Το θηριώδες Beriev 200 κυριάρχησε στις φετινές φωτιές που έκαψαν τη χώρα μας, συμπληρώνοντας χρόνο πτήσης περίπου 200 ωρών, πραγματοποίησε περισσότερο από 800 κύκλους πρόσληψης και εκτόξευσης νερού.
Πάνω από 5.000 τόνοι νερού εκτοξεύθηκαν από το αεροσκάφος για την κατάσβεση της πύρινης λαίλαπας σε δύσβατες περιοχές και στρατηγικά σημαντικές εγκαταστάσεις.
Οι πιλότοι δοκιμών της Ρωσικής Ομοσπονδίας Γεβγένι Γιουρασόφ και Νικολάι Κουλεσόφ και ο Έλληνας εναέριος συντονιστής και μέλος του πληρώματος Αντώνης Αξιώτης απάντησαν στις ερωτήσεις του Sputnik, λίγο πριν την αναχώρηση του αεροσκάφους για τη Ρωσία.
Για ποιους λόγους ξεχωρίζει το Be-200ES
«Ταχύτατη μετάβαση, μεταφορά φορτίου και ατόμων ανήκουν στα πλεονεκτήματα του ρωσικού αεροσκάφους. Ήταν πολύ χρήσιμο ειδικά φέτος» τονίζει ο κ. Αξιώτης.
«Το αμφίβιο αεροσκάφος διαθέτει μεγαλύτερη ευελιξία από τα υπόλοιπα καθότι μπορεί να λάβει νερό είτε από θάλασσα είτε από λίμνη. Ο χρόνος μετάβασης από την υδροληψία έως την άφεση πάνω από τη φωτιά μπορεί να είναι ο μικρότερος δυνατός».
«Η ευελιξία του αμφιβίου μάς επιτρέπει να εκτελεί αποστολές κατάσβεσης σε συνθήκες υψηλής αναταραχής. Επιπλέον, πολλοί πιλότοι παραδέχονται ότι το Be-200ES έχει καλύτερη θέα οπτικού πεδίου από το πιλοτήριο σε σύγκριση με τα άλλα πυροσβεστικά οχήματα» υπογραμμίζει από την πλευρά του ο Γεβγένι Γιουρασόφ, χαρακτηρίζοντάς το αποκορύφωμα της εγχώριας σχολής κατασκευής υδροπλάνων.
«Ρίχνει περισσότερο νερό από τα άλλα αεροσκάφη και έχει πολύ καλή δύναμη μηχανής» επισημαίνει ο Νικολάι Κουλεσόφ.
Γενικά, οι τρεις πιλότοι συμφωνούν ότι τα αμφίβια αεροσκάφη Be-200ES, χρησιμοποιώντας τα πλεονεκτήματά τους, κατά την εκτέλεση εργασιών πυρόσβεσης, ταιριάζουν οργανικά στον υπάρχοντα στόλο των πυροσβεστών και τις εφαρμοσμένες τεχνολογίες πυρόσβεσης, καθώς και στην υποδομή συντήρησης αεροσκαφών σε ξένα αεροδρόμια.
Οι δυσκολίες της φωτιάς
«Αυτό που επηρεάζει και καταπονεί το πλήρωμα είναι το ύψος κύματος της θάλασσας καθώς και οι αναταράξεις πάνω από τον χώρο της φωτιάς. Το ίδιο συμβαίνει και με τους καπνούς που αποφεύγουμε» προσθέτει ο Έλληνας συντονιστής.
Στο δίμηνο αυτό διάστημα ήταν επιφορτισμένος με την ευθύνη της συνεννόησης, της κατεύθυνσης του αεροσκάφους με ασφάλεια στον προορισμό, στο πεδίο υδροληψίας και την τεχνική υποστήριξη του αεροσκάφους από τη μονάδα.
«Υπήρχαν αρκετές δύσκολες στιγμές, δύσκολες φωτιές με μεγάλη ένταση. Δεν μπορώ να ξεχάσω τη φωτιά στην Εύβοια, το μέτωπο που μου θύμισε αρκετά το Μάτι. Τα πεύκα έφταναν μέχρι τη θάλασσα και υπήρχε κόσμος σε αυτήν. Αναγκάστηκα να ενημερώσω τον πύργο ελέγχου της περιοχής όπως και το συντονιστικό ελικόπτερο ώστε να συνδράμουν με πλωτά μέσα για τον απεγκλωβισμό του κόσμου» προσθέτει ο κ. Αξιώτης.
