Πρόκειται για μια από τις πιο πολυπολιτισμικές γειτονιές του κόσμου, όπου μία από τις περίπου 200 γλώσσες (!) που μιλιούνται περισσότερο είναι η ελληνική.

Η φέτα, το λάδι και το ούζο είναι επόμενο να έχουν ισχυρή παρουσία εκεί, αλλά δεν είναι μόνο αυτού του είδους τα προϊόντα που υπογραμμίζουν το έντονο ελληνικό στοιχείο της. Αν υπάρχει μία περιοχή εκτός Ελλάδας που θα είχε καλές πιθανότητες να διαθέτει το δικό της μπουζουξίδικο, αυτή είναι προφανώς η Αστόρια της Νέας Υόρκης.

Το Melrose Ballroom, που βρίσκεται επί της 33ης οδού στη γειτονιά των περίπου 150.000 κατοίκων, είναι το λίκνο του ελληνικού τρόπου διασκέδασης στις ΗΠΑ. Αν κάποιος θέλει να συναντήσει μαζικά Έλληνες ομογενείς στη Νέα Υόρκη αρκεί να κλείσει ένα τραπέζι εκεί Παρασκευή ή Σάββατο βράδυ. Όχι ιδιαίτερα εύκολο εγχείρημα πάντως, ειδικά αν πρόκειται για μία από τις βραδιές που η πίστα «φιλοξενεί» τις έκτακτες εμφανίσεις των top ονομάτων του ελληνικού μουσικού πενταγράμμου. Τότε, αν δεν έχει κάποιος μεριμνήσει έγκαιρα θα πρέπει να έχει… μπάρμπα σε έναν από τους ουρανοξύστες του Μανχάταν που υψώνονται στο φόντο του Melrose Ballroom, προκειμένου να βρει τραπέζι.

Πολλοί είναι αυτοί που κατά καιρούς έχουν ανταποκριθεί στο αξίας χιλιάδων ευρώ κάλεσμα των επιχειρηματιών, που είθισται να συνοδεύεται από μια διαμονή λουξ σε κάποιο ξενοδοχείο του Μανχάταν.

Από το χώρο έχουν περάσει ο Βασίλης Καρράς, η Δέσποινα Βανδή, η Νατάσα Θεοδωρίδου, ο Γιώργος Μαζωνάκης, η Πάολα, η Έλλη Κοκκίνου, ο Γιάννης Πλούταρχος, η Πέγκυ Ζίνα, η Αγγελική Ηλιάδη, ο Αντύπας, ο Νίκος Μακρόπουλος και ο Γιώργος Τσαλίκης. Ακόμα ο Μιχάλης Χατζηγιάννης, ο Θανάσης Αλευράς, ο Γιώργος Σαμπάνης, η Αποστολία Ζώη, τα συγκροτήματα «Goin’ Through», «Onirama» και «Vegas», ο Θάνος Πετρέλης, ο Γιώργος Παπαδόπουλος και ο Κώστας Καραφώτης.

Όταν ανάβει το κέφι ο χώρος δεν διαφέρει σχεδόν σε τίποτα από ένα αντίστοιχο μαγαζί της λεωφόρου Ποσειδώνος ή της Ιεράς Οδού. Ο χορός πάνω στα τραπέζια και ο λουλουδοπόλεμος έχουν την τιμητική τους, με τη μοναδική διαφορά να έγκειται στη… διαύγεια της ατμόσφαιρας. Για ένα θεριακλή το νεοϋορκέζικο νυχτερινό κέντρο είναι εντελώς αφιλόξενο. Στις ΗΠΑ απαγορεύεται διά ροπάλου το κάπνισμα σε δημόσιους χώρους και ως αποτέλεσμα δεκάδες καπνιστές αναγκάζονται να βγαίνουν έξω από το μαγαζί για να τραβήξουν μερικές τζούρες.

Σε ότι αφορά το κόστος μιας βραδιάς στο Melrose Ballroom, ασφαλώς είναι τσουχτερό για τα ελληνικά δεδομένα, απλώς ακριβό όμως με βάση τους μισθούς στη Νέα Υόρκη. Η τιμή του εισιτηρίου με ένα ποτό ορίζεται συναρτήσει της δημοφιλίας του καλλιτέχνη και της ημέρας (το Σάββατο έχει καπέλο 10 δολάρια σε σχέση με την Παρασκευή) και μπορεί να φτάσει έως και τα 85 δολάρια! Μετά τις 2 τα μεσάνυχτα είναι δυνατό να αποφευχθεί το εισιτήριο και το κόστος να είναι μόνο 13 ευρώ για ένα ποτό στο μπαρ.

Αναλόγως διαμορφώνεται η τιμή για τα τραπέζια. Μία θέση στα πρώτα των οκτώ θέσεων, κυμαίνεται από 140 έως 200 δολάρια το κεφάλι. Η μίνιμουμ κατανάλωση αλκοόλ για αυτά είναι δύο μπουκάλια, κόστους 360 δολαρίων έκαστο. Αυτό σημαίνει ότι μια οχταμελής παρέα μπορεί να χρειαστεί έως 2.300 δολάρια για μίνιμουμ κατανάλωση σε πρώτο τραπέζι πίστα.Στα πιο πίσω τραπέζια οι τιμές κυμαίνονται από 60 έως 100 δολάρια το άτομο. Στη Νέα Υόρκη πάντως υπάρχει η δυνατότητα, με εξαίρεση τα πρώτα τραπέζια, να πάρει κάποιος απλώς ένα ποτό, χωρίς την υποχρέωση να παραγγείλει μπουκάλι, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα. Σε αυτή την περίπτωση βέβαια δεν μπορούν π.χ. δύο άτομα να πιάσουν ένα τραπέζι για τέσσερις – είναι πολύ πιθανό στις άλλες δύο να καθίσουν κάποιοι άγνωστοι.

Το πρόγραμμα ξεκινάει περίπου στις 22:00 και ολοκληρώνεται γύρω στις 4 το πρωί. Η μοναδική «παραφωνία» είναι σε αρκετές βραδιές βρίσκεται πάνω στην πίστα ένας σωματώδης bodyguard για να απομακρύνει τυχόν… θερμόαιμους θαυμαστές από τους καλλιτέχνες.

Είναι το μοναδικό στοιχείο Melrose Ballroom που παραείναι κυριλέ για να είναι ελληνικό. Αν και κάποιος άλλος θα σημείωνε ότι κάποια στιγμή πρέπει να αλλάξει και το όνομα του…