Οι «ειδικοί» που ωρύονται σε καθημερινή βάση για την «ανάγκη» να υπάρξουν υποχρεωτικοί εμβολιασμοί και «βαφτίζουν» όσους εκφράζουν τον σκεπτικισμό τους σχετικά με την ασφάλεια των εμβολίων ως «ψεκασμένους» ή «αρνητές» είναι οι ίδιοι που τα τελευταία 24ωρα παραδέχονται πως ρίσκαραν τις ζωές των πολιτών με το εμβόλιο της AstraZeneca.
Η κυβέρνηση φρόντισε βεβαίως να τους «θωρακίσει» με το ακαταδίωκτο, καθώς και η ίδια έχει στηρίξει τις συγκεκριμένες απόψεις, με πρώτο και καλύτερο βέβαια τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη που υποστήριζε πως το «καλύτερο εμβόλιο είναι το ταχύτερο εμβόλιο».
Οι ίδιοι άνθρωποι λοιπόν που πριν λίγες ημέρες έλεγαν ότι το εμβόλιο της AstraΖeneca είναι εντελώς ασφαλές για όλες τις ηλικίες, ότι αποτελούν υπερβολές και συνωμοσιολογίες «ψεκασμένων» οι ενστάσεις και οι αμφιβολίες για την ασφάλειά του, τώρα συνιστούν τη μη χορήγησή του σε ηλικίες κάτω των 60 ετών.
Επιπλέον, οι συμβουλές των πολιτικών, «ειδημόνων», τηλεπερσόνων και δημοσιογράφων που έχουν απόψεις σαν ανεμούρια εκστομίζονται με την ίδια άνεση με την οποία μιλούσαν για το ασφαλές της χρήσης αυτού του εμβολίου πριν από λίγες ημέρες.
Επιπλέον, το θράσος και η μισανθρωπία όλων αυτών έφτασε σε τέτοια σημεία ώστε μιλούσαν και συνεχίζουν να μιλούν για ανάγκη επιβολής υποχρεωτικού εμβολιασμού σε όλους με όλα τα διαθέσιμα εμβόλια! Κι όταν κάποιος τολμά να αντιτείνει ότι έχουν σημειωθεί περιστατικά θρομβώσεων και θάνατοι από τα… ασφαλή εμβόλια της AstraΖeneca, εκείνοι απαντούν απαξιωτικά λέγοντας «ας σοβαρευτούμε επιτέλους».
Εκεί που θα έπρεπε να υπάρχει γνώση, σύνεση, αξιοπιστία και προσήλωση στην επιστήμη και την υπεράσπιση της ζωής και της υγείας του συνανθρώπου, κυριάρχησαν η τυφλή υποταγή στο κομματικό συμφέρον, η άγνοια, η αδιαφορία για τις ζωές των άλλων και η προπέτεια.
Έχοντας τα παραπάνω κατά νου, όπως αναφέρει η «δημοκρατία», μπορούμε επίσης να αντιληφθούμε την αντικοινωνικότητα της νομοθέτησης του ακαταδίωκτου των «ειδικών» που αποφασίζουν για τις ζωές όλων μας αυτήν την περίοδο. Εκείνοι τους οποίους δεν μπορεί να αγγίξει η Δικαιοσύνη έπαιξαν με τις ζωές των άλλων και μερικές τις έχασαν και οι πολιτικοί πάτρωνές τους αποφάσισαν τον λογαριασμό να τον πληρώσουν τα θύματα.
Ομολογεί ο Βασιλακόπουλος: «Οι επιστήμονες γνώριζαν τις πιθανές παρενέργειες αλλά πήραν το ρίσκο»
Ανατριχίλα έχει προκαλέσει η ωμή παραδοχή του Θοδωρή Βασιλακόπουλου ότι οι επιστήμονες γνώριζαν τις πιθανές παρενέργειες που θα προκαλούσε το εμβόλιο της AstraZeneca αλλά πήραν… το απαραίτητο ρίσκο.
Μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό Open, ο καθηγητής Πνευμονολογίας του ΕΚΠΑ, κάνοντας μια μεγάλη κυβίστηση απ’ όσα έλεγε το προηγούμενο διάστημα, προχώρησε σε μια σειρά παραδοχών για το εμβόλιο της AstraZeneca, έστω και με μεγάλη καθυστέρηση και αφού είχε προηγηθεί η καθυστερημένη εισήγηση της εθνικής επιτροπής εμβολιασμού για «στοπ» στους εμβολιασμούς σε ηλικίες κάτω των 60 ετών.
«Οι επιστήμονες θέλουν το καλό του κόσμου, όχι το κακό. Δεν κρύβουν τίποτα. Όταν γινόταν χαμός με την πανδημία, το όφελος από το εμβόλιο ήταν μεγαλύτερο από το κόστος μιας πιθανής επιπλοκής. Τότε, λοιπόν, ζυγίσαμε το όφελος με το κίνδυνο και ταχθήκαμε αναφανδόν υπέρ του εμβολίου» ανέφερε, παραδεχόμενος πως κάποιοι εν κρυπτώ αποφάσισαν για εμάς χωρίς εμείς να γνωρίζουμε τα επαρκή δεδομένα.
«Σήμερα που η πανδημία βρίσκεται σε ύφεση, αποφασίσαμε πως θα ήταν καλό έστω και αυτό το μικρό ρίσκο να μην το πάρουμε» προσέθεσε, προκαλώντας ακόμα περισσότερη ανησυχία στον κόσμο, ο οποίος έτρεξε να εμβολιαστεί και σήμερα βλέπει τα δεδομένα να αλλάζουν.
Ο κ. Βασιλακόπουλος, μάλιστα, κλείνοντας τα μάτια μπροστά στη διάχυτη ανησυχία των πολιτών, μερίδιο ευθύνης της οποίας έχει και η επιστημονική κοινότητα, αναφέρθηκε και στο ζήτημα της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού, εμμένοντας στις αντισυνταγματικές και μάλλον αναποτελεσματικές απόψεις.
«Ο καλύτερος τρόπος για να πετύχουμε τη μεγαλύτερη εμβολιαστική κάλυψη είναι η πειθώ. Το καλύτερο θα ήταν να πείσουμε τους ανθρώπους που έχουν αντιρρήσεις ή αμφιβολίες για το εμβόλιο» ανέφερε ο κ. Βασιλακόπουλος για να προσθέσει πως «το ερώτημα είναι πώς θα πείσουμε αυτούς τους ανθρώπους να εμβολιαστούν», ανοίγοντας έτσι το παραθυράκι για την έμμεση υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού.
