Αν και η Βυζαντινή Αυτοκρατορία δεν είχε καμία σχέση με την αίγλη και την δύναμη του παρελθόντος, και είχε περιοριστεί στην ευρύτερη περιοχή της Κωνσταντινούπολης και στο δεσποτάτο του Μυστρά. Οι κίνδυνοι ήταν πολλοί.
Η Κωνσταντινούπολη, μετά από την πρώτη άλωσή της το 1204 από τους Σταυροφόρους, είχε αποδειχτεί και στην πράξη πως δεν ήταν απόρθητο φρούριο. Η ταλαιπωρημένη αυτοκρατορία είχε περάσει πολλά και είχε αντέξει. Αλλά ήταν κάτι σαν «φάντασμα του παρελθόντος».
Το Βυζάντιο υπό των φόβο των Οθωμανών, που επεκτείνονταν παντού, μπορούσε να ελπίζει μόνο σε βοήθεια. Η βοήθεια αυτή θα ερχόταν από την καθολική Ευρώπη, που όμως κάθε κάτοικος του Βυζαντίου μισούσε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Οι κάτοικοι είχαν χωριστεί στους «Ενωτικούς» και τους «Ανθενωτικούς». Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, στην απέλπιδα προσπάθειά του να προστατεύσει την αυτοκρατορία, έστειλε στον πάπα Νικόλαο Ε’, μια επιτροπή. Ο πάπας έβαλε ως όρο την Ένωση των Εκκλησιών για ακόμα μια φορά. Ωστόσο, δέχθηκε να στείλει ιερείς στην Κωνσταντινούπολη, ώστε να προσπαθήσουν να πείσουν τον λαό, να ταχθεί υπέρ της «Ένωσης».
Οι απεσταλμένοι του Πάπα, ο καρδινάλιος Ισίδωρος και ο Αρχιεπίσκοπος Μυτιλήνης Λεονάρδος, τέλεσαν λειτουργία μέσα στην Αγία Σοφία. Ο κόσμος εξαγριώθηκε και γέμισε τις εκκλησίες όπου είχαν μαζευτεί οι «Ανθενωτικοί», με επικεφαλής τον μετέπειτα Πατριάρχη, Γεννάδιο Σχολάριο.
Το μίσος που έτρεφαν για τους Λατίνους, όπως τους έλεγαν, δεν ήταν μόνο δογματικό και θρησκευτικό. Η βαρβαρότητα που είχαν επιδείξει οι Σταυροφόροι στην πρώτη Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1204, δεν είχε ξεχαστεί ποτέ από τους βυζαντινούς, οι οποίοι αντιδρούσαν και για την καταπίεση των Ορθόδοξων στις περιοχές που είχαν επικρατήσει οι Καθολικοί.
Οι Οθωμανοί, μέχρι τότε τουλάχιστον, είχαν καλύτερη συμπεριφορά απέναντι στους Χριστιανούς. Οι τελευταίοι κυριαρχούσαν στο εμπόριο, ενώ πολλοί είχαν υψηλές θέσεις και στην Οθωμανική διοίκηση. Στην Κωνσταντινούπολη, μια μερίδα του πληθυσμού, ήταν θετικοί απέναντι στους Οθωμανούς.
Όμως από τις αρχές του 1453, ο Μωάμεθ ετοιμαζόταν για την κατάληψη της πόλης. Συγκρότησε στρατό 150.000 ανδρών στην Ανδριανούπολη και ναυτικό που είχε στόλο 400 πλοίων. Στις 7 Απριλίου, έστησε την σκηνή του μπροστά από την Πύλη του Αγίου Ρωμανού και ξεκίνησε την πολιορκία της Κωνσταντινούπολης.
