AΠΟΚΑΛΥΨΗ ΒΟΜΒΑ για αυτοκτονία νεαρού μοναχού στο Μοναστήρι του π. Εφραίμ στην Αριζόνα! Πέπλο μυστηρίου πίσω από την υπόθεση…

ΒΟΣΤΩΝΗ. Νεαρός μοναχός, 26 ετών, αυτοκτόνησε στο Μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου στην Αριζόνα, το οποίο ίδρυσε ο ιερομόναχος Εφραίμ, πρώην ηγούμενος της Μονής Φιλοθέου του Αγίου Ορους.
Καταβλήθηκε μεγάλη προσπάθεια να κρατηθεί μυστικό το συμβάν, το οποίο φαίνεται να έγινε τα μεσάνυχτα της Κυριακής 10 Ιουνίου.
Ο «Εθνικός Κήρυκας» αποκάλυψε την είδηση το βράδυ της Τρίτης, 12 Ιουνίου 2012, στην ηλεκτρονική του έκδοση www.ekirik?as.com.
Ο αυτόχειρας ήταν προσήλυτος στην Ορθοδοξία, αμερικανικής καταγωγής, από την πόλη Μοντέστο της Καλιφόρνας και το κοσμικό του όνομα ήταν Σκοτ Νέβιν (Scott Nevin).
Το Μοναστήρι ανήκει εκκλησιαστικά και κανονικά στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής διά της Μητροπόλεως Αγίου Φραγκίσκου. Ο Μητροπολίτης Αγίου Φραγκίσκου Γεράσιμος δεν είχε ανταποκριθεί σε τηλεφωνικό μήνυμα του «Εθνικού Κήρυκα» μέχρι την ώρα που ολοκληρώθηκε η παρούσα έκδοση.
Σε επικοινωνία του «Ε.Κ.» με το Γραφείο του Αρχιεπισκόπου Δημητρίου, μία εκ των γραμματέων του, η κ. Μαρία Δούβρη, μας είπε ότι ο Σεβασμιότατος δεν ήταν εκεί, ενώ ανέλαβε να τον ενημερώσει σχετικά. Επίσης, στείλαμε και γραπτό σημείωμα στον Αρχιεπίσκοπο, ζητώντας του να σχολιάσει, πλην όμως δεν ανταποκρίθηκε.
Επί δύο και πλέον ώρες προσπαθήσαμε να τηλεφωνήσουμε χθες το πρωί στο Μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου, πλην όμως δεν απαντούσε κανείς. Στείλαμε γραπτό σημείωμα στον ηγούμενο Παϊσιο ζητώντας του να πει τη δική του άποψη, αλλά δεν υπήρξε ανταπόκριση.
Οι πληροφορίες εξακολουθούσαν ακόμα και χθες να είναι συγκεχυμένες. Μερικές πληροφορίες λένε ότι ο νεαρός Σκοτ Νέβιν είχε καρεί μοναχός, ενώ άλλες πληροφορίες ότι δεν είχε καρεί πλήρης μοναχός, αλλά ήταν δόκιμος ρασοφόρος. Το βέβαιο είναι ότι είχε φύγει από το Μοναστήρι πριν από δεκαπέντε μήνες, μη μπορώντας να αντέξει τη στέρηση και την καταπιεστική καλογερική ζωή.

Επέστρεψε στο Μοναστήρι τα μεσάνυχτα της Κυριακής οπλισμένος με δύο περίστροφα κι ένα μαχαίρι, προερχόμενος από την πόλη Ορεγκον.
Σε επικοινωνία του «Εθνικού Κήρυκα» με το γραφείο του σερίφη, στη δικαιοδοσία του οποίου υπάγεται η περιοχή του Μοναστηριού, ο εκπρόσωπός του, Ηλίας Τζόνσον, είπε ότι «δεν μπορώ να σας πω πολλά πράγματα διότι η έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη» και συμπλήρωσε πως «είχε φύγει από το Μοναστήρι και προφανώς είχε επικοινωνήσει με κάποιον άλλον μοναχό εντός του Μοναστηριού.

