πάρα πολύ συχνά –για θρησκευτικούς ή άλλους λόγους- οι θάνατοι καταγράφονται ως «από φυσικά αίτια». Μια πιο ασφαλής μέθοδος μέτρησης είναι οι κλήσεις στη γραμμή 1018, στην τη Γραμμή Παρέμβασης για την Αυτοκτονία, που λειτουργεί από το 2007 ο Μη Κυβερνητικός Οργανισμός ΚΛΙΜΑΚΑ, με την υποστήριξη και την εποπτεία του υπουργείου Υγείας, δηλαδή.
Στο α’ εξάμηνο του 2013 έγιναν 1.800 κλήσεις στη γραμμή. Αυτό, φυσικά, σε καμμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι είχαμε και 1.800 αυτοκτονίες. Ωστόσο, από αυτές τις περιπτώσεις, μπορούμε να βγάλουμε κάποια ασφαλή συμπεράσματα σχετικά με τα «δημογραφικά» στοιχεία των υποψήφιων αυτόχειρων.
Στο μεγαλύτερο ποσοστό τους είναι άτομα 21-25 ετών ή 51-55 ετών. Σε ποσοστό 33,3% είναι άνεργοι ενώ κατά 13,6% ιδιωτικοί υπάλληλοι και κατά 10,6% συνταξιούχοι. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΜΚΟ ΚΛΙΜΑΚΑ, το 2011 είχαμε 477 καταγεγραμμένες αυτοκτονίες, ένα νούμερο που αντιστοιχεί σε 25-30 απόπειρες αυτοκτονίας την ημέρα ή 10.000 απόπειρες ετησίως. Το νούμερο μοιάζει εξωπραγματικό, αλλά αυτή είναι η αλήθεια για την κατάσταση στη χώρα μας.
Ως τώρα, στο 2013, είχαμε 231 καταγεγραμμένες απόπειρες (195 άντρες και 36 γυναίκες), ενώ η περιοχή της Ελλάδας με το μεγαλύτερο ποσοστό περιστατικών είναι η Κρήτη. Έχουν ήδη καταγραφεί 34 αυτοκτονίες στο νησί, όταν όλο το 2012 είχαμε 49 και το 2011 είχαμε 37. Το τελικό νούμερο, προφανώς, θα είναι μεγαλύτερο από των δύο προηγούμενων ετών.
