Μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα αναπτύχθηκε στην εκπομπή «Επισημάνσεις» του ΘΡΑΚΗ ΝΕΤ με την Μαρίνα Κονδύλη.
Καλεσμένη ήταν η Διευθύντρια Ερευνών του Οργανισμού Έρευνας & Ανάλυσης «ΔιαΝΕΟσις», Φαίη Μακαντάση, η οποία μίλησε τόσο για το δημογραφικό πρόβλημα, όσο και για το λεγόμενο brain drain, που σημειώθηκε στην χώρα μας την περίοδο της οικονομικής κρίσης. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη ραγδαία μείωση του πληθυσμού.
Αναλυτικότερα, η κα. Μακαντάση ανέφερε:
«Κατά την διάρκεια της κρίσης από το 2008 έως το 2016, έφυγαν από τη χώρα 427.000 Έλληνες, στην πλειοψηφία τους κάτοικοι πόλεων, υψηλού μορφωτικού επιπέδου και άγαμοι.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ του 2023, έχουν φύγει συνολικά γύρω στους 650.000 Έλληνες και από αυτούς επαναπατρίστηκαν, με το λεγόμενο “brain gain”, το 1/3. Βέβαια, μέσα σε όλους αυτούς που έφυγαν όλα αυτά τα χρόνια, έφυγαν και διάφοροι αλλοδαποί, οπότε όταν μιλάμε για μετανάστευση – σύμφωνα με τις δημογραφικές προβολές – το 2050 θα είμαστε με το αισιόδοξο σενάριο 10 εκατομμύρια κάτοικοι. Με το απαισιόδοξο σενάριο 8,3 εκατομμύρια και με βάση ένα ενδιάμεσο σενάριο θα είμαστε 8,8 εκατομμύρια. Για να είμαστε όμως 10 εκατομμύρια, θα πρέπει να ενσωματώσουμε από 2015 ως το 2050 750.000 μετανάστες. Δηλαδή, 30.000 μετανάστες ετησίως. Σε αυτούς εννοούμε και τους Έλληνες που έφυγαν την περίοδο της κρίσης. Οι πολιτικές επαναπατρισμού αυτού του υψηλής κατάρτισης δυναμικού είναι πολύ σημαντικές. Σε έρευνα που κάναμε στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γερμανία και ρωτήσαμε τους Έλληνες εκεί αν θα επέστρεφαν, οι δύο κύριοι λόγοι μη επιστροφής είναι: ότι έχουν φτιάξει ένα μακρόπνοο πλάνο ζωής εκεί, καθώς και το έλλειμμα αξιοκρατίας στη χώρα».
Τώρα, όσον αφορά την παιδική μέριμνα και το τι ισχύει με το δημογραφικό και την οικογενειακή πολιτική στη χώρα μας, η κα. Μακαντάση τόνισε:
«Έχουμε δύο τάσεις οικογενειακής πολιτικής, το τέλος του ματερναλισμού. Δηλαδή έχουμε ενεργό συμμετοχή του πατέρα στην ανατροφή του παιδιού και όταν αυτός βοηθάει και συμμετέχει στην παιδική μέριμνα, τότε πιο εύκολα πηγαίνει η οικογένεια στην απόφαση για ένα δεύτερο παιδί. Επίσης, έχουμε την σκανδιναβοποίηση που αφορά στο ότι έχουμε δομές ισχυρές που αφενός δίνουν άδειες και στους δύο γονείς για την ανατροφή των παιδιών και αφετέρου, προσφέρουν δομές προσχολικής αγωγής για τα παιδιά ηλικίας 0-4 που προσφέρουν ποιοτική φροντίδα και μειώνουν τις κοινωνικο-οικονομικές ανισότητες του πληθυσμού. Στη χώρα μας, η προσχολική αγωγή είναι η πιο παραμελημένη βαθμίδα εκπαίδευσης, παρ’ ότι ο αντίκτυπος που έχει για το κράτος και την ίδια την διαδρομή ενός ενήλικα μετά είναι πολύ σημαντική».
Συνοψίζοντας, εάν θέλουμε να δούμε μια Ελλάδα πιο ισχυρή πληθυσμιακά, αλλά και πιο δίκαιη κοινωνικά, πρέπει να γίνουν πολλά βήματα ακόμη.
Διότι, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες, ακόμη κι αν θέλουν να αναπτύξουν την οικογένειά τους, δεν το κάνουν, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα οικονομικά τους, τις κοινωνικές δομές και φυσικά την όποια επαγγελματική αβεβαιότητα…
Είναι λογικό οι νέοι που θέλουν να κάνουν οικογένεια να μεταναστεύουν στο εξωτερικό γιατί στο Μητσοτακηστάν που βασιλεύουν οι κοπρίτες ενοικιάκηδες πρέπει να δίνουν το 60%(!!!!!!) του μισθού τους στο ενοίκιο για να την περνάνε ζάχαροι οι άεργοι και άχριστοι κληρονόμοι ενοικιάκηδες.