Ηθελε να επικοινωνήσει με κάποιους στο Μοναστήρι αλλά κανείς δεν γνωρίζει με ποιους και για ποιους λόγους. Πήγε στο Μοναστήρι κι όταν τον πλησίασε κάποιος Μοναχός, ο κ. Νέβιν σταμάτησε το αυτοκίνητό του και αυτοπυροβολήθηκε στον αριστερό κρόταφο».
Ο κ. Τζόνσον δεν γνώριζε το όνομα του μοναχού εκείνου με τον οποίον είχε επικοινωνήσει ο αυτόχειρας, ενώ είπε ότι δεν γνώριζε αν ήταν οπλισμένος «με ένα ή δύο όπλα και με μαχαίρι».
Σημειώνεται πως από τις μέχρι τώρα ενδείξεις και πληροφορίες που διαρρέουν από το περιβάλλον του Μοναστηριού, ο αυτόχειρας πήγε στο Μοναστήρι οπλισμένος για να ξεκαθαρίσει κάποιους λογαριασμούς που είχε με στελέχη της Μονής. Πριν από έξι χρόνια ο Σκοτ Νέβιν φοιτούσε στην τελευταία τάξη του Λυκείου κι όλα έδειχναν πως ήταν ένας καλός και χαρούμενος έφηβος, ενώ ήταν και αθλητής και έπαιζε ποδόσφαιρο στην ομάδα του Λυκείου του.

Συνάμα φαινόταν χαρούμενος και ευχαριστημένος με την μεταστροφή του στην Ορθοδοξία, ενώ την ίδια εποχή άρχισε να έχει φιλία και συνάφεια με κληρικούς και λαϊκούς της Αρχιεπισκοπής, οι οποίοι είναι οπαδοί του Εφραίμ. Τονίζεται ότι έχει δημιουργηθεί εδώ και μερικά χρόνια μία κάστα κληρικών αλλά και λαϊκών «νεοσυντηρητικών φονταμενταλιστών» σ’ ολόκληρη την Αρχιεπισκοπή Αμερικής, οι οποίοι είναι πλήρως αφοσιωμένοι στον Εφραίμ της Αριζόνας, ο οποίος ασκεί πάνω τους τρομακτική επιρροή, ενώ οι ίδιοι έχουν τυφλή υπακοή σ’ αυτόν και στους οποίους έχει αποδοθεί η ονομασία «Εφραιμίτες».
Κι ενώ όλα φαίνονταν φυσιολογικά με τον Σκοτ Νέβιν, μέχρι σημείου που είχε ετοιμαστεί να συμμετάσχει στο καθιερωμένο δείπνο και εκδήλωση των αποφοιτούντων, γνωστό ως prom. Ντύθηκε ανάλογα για το δείπνο, αποχαιρέτησε τους γονείς του έβγαλε μάλιστα και αναμνηστικές φωτογραφίες μαζί τους και αναχώρησε υποτίθεται για την εκδήλωση του σχολείου του, το prom. Τον περίμεναν όμως κάποιοι οπαδοί του Εφραίμ οι οποίοι αντί για την εκδήλωση prom τον οδήγησαν στο Μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου, το οποίο βρίσκεται στη πόλη Florence της Αριζόνας όπου εισήλθε στο στάδιο του δόκιμου μοναχού.

Διευκρινίζεται ότι πρόκειται για το πρωταρχικό στάδιο εισδοχής στον Μοναχισμό, το οποίο διαρκεί συνήθως τρία χρόνια και ενίοτε μέχρι πέντε.
Οταν ο Σκοτ Νέβιν έφυγε από το Μοναστήρι οι γονείς του προσπάθησαν να τον βοηθήσουν ακόμα και με σχετική συμβουλευτική θεραπεία για να ενταχθεί και πάλι στην κοινωνία.
Η Μονή του Αγίου Αντωνίου ιδρύθηκε το έτος 1995 από τον π. Εφραίμ, ο οποίος σήμερα έχει ιδρύσει και ελέγχει καθ’ ολοκληρία είκοσι ένα Μοναστήρια ανδρικά και γυναικεία σ’ ολόκληρη την επικράτεια της Αμερικής, πλην της περιοχής Βοστώνης. Ωστόσο, ο Μητροπολίτης Βοστώνης Μεθόδιος επιδίδεται σε ενέργειες να ιδρύσει κι αυτός Μοναστήρι μέσω της Αγιορείτικης Μονής Σίμωνος Πέτρας και μάλιστα δίπλα στα μικρά παιδιά της Κατασκήνωσης, στην τοποθεσία Κοντούκουκ του Νιου χαμσάιρ.

Είχε καλέσει προς τούτο πριν μερικούς μήνες τον Ελληνοαμερικανό ιερομόναχο Ιάκωβο Μπάκο για να προβεί σε ανιχνευτική μελέτη, όπως είχε γράψει εκτενώς ο «Εθνικός Κήρυκας».
Υπογραμμίζεται ότι η δράση του ιερομόναχου Εφραίμ, ιδρυτή των Μοναστηριών της Αμερικής ξεκίνησε πριν από είκοσι και πλέον χρόνια, όντας ακόμα ηγούμενος στη Μονή Φιλοθέου του Αγίου Ορους, όπως είχε αποκαλύψει ο «Ε.Κ.» τότε.