Οι Βυζαντινοί είχαν μόλις 7.200 άνδρες. Οι 2.000 από αυτούς ήταν μισθοφόροι, Ενετοί και γενουάτες, ενώ ο πληθυσμός έφτανε τις 50.000 και είχε σοβαρότατη έλλειψη τροφής. Η πόλη είχε γύρω γύρω ένα διπλό τείχος με τάφρο. Για περισσότερα από 1.000 χρόνια, το τείχος αυτό είχε βοηθήσει ώστε η Βασιλεύουσα να αποκρούει επιτυχημένα όλες τις εχθρικές επιθέσεις. Ο Σουλτάνος το έβαλε στο στόχαστρο και από τις 12 Απριλίου ξεκίνησε να ρίχνει με τα κανόνια του. Οι Οθωμανοί προσπάθησαν να σπάσουν την αλυσίδα που έφραζε τον κεράτιο Κόλπο και προστάτευε την ανατολική πλευρά της πόλης.
Στις 20 Απριλίου, ο στολίσκος του πλοιάρχου Φλαντανέλλα έσπασε τον τουρκικό κλοιό και μπήκε στον κεράτιο, αναπτερώνοντας το ηθικό και την ελπίδα των πολιορκημένων. Ο Μωάμεθ κατάλαβε πως έπρεπε να πλήξει τον Κεράτιο, αφού μόνο με το πυροβολικό, το τείχος μπορούσε να κρατήσει για πολύ καιρό. Στις 22 Απριλίου περίπου 70 πλοία έφυγαν από τον Βόσπορο και έπλευσαν προς τον κεράτιο κόλπο. Η κατάσταση έγινε απελπιστική. Σε εκείνη την πλευρά δεν υπήρχαν τείχη και οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να αποσπάσουν δυνάμεις από τα τείχη.
Κράτησαν ακόμα 5 εβδομάδες. Στις 29 Μαΐου του 1453, οι Τούρκοι έκαναν μαζική επίθεση. Η πόλη ήταν σχεδόν ανυπεράσπιστη. Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος έπεσε ηρωικά στην μάχη, έχοντα αρνηθεί τις προτάσεις συνθηκολόγησης που του έκανε ο Μωάμεθ. «Εάλω η Πόλις» ακούστηκε και η βασιλεύουσα έπεσε στα χέρια των Οθωμανών Τούρκων. Την ίδια ημέρα ο Μωάμεθ μπήκε πανηγυρικά στην Κωνσταντινούπολη, μπήκε στον ναό της αγίας Σοφίας και προσευχήθηκε στον Αλλάχ…
athensmagazine.gr
Αυτα που κρυβουνε οτι οι Βυζαντινοι ειχανε γινει αθλιοι τα τελευταια χρονια και παρακμησαν ασχημα δε μας λενε γιατι οτι ο αδερφος του Μωαμεθ ηταν “ομηρος” μεσα στην Πολη και επειδη ηταν κληρονομος το ειχε δωσει ανταλλαγα ο πατερας του μωαμεθ και αυτοι δικα τους παιδια ως εξασφαλιση για ειρηνη
ο Μωαμεθ οταν πηρε την βασιλεια ζητησε απο τους βυζαντινους να τους δωσουνε το αδερφο του
οι βυζαντινοι τα ειχανε βρει με το μεγαλο βεζυρη του μωαμεθ που τους ειχε δωσει εξασφαλισεις
οτι δε θα εχουν προβλημα και ζητουσαν συνεχως και μεγαλυτερα λυτρα να τους τον δωσουν
ετσι λοιπον ο Μωαμεθ αποφασιστε να παει να παρει το αδερφο του μονο του (θα το εκτελουσε μην αποζητησει την θεση του Μωαμεθ) και ενω γινοταν πολεμος οι Βυζαντινοι δε πηγαιναν να βοηθησουν
στα τειχη μεχρι που στο τελος αφου τιναξαν την μπομπαρδα του Μωαμεθ και αποφασιστε να φυγει
να παρατηση την μαχη εγινε ενα περιεργο φαινομενο το οποιο εκλαβε ο Μωαμεθ οτι ο Θεος εγκαταλειψε την ΠΟΛΗ… οσες μερες πολεμουσανε υπηρχε μια φωτεινη μπαλα που εμφανιζοταν
