Η μεγαλύτερη βιομηχανία παπουτσιών στην Ελλάδα, ετοιμάζεται να σβήσει τα 100 «κεράκια» σε 1 περίπου χρόνο.
Πρόκειται για μία από τις παλαιότερες ελληνικές βιομηχανίες. Είναι γνωστό ότι δεν υπάρχει Έλληνας που να μην ξέρει τα Boxer ή να μην έχει ακούσει για αυτά.
Η ιστορία των ελληνικών παπουτσιών
Ο Ιωάννης Φειδάς, το 1919, ξεκίνησε τη κατασκευή χειροποίητων δερμάτινων υποδημάτων στηv Καλαμάτα Μεσσηνίας. Νωρίτερα και για 12 ολόκληρα χρόνια βρισκόταν στην Αμερική, ως οικονομικός μετανάστης, όπου και ολοκλήρωσε την τέχνη του παπουτσιού.
Μάλιστα ήταν αυτός που έφερε τις πρώτες µηχανές για να παραγάγει βιομηχανικό παπούτσι. Τότε όμως οι Έλληνες δεν είχαν σε καµία εκτίµηση το βιοµηχανικό παπούτσι, παρά µόνο το χειροποίητο. Η επιχείρηση δεν πήγε καλά και πούλησε τις µηχανές για παλιοσίδερα. Τη δουλειά όµως δεν την εγκατέλειψε.
Αργότερα ο γιος του Δημήτρης Φειδάς, έχοντας μεγάλο ταλέντο στις καλές τέχνες και τη ζωγραφική έμαθε το σχέδιο, τηv τέχνη και τη δημιουργική κατασκευή, του παπουτσιού και έγινε ακόμα καλύτερος από τον πατέρα του.
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, ο Δημήτρης Φειδάς ξεκίνησε πάλι από το μηδέν αφού τα πάντα είχαν καταστραφεί. Έτσι, μαζί με τη γυναίκα του Μαρία Φειδά μετακόμισαν στην Αθήνα στη περιοχή του Ψυρρή, στέκι όλου του κλάδου της εποχής, όπου κι άνοιξαν τη πρώτη τους μικρή Βιοτεχνία.
Το πρώτο τσαγκάρικο ανοίγει σε ένα πατάρι στην περιοχή του Ψυρρή. Τότε φτιάχνουν χειροποίητα τα πρώτα πλεκτά παπούτσια στην Αθήνα και κατορθώνουν να τα βάλουν στο κατάστηµα του Λαµπρόπουλου, στην οδό Αιόλου. Η πορεία είναι ενθαρρυντική και το 1949, από το πατάρι στο τσαγκάρικο µεταφέρεται στην οδό Πρωτογένους και καταλαµβάνει πλέον ολόκληρο όροφο, που διαθέτει και πρατήριο.
Εκεί εργάστηκαν σκληρά και δημιουργικά κάνοντας ένα σεβαστό όνομα στο κλάδο της υποδηματοποιίας. Στη συνέχεια η κόρη τους Μίνα, απέκτησε γνώσεις, εμπειρίες κι αντοχές, κάνοντάς την ενεργό και πολύτιμο «συνεργάτη», στην ανοδική πορεία των γονέων της.
Το πρώτο εργοστάσιο
Tο πρώτο ιδιόκτητο εργοστάσιο χτίστηκε το 1961 στη Λαμπρινή (Άνω Πατήσια), σε ένα οικόπεδο που είχε αγοραστεί για να γίνει σχολείο της κόρης τους, σαν ένα όνειρο που έμεινε ανεκπλήρωτο, κι έτσι η μικρή Βιοτεχνία εξελίχθηκε σε μια μικρή Βιομηχανία, με αρκετούς εργαζόμενους (υπολογίζονται τότε σε 50) και σύγχρονα για την εποχή μηχανήματα, με αποτέλεσμα την αύξηση της παραγωγής ποιοτικών υποδημάτων και την επέκταση της πελατείας Πανελλαδικά. Το 1968 η εταιρεία εξελίσσεται σε Ανώνυμη στη μορφή που έχει έως σήμερα. Από το 1970 έγινε εξαγωγική εταιρία στην Ευρώπη και πολύ αργότερα στην Ρωσία, στην Αμερική και στην Αγγλία. Το 1974 χτίζεται το δεύτερο ιδιόκτητο εργοστάσιο στις Αχαρνές, πολύ μεγαλύτερο και πιο σύγχρονο, σαν αποτέλεσμα της συνεχούς ανόδου της ζήτησης των υποδημάτων της εταιρείας. Άρχισαν μεγάλες εξαγωγές κυρίως στη Γερμανία, Ρωσία και Αγγλία.
Τo 2006, η πρόεδρος της εταιρίας Μίνα Φειδά Νταή, μαζί με την ομάδα της Διοίκησης του εργοστασίου και μετά από 6-7 χρόνια ανοδικής πορείας της ζήτησης του προϊόντος boxer, αποφάσισαν να χτίσουν το τρίτο παραγωγικό εργοστάσιο στη βιομηχανική περιοχή Αχαρνών.