Στην αρχή πήγε στον Καναδά και στη συνέχεια μεταπήδησε στις Ηνωμένες Πολιτείες επικαλούμενος λόγους υγείας, όπου άρχισε να πράττει χωρίς την άδεια του τότε Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ιακώβου, επιδιδόμενος σε εξομολογήσεις σε σπίτια, κάνοντας συγκεντρώσεις «ψυχοφέλειας», ευχέλαια και αγιασμούς και δημιουργώντας οπαδοποίηση από ανθρώπους αμφοτέρων των φύλων. Εστησε οργανώσεις με το όνομα «Παναγία η Γλυκοφιλούσα» και άρχισε η αγορά οικοπέδων για την ανοικοδόμηση Μοναστηριών, ενώ δραστηριοποιήθηκε στο Πίτσμπουργκ, στη Νέα Υόρκη, Νέα Ιερσέη και αλλού. Ετυχε της ολοκληρωτικής προστασίας και υποστήριξης του ιερέα Γεωργίου Πασσιά, ο οποίος ιεράτευε τότε στην κοινότητα του Αγίου Νικολάου του Φλάσινγκ και πολύ περισσότερο στη συνέχεια όταν έγινε πρωτοσύγκελος του τότε Αρχιεπισκόπου Αμερικής Σπυρίδωνα.
Ο αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος είχε καταγγείλει τις δράσεις του π. Ευφραίμ στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, στο οποίο όμως ο π. Εφραίμ είχε υποστηρικτή τον αείμνηστο Μητροπολίτη Σταυρουπόλεως Μάξιμο (Ρεπανέλλη), ο οποίος ήταν και ο τελευταίος Σχολάρχης της Θεολογικής Σχολής Χάλκης, γι’ αυτό και στην αρχή το Πατριαρχείο δεν έκανε τίποτε.
Κάποια στιγμή ο π. Εφραίμ ανακοίνωσε ότι είχε λάβει «πληροφορία» από τον Θεό να φύγει από την Ελληνική Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Αμερικής και πήγε για λίγο διάστημα στην Υπερόριο Ρωσική Εκκλησία, η οποία τότε δεν αναγνωριζόταν. Ο αείμνηστος Οικουμενικός Πατριάρχης Δημήτριος του έστειλε γράμμα λέγοντάς του πως αν δεν φύγει από τους Υπερόριους Ρώσους και επιστρέψει πίσω στο Αγιο Ορος, θα τον καθαιρέσει. Τότε ο π. Εφραίμ έλαβε καινούργια «πληροφορία» από τον Θεό και έφυγε από τους Ρώσους, ενώ τελικά του δόθηκε άδεια ένταξής του στο Κληρικολόγιο της Αρχιεπισκοπής Αμερικής.
Το μεγάλο αίνιγμα ήταν πού έβρισκε τα χρήματα και έστηνε το ένα Μοναστήρι κατόπιν του άλλου και μάλιστα το κεντρικό του Αγίου Αντωνίου στην Αριζόνα εκεί που σημειώθηκε και η αυτοκτονία και το οποίο δίνει την εντύπωση ξενοδοχειακής εγκαταστάσεως (resort) παρά Μονής.

Το αίνιγμα φαίνεται να λύθηκε με μακροσκελές ανακοινωθέν που εξέδωσε η Μονή Βατοπαιδίου Αγίου Ορους θέλοντας να δικαιολογήσει τις δράσεις και διαπλοκές του ετέρου Εφραίμ του Βατοπαιδίου και το οποίο δημοσίευσε ο «Ε.Κ.» στις 9 Οκτωβρίου του 2008. Στο ανακοινωθέν του Βατοπαιδίου αναφερόταν ανάμεσα στα άλλα, πως «κάθε χρόνο περίπου δύο εκατομμύρια ευρώ διατίθενται για υποτροφίες, βοήθεια σε φτωχές οικογένειες, αρρώστους και φυλακισμένους, κατασκηνώσεις και Ιδρύματα, εκκλησιαστικούς οργανισμούς στην Ελλάδα, Κύπρο, Ρωσία, Ρουμανία, Σερβία, Αφρική και σε μοναστήρια και εκκλησιαστικούς οργανισμούς στην Αμερική και σε πολλές επαρχίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου».
Δύο χρόνια αργότερα, η Αρχιεπισκοπή Αμερικής μέσω του Αρχιεπισκοπικού Συμβουλίου συγκρότησε επιτροπή έρευνας τόσο για τα οικονομικά των μοναστηριών, όσο και για τη γενικότερη δράση τους.