πανω απο τη πολη τα βραδια… εκεινο το βραδυ που ανοιξαν την Αγια Σοφια που ητανε κλειστη
λογω φαγωμαρας Οθωμανικων και Παπικων η φωτεινη μπαλα εκσφεντονιστηκε απο την Αγια Σοφια ψηλα και χαθηκε…καταλαβαν οτι ηταν οιωνος και διεταξε γενικη επιθεση…εκει τραυματιστηκε με βελος στο λαιμο ο ενετος αρχηγος της φρουρας και εγκατελειψε την Κωνσταντινοπολη και εμειναν μονο οι πολεμιστες στα τειχη μερικες χιλιαδες και ηδη κουρασμενοι απο την πολιορκια ενω οι φλωροι βυζαντινοι καθονταν μεσα και περιμεναν το μεγαλο Βεζυρη να τους σωσει…
Λεγετε οτι αν κατεβαιναν οι μοναχοι τοτε με τα μαγκουρια ειτανε 100.000 μοναχοι τοτε σε πολλα μοναστηρια απλωμενοι γυρω απο την Κωνσταντινοπολη ο Μωαμθε δε θα ειχε παρει τη πολη επισης αν η Τραπεζουντα των Ποντιων ερχοταν να βοηθησει αντι να δωσει υποταγη στο Μωαμεθ στελνοντας δωρο γενιτσαρους Ποντιους στο στρατο των Οθωμανων δε θα ειχε πεσει η πολη και αν Παπικοι στελναν τους Ιπποτες παλι δε θα ειχε πεσει η Πολη αλλα απο οτι φαινετε ο Κυριος ηθελε να πεσει η Πολη..
Τελοσπαντων οταν μπηκε μεσα στην Πολη και επιασε τους βυζαντινους και του ειπανε οτι εμεις ειχαμε εγγυησεις απο το μεγα Βεζυρη τραβηξε την σπαθα του και το αποκεφαλισε μπροστα τους σκοτωσε πολλους και μερικοι καταφεραν δινοντας μεγαλες περουσιες να γλυτωσουν και ηρθανε προς Ελλαδα μερικοι λογιοι γινανε φοροσυλλεκτες (οικογενειες στυλ εφοπλιστων τοτε) και οι αλλοι γινανε δουλοι σε ολο τη επικρατεια της Οθωμανικης αυτοκρατοριας
Οτι σας λεω ειναι απο στομα σε στομα
απο το 1821 απο παπου εγγονι μεχρι σημερα αυτα ξερω και λογω συγγενειας μου με το σοι Φραντζη απο την Κωνσταντινοπολη εμαθα και εγω οπως και ο πατερας μου πριν απο μενα αυτα που σας λεω
τα οποια Ιστορικα υπαρχουν απλα καποιο γραψανε και πολλα ψεματα να κρυψουνε τις προδοσιες που εγιναν για πολιτικους λογους οπως και οι μοχανοι και παπαδαρια με τις ψευτοπροφητειες να κρυφουν την προδοσια τους που μετα επι 400 χρονια τι εκαναν?ηταν τσιρακια των Οθωμαναν τοποτηρητες τους…οπως πχ σημερα μας κυβερνανε απογονοι γερμανοτουρκοφιλων γιατι δε ηξερε ο λαος οτι οι περισσοτεροι στην πολιτικη απο το 2 ΠΠ ηταν απογονοι γερμανωνφιλω και τουρκοφιλων εθνοπροδοτων.
Ετσι καταλαβα οτι μαλλον αυτα που μου ειπανε ο παπους και η γιαγια μου δε ηταν ψεματα
αλλα η αληθεια που προσπαθησαν να κρυψουνε για οι προδοτες γραφουνε την Ιστορια στην Ελλαδα
οπως με το εμφυλιο και την Χουντα χιλιαδες ψεματα και οσοι τα ζησανε ξερανε την αληθεια
πιστευω οτι μου ειπανε οι παπουδες ηταν αληθεια..τωρα πλεον δε εχω καμια αμφιβολια