Αναφερόμενος στις φετινές πυρκαγιές τονίζει ότι αυτό που έγινε φέτος ήταν πρωτόγνωρο, καθώς, όπως επισημαίνει, είχε δει αρκετές φωτιές ως απόστρατος της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας, ενώ πετάξει πάνω από 2.000 ώρες με καναντέρ.
Ερωτηθείς από την πλευρά του ο Γεβγένι Γιουρασόφ για την καταλληλότητα του ορεινού τοπίου για το έργο του Μπέριεφ απάντησε ότι υπάρχει μεγάλη εμπειρία στην Ιταλία και την Ιβηρική Χερσόνησο στην Πορτογαλία.
«Και στις δύο περιπτώσεις, το αμφίβιο αεροσκάφος Be-200ES επέδειξε υψηλή απόδοση σε ορεινές περιοχές και υψηλές θερμοκρασίες, κυρίως λόγω της εξαιρετικής ευελιξίας του αεροσκάφους. Επομένως, το ορεινό ανάγλυφο της Ελλάδας δεν μας προκάλεσε κανένα πρόβλημα» επισημαίνει χαρακτηριστικά, προσθέτοντας: «Είναι εύκολο να πετάς στην Ελλάδα όπως και στην Τουρκία. Ωστόσο, για αν πετάξεις σε αυτές τις συνθήκες, χρειάζεται πολύ καλή εκπαίδευση του πιλότου».
«Δουλέψαμε σαν ομάδα και δώσαμε τον καλύτερό μας εαυτό»
«Δώσαμε τον καλύτερο εαυτό μας και είχαμε άριστο αποτέλεσμα. Με τους Ρώσους δουλέψαμε σαν ομάδα, ήταν άψογη η συνεργασία μας. Νομίζω ότι αν επανέλθουν, θα μπορέσουμε να δουλέψουμε ακόμα καλύτερα στο μέλλον» τονίζει ο κ. Αξιώτης.
Η ομάδα των τεχνικών ήταν 18 άτομα που βρίσκονταν κάθε μέρα σε υπηρεσία εντός αεροδρομίου και εξυπηρετούσαν το αεροσκάφος.
«Είναι η δουλειά τους (σ.σ. των 18 ατόμων), συχνά σκληρή δουλειά, που βρίσκεται πίσω από την επιτυχημένη δική μας δουλειά στον ουρανό της Ελλάδας» αναφέρει ο Γεβγένι Γιουρασόφ.
«Το αεροσκάφος χρειάζεται πληθώρα προσωπικού ώστε να λειτουργήσει. Για τον λόγο αυτό, συμπληρώνοντας τις 200 ώρες, χρειάζονται εκτεταμένες εργασίες συντήρησης βάσει των οδηγιών του κατασκευαστή» προσθέτει ο Έλληνας εναέριος συντονιστής.
Αν και για τον ένα από τους δύο Ρώσους ήταν η πρώτη φορά συμμετοχής του σε πυροσβεστική επιχείρηση στην Ελλάδα, ο δεύτερος είχε συνδράμει ξανά στην αντιμετώπιση της πύρινης λαίλαπας.
Από την Ηλεία του 2007 στην Εύβοια του 2021
Ο Νικολάι Κουλεσόφ είχε επιχειρήσει και το 2007 στις φονικές φωτιές της Ηλείας.
«Φέτος η φωτιά ήταν πολύ μεγαλύτερη από τότε, έκαψε πολύ μεγαλύτερο κομμάτι και ήταν πολύ πιο δύσκολο να κατασβεστεί» υπογραμμίζει.
Η πιο δύσκολη φωτιά κατά τη γνώμη του με την οποία ήρθαν αντιμέτωποι στην Ελλάδα ήταν η φωτιά της Εύβοιας.
