Επτά έφηβοι παραλίγο να χάσουν την ζωή τους έπειτα από μια σχολική εκδρομή, που αναγκάστηκαν να βουτήξουν σε παγωμένα νερά για να σωθούν με αποτέλεσμα το ψύχος που είχε να τους μετατρέψει σε εγκεφαλικά νεκρούς.
Τον Φεβρουάριο του 2011, πολλοί μαθητές ανέβηκαν σε μια βάρκα, ενώ βρισκόταν στο νερό βόρεια του Præstø στη Δανία κατά τη διάρκεια μιας σχολικής εκδρομής.
Στις 11 το πρωί, 13 μαθητές και δύο καθηγητές έβαλαν πλώρη – αλλά μόλις 20 λεπτά αργότερα, η βάρκα τους ανατράπηκε λόγω των ισχυρών ανέμων, στέλνοντας όλους τους επιβάτες στο νερό, το οποίο είχε μόλις 2 βαθμούς Κελσίου.
Εκατοντάδες μέτρα μακριά από τη στεριά και χωρίς κανένα μέσο επικοινωνίας, το χάος ξεδιπλώθηκε. Σε ένα ντοκιμαντέρ του 2019 από το BBC, οι επτά επιζώντες που αναβίωσαν με αξιοσημείωτο τρόπο ώρες αργότερα αποκάλυψαν τι συνέβη κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας τους.
«Ήταν τόσο παγωμένο, ήταν τόσο κρύο», είπε η Katrine, η οποία ήταν μόλις 16 ετών την ώρα του συμβάντος. «Και υπήρχε πάγος στο νερό». Η συμμαθήτριά της και συμπολίτισσά της, η Κάσπερ, πρόσθεσε: «Ήταν δύσκολος καιρός. Είχε πολύ αέρα. Η βάρκα αναποδογύρισε στη μέση της θάλασσας και τότε όλοι οι άνθρωποι έπεσαν έξω».
Το ζευγάρι εξήγησε ότι «όλοι ούρλιαζαν» καθώς το σκάφος αναποδογύριζε, ενώ η Katrine είπε πώς κατέληξε κάτω από τη βάρκα.
«Όταν βγήκα από το νερό, άρχισε ο εφιάλτης», είπε. «Όλα ήταν σαν να ήταν εξωπραγματικά. Μπορούσες να δεις τον πανικό. Ο δάσκαλος είπε ότι έπρεπε να κολυμπήσουμε μέσα, γιατί αλλιώς θα πεθαίναμε. Ήταν πολύ δύσκολο, γιατί δεν είχες καθόλου δύναμη στα πόδια σου. Και συνέχεια έπεφτα κάτω. Εκείνη τη στιγμή, εκεί ήταν που σκέφτηκα: Εντάξει, τώρα θα πεθάνω».
«Τότε, είδα έναν άνθρωπο. Δόξα τω Θεώ γι’ αυτό. Όταν τον είδα, ούρλιαζα τόσο δυνατά, ζητούσα βοήθεια», είπε η Κατρίν, εξηγώντας ότι τελικά κατάφερε να φτάσει στην ακτή. Η τότε συμμαθήτρια της Κάσπερ θυμήθηκε επίσης ότι «δεν μπορούσε να κολυμπήσει» στο παγωμένο νερό, με αποτέλεσμα ένας από τους συμμαθητές της να σπεύσει να προσπαθήσει να την βοηθήσει.
«Μετά από λίγο, ήμουν κλινικά νεκρός λόγω της θερμοκρασίας του νερού», είπε. Ένας από τους ηρωικούς συμμαθητές τους είχε καταφέρει να βγει στη στεριά σε αυτό το σημείο και είχε τρέξει ένα χιλιόμετρο σχεδόν για να ειδοποιήσει τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης. Ο Δρ Steen Barnung, ο οποίος ήταν μέλος της ομάδας διάσωσης, εξήγησε ότι έσπευσαν στο σημείο με ελικόπτερο για να τους παραλάβουν.
Είπε στο προσωπικό που ανταποκρίθηκε στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης: «Είναι όλοι νεκροί, είναι όλοι νεκροί, είναι όλοι νεκροί».
Είχαν περάσει δύο ώρες από τότε που οι καρδιές των παιδιών σταμάτησαν να χτυπούν και το δέρμα τους ήταν «παγωμένο» στην αφή – αλλά ο Δρ Michael Jaegar Wansche εξήγησε ότι ήξερε ότι υπήρχε πιθανότητα να σωθούν. Ο γιατρός, ο οποίος φρόντισε τα παιδιά κατά την άφιξή τους στο νοσοκομείο, δήλωσε στο ντοκιμαντέρ: «Όταν είσαι τόσο κρύος όσο ήταν, ξέρουμε ότι μπορούμε να κάνουμε ανάνηψη. Είναι νεκροί, αλλά δεν είναι πραγματικά νεκροί. Είχαμε ακόμα μια ευκαιρία».
Αν και η ακραία υποθερμία που υπέστησαν οι μαθητές είχε σταματήσει την καρδιά τους, επιβράδυνε επίσης τον μεταβολισμό τους, πράγμα που σημαίνει ότι τα όργανά τους άρχισαν να λειτουργούν όταν ζεστάθηκε το σώμα τους.
«Σε εκείνο το σημείο, στοχεύσαμε στη θέρμανση του αίματος κατά έναν βαθμό ανά 10 λεπτά», δήλωσε ο Δρ Wansche. «Η Κάσπερ ανέκαμψε και επανήλθε ο φυσιολογικός καρδιακός της ρυθμός γύρω στους 26 βαθμούς. Η κύρια εστίαση από τότε και μετά ήταν ο εγκέφαλος».
Έξι ώρες μετά το περιστατικό, οι καρδιές και των επτά παιδιών άρχισαν να χτυπούν ξανά – με την Katrine να περιγράφει σκηνές πανηγυρισμών στους διαδρόμους του νοσοκομείου.
«Δεν μπορείς να περιγράψεις το συναίσθημα», είπε. «Όλοι ήταν τόσο χαρούμενοι, γιατί όλοι ξύπνησαν εκείνη την ημέρα. Όλοι οι γονείς ήταν στην αίθουσα αναμονής και εμείς απλά βγήκαμε από εκεί και ουρλιάξαμε από χαρά».