«Έκαιγε για τουλάχιστον τέσσερις μέρες. Η περιοχή που έκαιγε η φωτιά ήταν απέραντη και η θερμοκρασία ήταν πολύ υψηλή, επειδή όπως ξέρετε, δέντρα 100 ετών καίγονταν. Καθώς πλησιάζαμε τη φονική φωτιά αισθανθήκαμε τη ζέστη ακόμα και μέσα από τα παράθυρα του αεροσκάφους» θυμάται ο πιλότος.
Κανείς από τους Ρώσους πιλότους δεν υιοθετεί κατηγορηματικά την άποψη ότι χάθηκε ο έλεγχος, καθότι, όπως πιστεύουν, στην Ελλάδα υπάρχει μια καλά οργανωμένη ομάδα αεροπορίας κατάλληλη για αυτά τα ζητήματα.
«Είναι σχεδόν φυσιολογική κατάσταση οι φωτιές να είναι τόσο μεγάλες. Το έχουμε δει στην Τουρκία πέρυσι, το βλέπουμε συχνά στη Ρωσία. Το πλήρωμά μας και οι Έλληνες συντονιστές που ήταν πρώην πιλότοι και ξέρουν να σβήνουν φωτιές. Ήταν εύκολο και ασφαλές να δουλέψουμε μαζί τους. Βρήκαμε κοινή γλώσσα επικοινωνίας και η διάδραση – συνεργασία μαζί τους ήταν πολύ όμορφη. Εύχομαι στους Έλληνες να ζήσουν χαρούμενοι με ευημερία και χωρίς φωτιές» καταλήγει ο Ρώσος πιλότος.
«Μας άρεσε η συμπεριφορά των Ελλήνων»
Από την πλευρά του ο Γεβγένι Γιουρασόφ μας ξενάγησε στο πιλοτήριο του αεροσκάφους και μας μίλησε για την καθημερινότητα στην Αθήνα και τις δύσκολες στιγμές. Έφταναν καθημερινά στη βάση τριάντα λεπτά πριν αναφέρουν ότι είναι έτοιμοι.
«Ολοκληρώναμε το καθήκον μας τριάντα λεπτά πριν, μετά τη δύση του ηλίου. Ωστόσο, μέναμε και πιο αργά αν οι συνθήκες το καθιστούσαν απαραίτητο».
Η πιο δύσκολη στιγμή σύμφωνα με τον Γεβγένι Γιουρασόφ ήταν όταν η φωτιά έφτασε στην Αθήνα.
«Τα πρώτα σπίτια καίγονταν. Καπνός υπήρχε παντού και ήταν δύσκολο να πετάξουμε. Έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε όλες μας τις ικανότητες ώστε να πετύχουμε. Ήταν πολύ δύσκολα. Δεν φοβηθήκαμε, επειδή είμαστε αρκετά έμπειροι σε αυτή τη δουλειά. Ανησυχήσαμε όμως αρκετά για την ασφάλεια των ανθρώπων που βρίσκονταν κοντά στη φωτιά».
Όπως τονίζει, έχει παρατηρήσει μια παρόμοια θετική αντίδραση με την Ελλάδα σε παγκόσμιο επίπεδο όσον αφορά τη δραστηριότητα του αμφίβιου.
«Οι Έλληνες πιλότοι μάς αναγνώρισαν από τα προηγούμενα χρόνια κοινής δουλειάς. Η ελληνική πλευρά έκανε τα πάντα για να μας βοηθήσει και να μας εξυπηρετήσει σε ό,τι χρειαζόμασταν. Μας άρεσε η χώρα, οι άνθρωποι και οι συμπεριφορά που έδειξαν απέναντί μας. Η χώρα έχει ένα πολύ όμορφο τοπίο και λυπούμαστε πολύ που αρκετές φωτιές κατέστρεψαν κομμάτια της φύσης» καταλήγει ο Ρώσος πιλότος.
ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΕΝΑΣ ΑΣΧΕΤΟΣ ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΔΗΛΩΝΕ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΕΙ ΑΝΑΦΟΡΑ ΓΙΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΑΕΡΟΠΛΟΙΑ.
Άμεσα στην παραγγελία 4-5 αεροσκαφών με ανάπτυξη τους στα 4-5 στρατιωτικά αεροδρομια. 40 μύρια το ένα. Τόσα κόστισαν οι επισκευές πέρυσι. Εφέτος πετούσαν 6 και τα υπόλοιπα 12 για επισκευή.